Ο Σαρλ Λεκλέρ ξεκίνησε τον αγώνα από την 19η θέση για να τερματίσει τελικά πέμπτος, αποτέλεσμα που ωστόσο δεν ικανοποίησε τη Ferrari.
Ο Τζοκ Κλίαρ, υψηλόβαθμος μηχανικός της Ferrari στον τομέα της απόδοσης και προπονητής οδηγών της Ακαδημίας Οδηγών Ferrari αλλά και του Σαρλ Λεκλέρ, παραδέχτηκε πως η Ιταλική ομάδα ήλπιζε σε ένα καλύτερο αποτέλεσμα από τον Μονεγάσκο στο Καναδικό Grand Prix.
Θυμίζουμε πως ο Λεκλέρ ξεκίνησε τον αγώνα από την 19η θέση, λόγω των αλλαγών στα μηχανικά μέρη του μονοθεσίου του, για να τερματίσει τελικά πέμπτος, πίσω από τις δύο Mercedes, με τον Σέρτζιο Πέρεζ να έχει εγκαταλείψει και τον Φερνάντο Αλόνσο να έχει χάσει θέσεις λόγω της κακής στρατηγικής της Alpine στα πιτ-στοπ.
Στην προσπάθειά του να κερδίσει γρήγορα θέσεις, με φρέσκο μοτέρ και σε μια πίστα που ευνοεί τις προσπεράσεις, ο Λεκλέρ βρέθηκε κολλημένος στην κίνηση σε περισσότερες από μία περιπτώσεις.
Έμεινε για παράδειγμα 15 ολόκληρους γύρους πίσω από την Alpine του Εστεμπάν Οκόν, μην μπορώντας να προσπεράσει εύκολα.
Σύμφωνα με τον Κλίαρ, στην Scuderia πίστευαν ότι ο Λεκλέρ θα τερματίσει στη χειρότερη περίπτωση πέμπτος.
Όταν ρωτήθηκε στο podcast του F1 Nation αν υπήρχε η αίσθηση στην ομάδα ότι θα μπορούσαν να είχαν πετύχει περισσότερα, ο Κλίαρ ήταν κατηγορηματικός:
“Απολύτως.
Νομίζω ότι η πέμπτη ήταν πιθανότατα το ελάχιστο που θέλαμε πριν τον αγώνα. Φυσικά, όταν είσαι 19ος στο γκριντ, πιστεύεις ότι είναι μακρύς ο δρόμος.
Αλλά, με τη δυναμική του μονοθεσίου που έχουμε, η πέμπτη θέση ήταν το ελάχιστο που θέλαμε, και στην πραγματικότητα, ελπίζαμε σε κάτι καλύτερο για να είμαστε ειλικρινείς, αλλά όχι ουτοπιστές”.
Βέβαια, αμέσως μετά ο Κλίαρ έσπευσε να καλύψει τον Λεκλέρ, λέγοντας πως δεν είναι δική του ευθύνη το συγκεκριμένο αποτέλεσμα αλλά οφείλεται στην κίνηση που βρήκε εμπρός του στον αγώνα, αλλά και στο safety car που δεν τον ευνόησε, λέγοντας μεταξύ άλλων:
“Δεν έκανε τίποτα λάθος, και ο Οκόν έκανε έναν πολύ καλό αγώνα για να τον κρατήσει πίσω του.
Αλλά ήταν σκέτη απογοήτευση που [ο Λεκλέρ] ξόδεψε 15 γύρους πίσω, κοιτάζοντας την αεροτομή του Οκόν”.
Ο Κλίαρ ανέφερε τέλος, ότι ο αέρας που φυσούσε στο πίσω μέρος των μονοθεσίων στην μεγάλη ευθεία, μείωνε το πλεονέκτημα που δίνει το DRS, δυσχεραίνοντας έτσι τις προσπεράσεις.
Κάτι που εξηγεί για παράδειγμα την αδυναμία του Κάρλος Σάινθ να προσπεράσει τον Μαξ Φερστάπεν για να πάρει τη νίκη.
Αλλά να δυσκολεύει μια Ferrari να προσπεράσει μια Alpine;
