Θες για την Κωνσταντινούπολη, την Καππαδοκία, τον Πόντο, τη Σμύρνη, το ίδιο κάνει. Γιατί όπου κι αν πας, όπου κι αν στρέψεις τη ματιά σου, βλέπεις Ελλάδα. Σπίτια, εκκλησιές, μοναστήρια, κάστρα, σχολεία, σοκάκια, αρχαιολογικοί χώροι, όλα έχουν κάτι να σου πουν. Από τα πολύ παλιά μέχρι και τα νεότερα. Και η γλώσσα όχι των αισθήσεων, αλλά γλώσσα της βουβαμάρας, της σιωπής, γνώριμη, δική, καθώς σε παραπέμπει στους προγόνους σου, στην ιστορία σου, στη μνήμη την ιερή.
Από τη φύση της, λοιπόν, η γλώσσα αυτή δεν είναι ηχηρή, είναι, όμως, αφυπνηστική της σκέψης, προσεγγίζουσα των συναισθημάτων, δονίζουσα της ψυχής. Το μαρτυρούν η παραπονιάρικη αναφορά σου, τα μάτια σου τα υγραμένα και κάποτε και τα δάκρυα τα αστείρευτα και εν πολλοίς καυτά.
΄Ετσι, σαν πας στην Ίμβρο -νησί των 700 περίπου Ελλήνων κατοίκων- , θα επισκεφτείς τη Χώρα Παναγιά. Να εύχεσαι να είναι Κυριακή, μέρα γιορτή. Πρωί, στην εκκλησιά, θα σε περιμένει ο μητροπολίτης Κύριλλος, που με τη γαλήνια ματιά του θα σε φέρει πιο κοντά στον Χριστό, πιο κοντά και στην Παναγία και με τα θερμά του λόγια θα σου ζεστάνει πιότερο την καρδιά.
Πέρνα και από το Σχινούδι. Εκεί να δεις τι έχουν να σου πουν τα πολυάριθμα ερημωμένα ελληνικά σπίτια, σκαλωμένα στα πλάγια του όρους Ηλία.
Πιο δώθε θα γνωρίσεις τα Αγρίδια με το Ελληνικό Γυμνάσιο και Λύκειο και την προτομή του Κεμάλ παρέκει να σου λέει στην επιγραφή: “Τι ευτυχία να είσαι Τούρκος!”.
Μη ξεχάσεις να περάσεις από τους Αγίους Θεοδώρους, γενέτειρα του Πατριάρχη, όπου το πατρικό του σπίτι και το απέριττο μουσείο. Αξίζει τον κόπο. Στο δρόμο σου θα περάσεις από την Παναγιά την Αρασιανή, την χιλιοτραγουδισμένη από τους Ίμβριους των κάποιων εποχών:
Παναγιά μου Αρασιανή,
φέτο ήρθα μοναχή
και του χρόνου με το ταίρι
και με το παιδί στο χέρι.
Μετά την Ίμβρο και το πέρασμα απέναντι στο πανέμορφο Τσανάκκαλε, ακολουθεί η Τένεδος, αδελφή της Ίμβρου. Γραφικό το νησί, πατρίδα του οινέμπορου πατέρα του Δημήτρη Ψαθά, και της οικογένειας Μαλαματίνα, γνωστής για την ρετσίνα της.
Τι να πεις για την αρχαία Τροία, την Πέργαμο, το Αϊβαλί, που το “βλέπει ο Θεός και σταματάει ο νους σου”, την αρχαία Έφεσο, τι για τη Σμύρνη, τη Σμύρνη του αίματος, της φωτιάς, του “μουντζουρωμένου γυαλιού”, της απεγνωσμένης κραυγής για σωτηρία, του μάρτυρα Χρυσοστόμου, της Αγίας Φωτεινής με τους δυο νεαρούς κληρικούς να σου λένε το μεγάλο τους παράπονο:
“Λειτουργούμε συχνά χωρίς ούτε έναν εκκλησιαζόμενο. Μας πονάει πολύ να λέμε το “Μετά φόβου Θεού πίστεως και αγάπης προσέλθετε” και να μην υπάρχει ούτ’ ένας πιστός που να προσέλθει”.
Προσκυνηματική η επίσκεψη και στο εντυπωσιακό Κιρκιντζέ, πατρίδα της Διδώς Σωτηρίου, προστατευμένο από την OUNESKO.
Στη συνέχεια, δεν απολείπουν τα Βουρλά στη χερσόνησο της Ερυθραίας, πατρίδας του Γιώργου Σεφέρη. Να βλέπεις τους εκδρομείς να τραγουδούν μπρος από το εξοχικό σπίτι του μεγάλου μας ποιητή την “Άρνηση” και οι Τούρκοι από κοντά να φωτογραφίζουν με τα κινητά τους, να φωτογραφίζουν και να μην σταματούν.
Σε μικρή απόσταση, να και η Αλάτσατα, η Μύκονος της Τουρκίας. Η πόλη, κατά μία εκδοχή, έχει κτιστεί από Κρητικούς αποίκους. Παλιά η περιοχή φημίζονταν για το άφθονο αλάτι της, αλάτσι για τους Κρητικούς, απ’ όπου και το Αλάτσατα.
Λέει το λαϊκό:
Στην Αλάτσατα, στην Παναγιά,
στο αγιόβημα από πίσω,
εφύτεψα μια λεμονιά
και πάω να την ποτίσω.
Σε μια πυρκαγιά, κάηκε η εκκλησιά, κάηκε και η λεμονιά. Στη θέση της ο Δήμαρχος της πόλης φύτεψε μιαν άλλη μαζί με προσκεκλημένους από την Ελλάδα.
Στο Μοσχονήσι του Αϊβαλιού αρχοντική είναι η εκκλησία των Ταξιαρχών. Να τη βλέπεις και να σου έρχεται αυθόρμητα, πηγαία, η διάθεση να ψάλεις τον Εθνικό Ύμνο της Ορθοδοξίας: “Τη Υπερμάχω….”.
Μ’ αυτά και με άλλα, όπιο ποιο ταξίδι κι αν κάνεις στην Τουρκία, το ταξίδι σου δε θα ‘ναι μόνο ταξίδι αναψυχής, αλλά, κύρια, ταξίδι προσκυνηματικό, βαριά συναισθηματικό.
Του Γιάννη Β. Ευσταθιάδη
Πρ. Σχολικού ΣυμβούλουΑ/θμιας Επ/σης
( Από τους συμμετέχοντες, πρόσφατα, στην ως άνω εκδρομή, Κατερινιώτες εκφράστηκαν θερμές ευχαριστίες στην Πρόεδρο του Συλλόγου Λιβαδιωτών Πιερίας κ. Γιαννούλα Μπατσογιάννη για την οργάνωση της εκδρομής,στο Γραφείο Τουρισμού Velonis Tours της πόλης μας για την επιτυχή, όπως πάντα, διεκπεραίωσή της και στον Ξανθιώτη ξεναγό κ. Εκρέμ και οδηγό του πούλμαν κ. Μόσχο για την υπέροχη προσφορά των υπηρεσιών τους).
