Ο νέος δίσκος «Στον Άνεμο Βροχή» είναι εμπνευσμένος από τις δονήσεις της Αρχαϊκής Λύρας του Απόλλωνα. Η μουσική του χτες, της Αρχαίας Ελλάδας έρχεται στο σήμερα μέσα από ένα μουσικό όργανο, την λύρα και μας καλεί να τη γνωρίσουμε και να την αγαπήσουμε.
Οι στίχοι της σκηνοθέτιδας και θεατρικής συγγραφέας Στέβη Κούβαρη Μπουζιάνη, (που είναι και παραγωγός του δίσκου) «αγκαλιάζουν» μοναδικά τις μελωδίες του συνθέτη Θανάση Κλεώπα και το αποτέλεσμα είναι 14 νέα τραγούδια σε λιτή φόρμα μοναδικής αισθητικής.
Μαζί τους σπουδαίοι τραγουδιστές συμμετέχουν στον δίσκο «Στον Άνεμο Βροχή» χρωματίζοντας το κάθε τραγούδι ξεχωριστά, ο καθένας με τον δικό του τρόπο και τη δική του φωνή.
Εκτός από τον ίδιο τον συνθέτη Θανάση Κλεώπα που ξεχωρίζει για την ερμηνεία του, είναι ο σημαντικός Βασίλης Λέκκας με την αναντικατάστατη φωνή του, η εξαιρετική νέα τραγουδίστρια, Βάλια Τσιργιώτη με την ιδιότυπη φωνή της, ο Κρητικός αισθαντικός φωνητικά Νίκος Στρατάκης, η Ερασμία Μάνου με την ιδανική χροιά και τέλος, ο Πωλ Ζαχαριάδης-Male Contralto, με την σπάνια και ευαίσθητη φωνή του.
Οι συντελεστές του δίσκου «Στον Άνεμο Βροχή» εύχονται ο δίσκος αυτός να αγαπηθεί, όσο αγαπήθηκε και από τους ίδιους κατά τη δημιουργία του.
Ο δίσκος «Στον Άνεμο Βροχή» κυκλοφορεί από την FM Records και τον ακούτε εδώ:
https://orcd.co/stonanemovrohi
Η Συνέντευξη της Στέβη Κούβαρη Μπουζιάνη στο Ολύμπιο Βήμα
Πώς προέκυψε ο δίσκος «Στον Άνεμο Βροχή»;
Πρόκειται για ένα μουσικό έργο όπου το αποτέλεσμα του δίσκου γίνεται έργο για τον άνθρωπο. Αρχικά η έμπνευση της ιδέας. Σε φόρμα λιτή, εσωτερική, με εμπλεκόμενες μουσικές, προσεγμένες στη λεπτομέρειά τους. Με ποιοτική αφαίρεση για την ανάδειξη των αρχετυπικών μας συναισθημάτων. Με την ευγενή αντιμετώπιση κάθε νότας και κάθε λέξης στην ουσιαστική σημασία τους. Μόνο σε συνοχή για τη μουσική σκηνοθεσία κάθε τραγουδιού, με στόχο το νέο. Μια μουσική τάση project: Νέο Νέο Κύμα music. Η συνεργασία μου με την ποιοτική, καινοτόμα, δισκογραφική εταιρεία FM Records που είχα την αμέριστη καθοδήγηση, μας έδωσε το αποτέλεσμα. Προέκυψε και θα προκύπτει συνεχώς, όσο μέσα από τα τραγούδια ακόμα ένας άνθρωπος θα έρχεται κοντά στην ενδυνάμωσή του, αντικρίζοντας με ενσυναίσθηση μια αλήθεια του. Προέκυψε μέσα από τη ζωή που συχνά είναι η σημασία της, εσείς. Όπου ανταμώνουμε με ευαισθησία κοινούς τόπους εαυτών.
