Μετά από πρόταση του Διοικητικού Συμβουλίου η Γενική Συνέλευση της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Πολιτιστικών Συλλόγων Μακεδόνων (Παμμακεδονική Ένωση Ελλάδος), την Κυριακή 26 Ιανουαρίου 2025, αποφάσισε ομόφωνα την ένταξη της κ. Μαρίας Νεγρεπόντη Δελιβάνη στην επιτροπή προσωπικοτήτων της Ομοσπονδίας μας.
Με τον τρόπο αυτόν τιμούμε την εξαίρετη επιστήμονα, και πρώην πρύτανη του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, για την δράση της ως φλογερής Ελληνίδας πατριώτισσας υπέρ των διαχρονικών αξιών του Ελληνισμού και ιδιαίτερα του Μακεδονικού Ελληνισμού.
Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΗΣ κ. ΜΑΡΙΑΣ ΝΕΓΡΕΠΟΝΤΗ-ΔΕΛΙΒΑΝΗ, ΣΤΙΣ 26ης ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2025, ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΜΕΚΕΔΟΝΩΝ «ΠΑΜΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΕΛΛΑΔΟΣ»
Αξιότιμε πρόεδρε της «Παμμακεδονικής Ένωσης Ελλάδος», κ. Δ Γιουματζίδη,
Αξιότιμα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου
Αγαπητά μέλη της ομοσπονδίας.
Θέλω καταρχήν να σας ευχαριστήσω θερμά για την τιμή που μου κάνατε να με εντάξετε στην Επιτροπή προσωπικοτήτων της Ένωσης.
Την αποδέχομαι με χαρά, αλλά ταυτόχρονα και με πολλή περισυλλογή.
Και τούτο διότι η τιμή αυτή περιλαμβάνει και τις βαριές ευθύνες που επωμίζεται η Παμμακεδονική Ένωση, και που από σήμερα βαρύνουν, επισήμως, και μένα.
Πολύ σύντομα, και λαμβάνοντας υπόψη το πολύ βεβαρημένο σημερινό σας πρόγραμμα, θα αναφερθώ με τηλεγραφικό τρόπο στην πολύπλευρη και δυσχερέστατη εθνική αποστολή της Ένωσης, τα επόμενα χρόνια.
Καταρχήν να υπενθυμίσω ότι το όνομα, που με τόσο θανάσιμη επιπολαιότητα χαρίσαμε στο σλαβικό κράτος των Σκοπίων, αποτελεί το πρώτο βήμα υλοποίησης ενός καταχθονίου σχεδίου, που απτόητα φυσικά συνεχίζεται.
Ένα μικρό πρόσφατο δείγμα αυτής της συνέχειας αποτελεί και το απαράδεκτο συμβάν στο ΠΑΜΑΚ, στο οποίο και εσείς αναφέρεστε, περί της ανύπαρκτης μακεδονικής γλώσσας, καθώς και το βιβλίο που οι εκεί σύνεδροι κυκλοφόρησαν, που αφορούσε τη φαντασίωση της Μακεδονίας του Αιγαίου.
Να αναφέρω, επίσης, και το εντελώς πρόσφατο, όσο και τραγικά εύγλωττο απόσπασμα που απεύθυνε ο πρωθυπουργός των Σκοπίων, κ. Χ.Μίτσκοσκι σε «Μακεδόνες της Διασποράς» (το Μακεδόνες εντός εισαγωγικών φυσικά), ευρισκόμενος πρόσφατα στις ΗΠΑ. Μίλησε λοιπόν στους Σλάβους της διασποράς «περί άλυτου, υπαρκτού, ανοικτού μακεδονικού ζητήματος, που σιγοκαίει διαρκώς επί αιώνες….». Ήδη και ασύστολα ο κ. Χ.Μίτσκοσκι μας κατηγορεί ότι, άκουσον -άκουσον, καταπνίγουμε τον «μακεδονισμό», η προάσπιση του οποίου αποτελεί την πρώτη προτεραιότητα του ιδίου, ως επικεφαλής μακεδονικής κυβέρνησης.
Αυτό που επείγει, συνεπώς, τώρα, κατά τη γνώμη μου, είναι να προσπαθήσουμε με νύχια και δόντια να επανορθώσουμε το απαράδεκτο ατόπημα του δώρου του ονόματός μας στα Σκόπια.
Όπως είναι γνωστό, τα νομικά διαθέτουν άπειρα παράθυρα, και από κάποιο από αυτά θα πρέπει να επιχειρήσουμε να εισέλθουμε και να πάρουμε πίσω το πολύτιμο όνομά μας.
