Ο προπονητής του Πιερικού Αρχέλαου, Σταύρος Ευγενειάδης, μίλησε στην ιστοσελίδα του Σ.Ε.Π.Κ. για την κατάκτηση του πρωταθλήματος στον 4ο όμιλο της National League 2 και την άνοδο στη National League 1.
– Πώς προσεγγίσατε τη σειρά των τελικών με τους Διόσκουρους Κοζάνης, με δεδομένο ότι ο Πιερικός Αρχέλαος κουβαλούσε την ταμπέλα του «πρέπει» όσον αφορά την άνοδο;
«Από την αρχή της σεζόν υπήρχε ξεκάθαρα το “πρέπει”.
Ήμασταν μία από τις λίγες ομάδες –μαζί με τον Πρωτέα Γρεβενών– που δήλωσαν ανοιχτά πως στόχος ήταν οι τελικοί και η άνοδος.
Και δεν το είπαμε απλώς.
Οι κινήσεις που κάναμε το καλοκαίρι έδειχναν ξεκάθαρα αυτή την κατεύθυνση.
Το πού θέλαμε να φτάσουμε φαινόταν από τον τρόπο που χτίστηκε η ομάδα.
Στην πορεία, όμως, προέκυψαν και άλλοι αντίπαλοι.
Οι Διόσκουροι Κοζάνης, για παράδειγμα, ήταν μια ομάδα που στην αρχή δεν τη λογάριαζαν πολλοί.
Παρόλα αυτά, απέδειξαν ότι είναι ένα πολύ ανταγωνιστικό σύνολο – ειδικά στην έδρα τους.
Τελικά, τερμάτισαν πρώτοι στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος.
Σε ό,τι αφορά τη σειρά των τελικών, την προσεγγίσαμε με απόλυτη συγκέντρωση.
Ξέραμε ποια είναι τα δυνατά σημεία των Διόσκουρων – κυρίως το επιθετικό ριμπάουντ και η πίεση που ασκούσαν, οδηγώντας τον αντίπαλο σε πολλά λάθη.
Ο βασικός μας στόχος, λοιπόν, ήταν να κρατήσουμε τον έλεγχο στα ριμπάουντ και να περιορίσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο τα λάθη μας.
Αυτοί οι δύο παράγοντες είναι καθοριστικοί, σε όποια κατηγορία κι αν παίζεις.
Τα παιδιά ανταποκρίθηκαν εξαιρετικά.
Ήμασταν έτοιμοι τόσο σωματικά όσο και πνευματικά.
Και θέλω να σταθώ ιδιαίτερα στο πνευματικό κομμάτι:
πέρα από τη δουλειά του τεχνικού επιτελείου, σημαντική ήταν η συμβολή των δύο πιο έμπειρων παικτών μας, του Αλέξη Ράπτη και του Γιάννη Παπαχρήστου.
Έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην προετοιμασία της ομάδας και βοήθησαν πολύ τους νεότερους να μπουν στο κλίμα αυτών των απαιτητικών αγώνων.
Τελικά, παρουσιαστήκαμε έτοιμοι για μια απαιτητική σειρά, η οποία –ευτυχώς για εμάς– κρίθηκε στα τρία παιχνίδια.
Καταφέραμε να στεφθούμε πρωταθλητές και να πετύχουμε αυτό που θέσαμε ως στόχο από την αρχή της χρονιάς.
– Ποιες στιγμές ξεχωρίσατε μέσα στη σεζόν;
«Υπήρξαν αρκετές στιγμές που μας σημάδεψαν φέτος, αλλά αν πρέπει να ξεχωρίσω κάποιες, θα ξεκινούσα από την… αρχή.
Η ήττα στην πρεμιέρα, εντός έδρας, από το Άργος Ορεστικό ήταν μια “σφαλιάρα”.
Μια στιγμή που μας προσγείωσε.
Μας υπενθύμισε ότι δεν αρκεί να δηλώνεις φαβορί ή να έχεις στόχους – πρέπει να αποδεικνύεις την αξία σου στο γήπεδο, κάθε εβδομάδα.
Από εκείνη τη στιγμή και μετά, μπήκαμε ξανά στη διαδικασία να παίζουμε με το “πρέπει” στην πλάτη μας.
Και το καταφέραμε.
Ο πρώτος γύρος έκλεισε χωρίς άλλη ήττα, δείχνοντας ότι μάθαμε από εκείνο το πάθημα.
Άλλη σημαντική στιγμή ήταν το “διπλό” στην Καστοριά.