Γιατί επιλέξατε αυτόν τον τίτλο; Σημαίνει κάτι για σας;
Ωραία ερώτηση. Ναι, ασφαλώς. Δεν θα μπορούσα να το πω, ως Βροχή στον Άνεμο. Ας ξεκινήσουμε από αυτό. Είναι το δώρο της βροχής που εξιλεώνει, ξεπλένει, ευωδιάζει και μπορεί να κρατήσει τον άνεμο μέσα στην ουσία της και στο δικό της υλικό, στην οντότητα, σε κάθε της σχηματοποίηση. Σκεφτείτε, ο άνεμος δεν δύναται παρά να παρασύρει μια βροχή. Να εξασθενήσει στην προσπάθεια να την οδηγήσει. Να δαπανηθεί. Να περιπλανηθεί. Εκείνη πάντα σε ευθεία αντάμωση με το σύμπαν μπορεί να φέρει ισορροπία, ακόμα και σε μια δυνατή πτώση της. Ο άνεμος όμως θα διαλυθεί σε μέρη, στις εντολές των ορμών, των συνθηκών του περιβάλλοντος. Η βροχή θα μετουσιωθεί. Θα επιστρέψει ως βροχή. Έτσι, αν ο τίτλος ήταν παραμύθι, ο Άνεμος ήταν άνθρωπος θα βρίσκονταν παντού. Ενώ, η βροχή θα ήταν η ζωή και η γέννησή του. Φανταστείτε ένα διαφορετικό τοπίο. Ποιος οδηγεί; Η βροχή ή ο άνεμος; Φανταστείτε ένα χάος. Ποιος κρατάει το φως; Η βροχή μπορεί στις στάλες. Ο άνεμος ψάχνει το φως. Η βροχή ακόμα ως ομφάλιος λώρος κρατάει τον άνεμο. Αν κοπεί ο λώρος, ο άνεμος θα πέσει. Η βροχή θα πέσει όταν θέλει. Αιωρείται. Ο άνεμος κινείται. Απλά δείτε τα δύο στοιχεία της φύσης σαν να είστε εσείς και διαλέξτε. Εξάλλου μόνο η ζωή συγχωρεί, αυτό κλείνει η βροχή. Κάθε αγέρας τη ζωή την απαιτεί. Υπάρχει λοιπόν μια δική μου προσέγγιση, πείτε την και φαντασιακή ή και συγγραφική, όπου στον άνεμο η βροχή κάνει δώρο τη ζωή. Ζωή είναι η δημιουργία, ζωή είναι ο εαυτός, ζωή είναι ό,τι εσείς θέλετε να είστε.
Πώς από τη σκηνοθεσία ασχοληθήκατε με τη στιχουργική και τη θεατρική συγγραφή; Στο τέλος της ημέρας Ποιο επιλέγετε από τα 3;
Η θεατρική συγγραφή είναι αναπόσπαστη με τη θεατρική μου παρουσία. Η σκηνοθεσία ομοίως. Η στιχουργική είναι η τοποθέτηση του λόγου μου στη μουσικότητα. Έτσι την αντιλαμβάνομαι. Προτιμώ να γράφω στις μουσικές. Έτσι, έγιναν στο δίσκο οι στίχοι. Τα εκφραστικά μέσα της γραφής και όποιας τέχνης τα χρησιμοποιώ, όπως η ψυχή μου ανά καιρό αποζητά. Τόσο ουσιαστικά, νομίζω! Το βασικό είναι η δημιουργία! Στο τέλος.
Τι σας ενέπνευσε ώστε να «ντύσετε» τους στίχους σας με την αρχαϊκή λύρα;
Η συνοχή στο διηνεκές του αρχαϊκού με το σύγχρονο. Η επιθυμία, οι μελωδικές δονήσεις της αρχαίας λύρας να προσδίδουν τη βάση στην αισθητική που θα ερχόταν ως ολοκλήρωση ανά τραγούδι. Η λύρα έχει το φως, όπως λέει κι ο Απολλώνιος μύθος. Κάθε φορά η ζωή είναι ίδια. Τα συναισθήματα ίδια αναγνωρίσιμα. Άρα αυτά τα τραγούδια τα ξέρετε. Όμως, έρχεται η νέα μουσική τάση. Απομένει να τα πάρετε δικά σας. Για να προκύψουν αρχετυπικά, θέλουν ψυχή.
