Εάν θέλει να βρει κανείς δουλειά, και μάλιστα καλοπληρωμένη, θα βρει, αρκεί να έχει όρεξη να δουλέψει.
Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης
Πέντε άτομα προσλήφτηκαν πρόσφατα για να δουλέψουν στο πιο απομονωμένο και αφιλόξενο νησί του πλανήτη, στην Ανταρκτική, δηλαδή στον Νότιο Πόλο με τις εξής ειδικότητες: ταχυδρόμος, γραμματέας και «φύλακας» πιγκουΐνων. Το νησί Goudier είναι τόσο μικρό, όσο ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο. Δεν έχει τίποτε απολύτως, παρά μόνο περίπου 1.000 πιγκουίνους. Το μικρό σύμπλεγμα κτιρίων στο οποίο θα ζήσουν και θα εργαστούν για πέντε μήνες ονομάζεται «Βάση Α, Port Lockroy».
Η ομάδα αποτελείται από τους: Lou Hoskin, Maggie Coll, George Clarke, Aoife McKenn και Dale Ellis. Η Dale Ellis θα αναλάβει το κατάστημα δώρων του νησιού πουλώντας μπουκάλια τζιν και καρτ ποστάλ στους τουρίστες επιβάτες των κρουαζιερόπλοιων όταν κάποιο περνά από εκεί. Ο George θα γίνει διευθυντής ταχυδρομείου και θα αναλάβει τις αποστολές των χιλιάδων καρτ ποστάλ που στέλνουν οι τουρίστες. Η Maggie θα μετρά τις φωλιές, τα αυγά και τους νεοσσούς των πιγκουίνων στο νησί, ενώ το «μουσείο» του νησιού – ένας φόρος τιμής στους παλαιότερους επιστήμονες της Ανταρκτικής – θα τεθεί υπό την εποπτεία της Aoife.
Πάντως, τα πράγματα δεν θα είναι ονειρικά για τους πέντε Βρετανούς που θα κοιμούνται σε μια κοινή κουκέτα, δεν θα έχουν τηλέφωνα μαζί τους, ενώ η πρόσβαση στο ιντερνετ είναι περιορισμένη. Επίσης, δεν υπάρχει τρεχούμενο νερό ή τουαλέτα με καζανάκι – και αν θέλουν να κάνουν ντους ή μπάνιο με ζεστό νερό θα πρέπει να περιμένουν μέχρι να περάσει κάποιο κρουαζιερόπλοιο και να επιβιβαστούν σ’ αυτό όση ώρα θα είναι στο λιμάνι.
(πηγή: ΕΘΝΟΣ 2-11-24)