Να επισημάνω ότι, την περίοδο αυτήν, οι ευκαιρίες μπροστά μας είναι, όντως, χρυσές αφού οι Σλάβοι των Σκοπίων δεν τηρούν καμιά σχεδόν από τις ανειλημμένες, με τη Συνθήκη των Πρεσπών, υποχρεώσεις τους. Δυστυχώς, όμως, δεν αρκεί η μη συμμόρφωσή τους, για την ακύρωση. Απαιτούνται και άνωθεν κυβερνητικές ενέργειες, που φευ δεν είναι, προς το παρόν, ορατές. Είμαστε, συνεπώς, υποχρεωμένοι να περιμένουμε την έλευση ευνοϊκών συνθηκών, με το δάχτυλο στη σκανδάλη, έτσι που να μη μας ξεφύγει η όποιας μορφής ευκαιρία.
Μπορεί αυτή η αναμονή να είναι μακράς διαρκείας. Αλλά, μέσα σε αυτήν, τα καθήκοντα της Ένωσής μας θα είναι εξαιρετικά δύσκολα, και θα απαιτούν την απόλυτη αφοσίωσή, πληροφόρηση και μαχητικότητά μας.
Το πρώτο και ύψιστο καθήκον μας θα είναι η, με κάθε τρόπο, προσπάθεια να μη γίνει αποδεκτό, με την πάροδο του χρόνου, το περιεχόμενο της συμφωνίας των Πρεσπών, ως τελεσίδικη κατάσταση. Να παραμείνει, δηλαδή, στη συνείδησή μας, και κυρίως των νέων, ως ασυγχώρητο σφάλμα, το οποίο δεν σεβάστηκε την σαφέστατα εκπεφρασμένη αντίθετη βούληση της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Δεν σεβάστηκε, δηλαδή, τη δημοκρατία, και γι’ αυτό επιβάλλεται να εξαφανιστεί.
Παράλληλα, όμως, πρέπει να δίνεται μάχη σε καθημερινό επίπεδο, εναντίον της παραχάραξης της ιστορίας, που επιχειρείται με πολλαπλούς και δόλιους τρόπους. Θα έλεγα, ότι ο πιο επικίνδυνος από όλους αυτούς είναι η αλλοίωση της πραγματικότητας, μέσα από τα σχολικά βιβλία.
Ήδη, και δυστυχώς, διαπιστώνεται κάποιος βαθμός αδιαφορίας στον ελληνικό λαό, που δείχνει παθητική στάση απέναντι στην προδοτική συμφωνία των Πρεσπών. Η, σίγουρα, φαινομενική αυτή αδιαφορία ενδεχομένως να ερμηνεύεται από το γεγονός ότι η τόσο σαφής βούλησή του, εναντίον τού να δοθεί το όνομα Μακεδονία στα Σκόπια, αγνοήθηκε με τραυματικό τρόπο, από τους αρμόδιους.
Το πόσο εύκολη είναι, μέσα στο χρόνο, η λήθη και η παραχάραξη της ιστορίας αποδεικνύεται από μερικά μόνο από τα αποτελέσματα μιας σημαντικής πρόσφατης έρευνας, που ανακοινώνεται από το περιοδικό Stern: Έχουν περάσει 80 χρόνια από το τέλος του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου. Και λοιπόν στη Γαλλία, το 46% των νέων ηλικίας 18-29 ετών ουδέποτε άκουσε περί ολοκαυτώματος των Εβραίων. Το ίδιο το 14% στην Αυστρία και το 15% στη Ρουμανία. Στη Γερμανία το 40% της ίδιας ηλικιακής ομάδας, δήλωσε ότι ουδέποτε άκουσε ότι οι Ναζί δολοφόνησαν 6 εκατομμύρια Εβραίους, το 15% ότι πιστεύει ότι τα θύματα ήταν λιγότερα από 2 εκατομμύρια, ενώ το 2% ότι το ολοκαύτωμα δεν συνέβη ποτέ. Ο χρόνος ξεπλένει τα πάντα.
Δεν θέλω να πάρω περισσότερο από τον πολύτιμο σημερινό σας χρόνο και τελειώνω ευχαριστώντας γι’ άλλη μια φορά τη διάκριση στο πρόσωπό μου, και ευχόμενη να πάρουμε, το συντομότερο, πίσω το αίμα μας, το ακριβό όνομα της μοναδικής Μακεδονίας μας.