Αν και ήρθε νωρίς στη σεζόν, απέναντι σε μια σκληροτράχηλη ομάδα, μας έδωσε μεγάλη ώθηση.
Τα παιδιά ένιωσαν για πρώτη φορά ότι “αν κερδίσαμε στην Καστοριά, μπορούμε να περάσουμε από οποιαδήποτε έδρα”.
Ήταν καθοριστικό για την αυτοπεποίθησή μας.
Στη συνέχεια, ξεχωρίζει ένα παιχνίδι στον δεύτερο γύρο, γύρω στην 4η ή 5η αγωνιστική, όταν υποδεχτήκαμε τους Τιτάνες Παλαμά.
Ήταν τότε που τραυματίστηκε ο Καλογιαννίδης.
Εκείνη η στιγμή μας κλόνισε.
Χάσαμε έναν βασικό παίκτη και αναγκαστήκαμε να ξαναμοιράσουμε ρόλους, να ξαναχτίσουμε ισορροπίες μέσα στην ομάδα.
Ήταν μια δύσκολη φάση, αλλά μας έκανε πιο ανθεκτικούς.
Τέλος, θα σταθώ στο εκτός έδρας παιχνίδι με την Αναγέννηση Καρδίτσας, λίγο πριν τα playoffs – προτελευταία αγωνιστική.
Ελέγχαμε τον αγώνα για περίπου 28-29 λεπτά, αλλά στο φινάλε χάσαμε.
Παρ’ όλα αυτά, εκείνο το ματς λειτούργησε σαν καθρέφτης.
Μας έδειξε ότι μπορούμε να επιβάλλουμε τον ρυθμό μας και να πάρουμε μεγάλα παιχνίδια, αρκεί να έχουμε συγκέντρωση ως το τέλος. Ήταν ένα κομβικό μάθημα λίγο πριν τα κρίσιμα».
– Πώς βλέπετε την επόμενη μέρα που θα βρει τον Πιερικό Αρχέλαο στη National League 1;
«Αυτή τη στιγμή, αυτό που χρειάζεται είναι ξεκούραση.
Από όλους – τη διοίκηση, τους προπονητές, τους παίκτες.
Όλοι έδωσαν πολλά και χρειάζεται ένα διάστημα για να αδειάσουν το μυαλό και να φορτίσουν ξανά τις μπαταρίες.
Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν γίνονται ήδη κάποιες πρώτες σκέψεις και ζυμώσεις για την επόμενη χρονιά.
Ήδη συζητιέται το πώς πρέπει να δομηθεί το ρόστερ, γιατί ακούγονται διάφορα για το τι θα ισχύσει φέτος στη National League 1 – ακόμη και για το πόσες ομάδες θα υποβιβαστούν, πράγμα που μπορεί να καθορίσει και τη στρατηγική κάθε συλλόγου.
Προσωπικά, θεωρώ ότι όταν μια ομάδα ανεβαίνει κατηγορία, ο πρώτος και βασικός στόχος πρέπει να είναι ένας: Η παραμονή.
Όσο πιο γρήγορα εξασφαλίσεις τη σωτηρία, τόσο περισσότερο χώρο και χρόνο έχεις να κυνηγήσεις κάτι παραπάνω – ό,τι σου αναλογεί μέσα από τη δουλειά σου στο γήπεδο.
Αλλά για εμένα, το θέμα της παραμονής είναι αδιαπραγμάτευτο.
Πρέπει να αποτελεί τη βάση πάνω στην οποία θα χτιστεί όλη η επόμενη σεζόν».
– Πώς θα περιγράφατε, σε προσωπικό επίπεδο, την άνοδο του Πιερικού Αρχέλαου;
«Επειδή πρόκειται για την πρώτη μου άνοδο ως πρώτος προπονητής, νομίζω ότι η λέξη που περιγράφει καλύτερα το συναίσθημα είναι “ανακούφιση”.
Η χρονιά ξεκίνησε καλά, αλλά στη συνέχεια υπήρξαν στιγμές που δυσκόλεψαν την πορεία μας, που τα πράγματα δεν πήγαν όπως τα είχαμε σχεδιάσει.
Παρ’ όλα αυτά, στο τέλος φτάσαμε στον στόχο μας.
Και αυτό από μόνο του φέρνει ένα αίσθημα δικαίωσης, αλλά πάνω απ’ όλα, ανακούφισης.
Γιατί ξέρεις ότι όλα όσα πέρασες –οι κόποι, οι εντάσεις, οι αμφιβολίες– άξιζαν».
