Του Γιάννη Κορομήλη
Δεν έχουμε στοιχεία. Ούτε βέβαια υπάρχει τρόπος να το διασταυρώσουμε. Το αν δηλαδή δόθηκαν, από τον γνωστό κ. Σόρο ή οποιονδήποτε άλλο, χρήματα σε οκτώ βουλευτές του κρατιδίου των Σκοπίων ώστε να ψηφίσουν – αν και το κόμμα τους ήταν αντίθετο- τη συμφωνία των Πρεσπών, στην πρώτη φάση, και τις σχετικές συνταγματικές αλλαγές σε δεύτερη, πιο πρόσφατη. Αλλά το να καταγγέλλει κάτι τέτοιο ο τ. υπουργός Άμυνας και συγκυβερνήτης της χώρας στο υπουργικό Συμβούλιο, μάλιστα παρόντος του προϊσταμένου του (και συγκυβερνήτη επίσης) του πρωθυπουργού – χωρίς αντίδραση αυτού του τελευταίου- μας υποχρεώνει να μην αποκλείσουμε το να έχει δίκιο ο καταγγέλλων . Πόσο στ΄αλήθεια πιθανό είναι να ψεύδεται ένας κορυφαίος υπουργός και μάλιστα ενώπιων του υπουργικού Συμβουλίου και του σιωπώντος πρωθυπουργού; Ελάχιστα. Άρα;
Είναι τουλάχιστο πιθανότερο να λέει αλήθεια. Ακόμα και όταν ισχυρίζεται ότι τα όποια χρήματα δόθηκα (αν δόθηκαν) έφτασαν στα χέρια των δικαιούχων μέσω… Ελλάδας. Τα πήρε ας πούμε – άμεσα ή έμμεσα- ένας «δικός μας» υπουργός κι εκείνος τα προώθησε στους Σκοπιανούς βουλευτές.
Δεν έχουμε στοιχεία. Ούτε μπορούμε να το διασταυρώσουμε. Το πώς δηλαδή βρήκε ο κ. Τσίπρας τους έξι βουλευτές άλλων κομμάτων, που έδωσαν ψήφο εμπιστοσύνης στην «Κυβέρνηση – κουρελού» (κατά Φώφη Γεννηματά) συμπληρώνοντας τον «μαγικό» αριθμό 151 της απαιτούμενης δεδηλωμένης. Ωστόσο, όταν ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης καταγγέλλει, έμμεσα πλην σαφώς, από το βήμα της Βουλής μάλιστα, ότι ο κ. Τσίπρας υποσχέθηκε στους Ευρωπαίους δανειστές μας να τα βρει με τους Σκοπιανούς στα του ονόματος της χώρας τους και τα άλλα σχετικά (που ζητούσαν οι Ευρωπαίοι απ΄αυτόν) με αντάλλαγμα να μην επιμένουν να περικοπούν, για πολλοστή φορά, οι συντάξεις από 1ης-1-2019, είμαστε υποχρεωμένοι να μην αποκλείσουμε την πιθανότητα κάπως έτσι να έγιναν τα πράγματα.
Ενισχυτικά αυτής της πιθανότητας είναι και τα εξής: 1. Ο κ. Μητσοτάκης είναι ένας σοβαρός και μετρημένος άνθρωπος. Με πτυχίο από το Χάρβαρντ και διδακτικό από το πανεπιστήμιο Στάφορντ. Πανεπιστήμια παγκοσμίου φήμης και εμβέλειας. Η μέχρι τώρα πολιτική του σταδιοδρομία δεν έδειξε να είναι ούτε λαϊκιστής ούτε καρεκλοθήρας και ούτε να διατηρεί αρμονικές σχέσεις με τα ψέματα και την συνομωσιολογία. 2. Τα περί «συναλλαγής» ειπώθηκαν και γράφηκαν και από άλλους, δημοσιογράφους κι όχι μόνο. Το πόσο εξάλλου «καίγονταν» ο κ. Τσίπρας στο να μην περικοπούν (αυτή τη φορά , έτος εκλογών το 2019 γαρ) οι συντάξεις και πόσο (και για πόσο καιρό) σθεναρή ήταν η αντίθετη γνώμη των και «θεσμών» ονομαζομένων, είναι γνωστό τοις πάσι . Τι μεσολάβησε ώστε ν ΄αλλάξουν γνώμη οι θεσμοί είναι άγνωστο. Μια ερμηνεία είναι και η προαναφερθείσα.
Τούτων δοθέντων – και επιπλέον παίρνοντας υπόψη μας και τις κακές «συνήθειες» της μοναδικής πλέον υπερδύναμης, καθώς και της Γερμανίας και άλλων τινών (Σόρος κ.λ.π.)- μπορούμε να πούμε το γνωστό: «κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας». Ή πιο απλά κάτι δεν πάει καλά μ΄αυτή τη Συμφωνία των Πρεσπών. Και για του Αμερικανούς μεν μπορούμε να καταλάβουμε γιατί τάσσονται αναφανδόν υπέρ των Σκοπίων.
Το υπαγορεύουν τα συμφέροντα τους. Ο Ελ. Βενιζέλος έλεγε ως γνωστόν: « Δεν υπάρχουν πλέον εθνικά δίκαια, υπάρχουν εθνικά συμφέροντα». Οι Αμερικάνοι λοιπόν σκέφτονται πως αν δε πάρουν με το μέρος τους (ΝΑΤΟ) τα Σκόπια θα πάνε με τους Ρώσους. Πράγμα παντελώς αντίθετο με τα συμφέροντας τους.
Η Γερμανία πάλι θέλει τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ και στην Ευρώπη ώστε να απεξαρτηθεί μελλοντικά από τους Ρώσους ως προς την ενέργεια . Γι αυτό και «αγάπησε περιπαθώς τον Τσίπρα». Αυτούς τους καταλαβαίνουμε.
Εκείνον που δεν καταλαβαίνουμε είναι τον κ. Τσίπρα και τους βουλευτές που ετοιμάζονται να υπερψηφίσουν την ετεροβαρή Συμφωνία των Πρεσπών. Γιατί τους δίνουμε πάρα πολλά (όνομα, εθνότητα, γλώσσα) και δεν παίρνουμε σχεδόν τίποτε. Κάτι αλλαγές στο Σύνταγμα τους που προφανώς μια αυριανή κυβέρνηση των Σκοπίων, και «Βόρειας Μακεδονίας» επονομαζόμενης, μπορεί με διάφορους τρόπους να τις αλλάξει. Άλλο τίποτα;
Προφανώς όχι.
Συνεχίζεται…