Ποιο τραγούδι πιστεύετε πως σας αντιπροσωπεύει απ’ όλα;
Ευτυχώς δεν μπορώ να τα ξεχωρίσω. Έχουν τη δική τους αξία στιχουργικά και μουσικά. Είναι ξεχωριστά. Είναι ζωντανά Μιλούν και αναζητούν, αγγίζουν και διαρκούν, είναι μοναδικά όπως κάθε άνθρωπος. Υπάρχουν και συνυπάρχουν μαζί μας. Αν όμως επιμένετε, θα απαντήσω λέγοντας πως ποτέ δεν είχα πρωταγωνιστές στο θέατρο. Ήταν όλοι για μένα στο ρόλο τους πρωταγωνιστές στα θεατρικά μου κείμενα. Έτσι και τώρα στη σκηνή του μουσικού έργου – album , κάθε τραγούδι έχει παρελθόν, παρόν και μέλλον. Διαλέξτε το δικό σας τραγούδι. Η ίδια τα αγκαλιάζω όλα για κάθε ιστορία που έχουν να μου πουν. Θέλω να έχουν τη δική σας ιστορία, όσο μπαίνουν στη ζωή μας και τα αγαπάτε. Διότι τα σχόλια και τα λόγια σας είναι συγκινητικά. Μελωδούν ή γίνονται το τέμπο. Χωρίς μοτίβα, καλούπια, παρά μόνο ως πρωτογενή μας ουσία του λειτουργικού που λιτά ζωντανεύει σε κάθε μνήμη και εξακολουθητικά γίνονται οι δικές σας αναμνήσεις. Κάπως έτσι θέλω να αγαπηθούν. Οι τεχνικές διεργασίες κάθε καλλιτεχνικής μου ταυτότητας δεν έχουν καμία τελικά σημασία όταν τα τραγούδια «Στον Άνεμο Βροχή» αναπνεύσουν από και προς τον εσωτερισμό.
Τι ρόλο παίζει η μουσική και η στιχουργική στη ζωή σας;
Η μουσική; Ακόμα και στη σιωπή της είναι εικόνες τουλάχιστον. Είναι μελωδία ρυθμός αρμονία κάθε ανάσας μας. Είναι το στοπ καρέ που έχει την κίνηση σε μια φωτογραφία. Είναι τα βήματα στο σανίδι του θεάτρου. Είναι ο κρότος ο ίδιος μεταφορικά και πραγματικά. Είναι οι νότες που πολλαπλασιάζονται στο συν πλην άπειρο, όπως η ζωή συνεχίζει. Θα κλείσω την απάντησή μου με κάτι πολύ παλιό που κουβαλάω. Από μια σειρά ποιημάτων μου «Οι γειτονιές».
«Περπάτησα και είδα τα φουγάρα για σαξόφωνα να παίζουνε σ’ αυτή την πόλη. Το ασίγαστο τραγούδι της ζωής. Η καπνά που είχαν βγάλει».
Η ζωή είναι μουσική.
Τα μελλοντικά σας σχέδια;
Να προχωρήσουν τα τραγούδια στον εσωτερικό σας κόσμο. Να γίνουν στιγμές, ώρες, αναμνήσεις μας. Να μείνουν δικαιωματικά δικά σας, να γίνουν οι στιγμές σας. Τώρα χαιρόμαστε την κυκλοφορία και θέλουμε να γίνουν τα δικά σας τραγούδια. Θέλω να ταξιδέψουμε στα χρόνια όλοι μαζί τους. Να εξελίσσεται, να μεταμορφώνεται το Νέο Νέο κύμα music και να συνεχίζεται. Ευχαριστώ για τη φιλοξενία και τη δυνατότητα να συνομιλώ μαζί σας. Είναι τιμή και χαρά.
