Σφήνες του Αφεντούλη
Αναγνώστες μου, όχι, δηλαδή, πως οι προσυμφωνημένοι «κόφτες» περιγράφουν με ανοιχτότερα χρώματα τη δική μας τύχη, αλλά να, πώς να το πει ο εμπειροτέχνης πολιτικός αναλυτής, θείος Αφεντούλης, με το συμπάθιο κιόλας:
Τα βάσανα των φίλων που θα μας παραστεκότανε, έλεγαν οι «πρώτη φορά αριστερά» ιθύνοντες, το δύσκολο εξάμηνο του 2015, όταν επικεφαλής της συγκρουσιακής διαπραγμάτευσης με τους Θεσμούς ήταν ο Γιάνης του ενός «νι», δεν έχουν τελειωμό κι άντε να ανακουφίσει τους αναξιοπαθούντες ο έμπλεος αριστερών ευαισθησιών πρόεδρος, Νικολάς Μαδούρο, έχοντας την, κατά τις εκτιμήσεις αυτού του ιδίου, ξενοκίνητη αντιπολίτευση να διαμηνύει επί μήνες:
Νικολάς, μας χαλάς, άλλο μη μας κυβερνάς.
Κακά τα ψέματα, αναγνώστες μου. Όταν, χιλιάδες διαδηλωτών πέφτουν ωρυόμενοι πάνω στα κλομπ, τα δακρυγόνα ή τις σφαίρες των δυνάμεων ασφαλείας, οι πιο θερμόαιμοι, για να εκθέσουν τη διακυβέρνηση της χώρας τους στα μάτια της διεθνούς κοινής γνώμης, Θεός σχωρέσ’ τους(!), επόμενο είναι τον λαοπρόβλητο, το είπαμε(!), πρόεδρο να τον κόψει… κρύος ιδρώτας, αμφιβάλλει κανείς;
Δεν νομίζω(!), όταν προς τεκμηρίωση του ανομολόγητου φόβου των περιστασιακά ισχυρών, ο φιλελεύθερος χαμηλοσυνταξιούχος, «Μήτσος», επικαιροποιώντας διασκευή στίχων του Λευτέρη Παπαδόπουλου που εκπόνησε προ έτους περίπου (20/10/ 2016) επανέρχεται δριμύτερος, άδων:
Ταξίματα ξεχνάει, ο πολιτικός,
πλήθη αψηφάει, ο πολιτικός,
ειδήσεις λογοκρίνει, ο πολιτικός,
χαράτσια επιβάλλει, ο πολιτικός.
Κι αν φιμώνει τον λαό ή προκρίνει «κόφτες»,
στη Βο(υ)λή του(!!!), ο πολιτικός,
τρέμει σαν το ψάρι μπρος στην κάλπη, μπρος,
αχ πώς τη φοβάται, ο αψύς πολιτικός,
τρέμει σαν το ψάρι μπρος στην κάλπη, μπρος,
αλλά μην το πείτε κανενός.
Δέ(ρ)νει(!!!) ψηφοφόρους, ο πολιτικός,
δέ(ρ)νεται μαζί τους, ο πολιτικός,
κυβιστήσεις κάνει, ο πολιτικός,
θώκο να κατέχει, ο πολιτικός.
Ναι, για(!), το ανωτέρω προφίλ θεωρήσαμε, με το φτωχό μυαλό μας, ότι ταιριάζει κουτί σε ηγέτες του «διαμετρήματος» Μαδούρο, που φοβούμενος μήπως χάσει την εξουσία όλο και θα αναζήτησε κατευναστικό της οργής των εξαθλιωμένων, αλλά πού;
Άδεια τα φαρμακεία στο Καράκας, αναγνώστες μου, μετά το εμπάργκο των τάχαμου υποστηρικτών των δημοκρατικών ελευθεριών, αλλά σιγά μην υπέκυπτε σε αιτήματα να παραιτηθεί ένας αριστερός και δη αντικαταστάτης του αδάμαστου Τσάβες, όταν καλύτερο γιατρικό εκτόνωσης της αγανάκτησης από τη λαϊκή ετυμηγορία δεν υπάρχει.
Έτσι, εκπνέοντας ο περασμένος Ιούλης, οι Βενεζουελάνοι κλήθηκαν να αντικαταστήσουν τη Βουλή με Εθνοσυνέλευση δρομολόγησης συνταγματικής αλλαγής προς διεύρυνση των προεδρικών εξουσιών, αληθώς υποθέτουμε, οπότε ιδού φιλελεύθερος να αποκαλύπτει άγνωστες μέχρι σήμερα λεπτομέρειες της όλης διαδικασίας, απαγγέλλοντας με τον τρόπο του Μποστ:
Εκλογικά στιγμιότυπα τελείως ανέκδοτα.
Ξενόφερτοι της δεξιάς, οι Λόπεζ και Λεντέσμα,
το «λάμδα» αποδείξανε επιρρεπές στο πταίσμα,
κι αν συνεχίσουν ν’ απειλούν μοναδικό μας κέρδος
συν μία Εξεταστική να θέλει ο Λοβέρδος.
Γι’ αυτό να λέει η επιτροπή, αν κάποιος απειθήσει
και «βόλι» φιλελεύθερο στην κάλπη αμολήσει,
εμείς Μαδούρο γράφουμε πως ήρθατε να πείτε
και στον καλό μας πρόεδρο η ψήφος προσμετρείται.
Δεν πάει να λεν οι δυτικοί για βία και νοθεία,
ο Νικολάς υπηρετεί πλέρια δημοκρατία,
το «λάμδα» βάζει φυλακή για εγκλήματα που κάνει,
μοναδική εξαίρεση αυτή του Λαφαζάνη,
άντε κι εν ονόματι της τόσης λαοκρατίας, καλές λατινοαμερικάνικες συμμαχίες, σύντροφοι κυβερνώντες, μάλιστα!…
-Ω-
