Γρήγορα περνάει ο καιρός, αναγνώστη μου, κι από την Πέμπτη, 3 του Μάρτη, που το προσφυγικό απασχόλησε κοινή συνέντευξη τύπου των αναπληρωτών υπουργών Εθνικής Άμυνας και Μεταναστευτικής Πολιτικής, κ.κ. Δημήτρη Βίτσα και Γιάννη Μουζάλα, αντίστοιχα, εν όψει της κρίσιμης Συνόδου Κορυφής Ευρωπαϊκής Ένωσης – Τουρκίας της επόμενης Δευτέρας, φάγαμε τον μήνα μέχρι να θέσει ο εμπειροτέχνης πολιτικός αναλυτής, θείος Αφεντούλης, το εναγώνιο ερώτημα τού τίτλου αλλά τέλος πάντων.
Τι έχει ο φτωχός να φοβηθεί;…
Γρήγορα περνάει ο καιρός, αναγνώστη μου, κι από την Πέμπτη, 3 του Μάρτη, που το προσφυγικό απασχόλησε κοινή συνέντευξη τύπου των αναπληρωτών υπουργών Εθνικής Άμυνας και Μεταναστευτικής Πολιτικής, κ.κ. Δημήτρη Βίτσα και Γιάννη Μουζάλα, αντίστοιχα, εν όψει της κρίσιμης Συνόδου Κορυφής Ευρωπαϊκής Ένωσης – Τουρκίας της επόμενης Δευτέρας, φάγαμε τον μήνα μέχρι να θέσει ο εμπειροτέχνης πολιτικός αναλυτής, θείος Αφεντούλης, το εναγώνιο ερώτημα τού τίτλου αλλά τέλος πάντων.
Ποτέ δεν είναι αργά, για να απομυθοποιήσουμε τα «σκιάχτρα» του παρόντος (σ.σ. καλό, ε!), ώστε να μη φοβόμαστε πια, ακούστε και τον οπτιμιστή μικροσυνταξιούχο «Μήτσο» που μας δίνει κουράγιο, διερωτώμενος σε μουσική Μάνου Χατζιδάκι:
Τι έχει ο φτωχός να φοβηθεί,
σπίτι, ουρανός όπου σταθεί,
το δισάκι του στον ώμο
για το δρόμο, για το δρόμο.
Δυστυχώς, στις 17 του Μάρτη, η αισιοδοξία μας δέχτηκε καίριο πλήγμα, ομολογούμε, βλέποντας τη νέα Σύνοδο Κορυφής, παρά τη συμφωνία με την Τουρκία, να διατηρεί κλειστό τον λεγόμενο «βαλκανικό διάδρομο», που μετατρέπει τον τόπο μας όλο και περισσότερο σε απευκταία «αποθήκη ψυχών», έξω από δω και μακριά(!), και το χειρότερο;
Το σύννεφο έφερε βροχή.
Ναι, για! Βλέπετε, ούτε η αναπάντεχη καλοκαιρία τού φετινού χειμώνα, προς μεγάλη ανακούφιση των άστεγων, για να μην ξεχνιόμαστε, μεγάλη η χάρη του Κυρίου(!), άντεξε την αναξιόπιστη Ελλάδα – κύριε, κύριε, οι Σκοπιανοί το είπαν, μην τους πιάσει στο στόμα, ο «Μήτσος»!
Αποτέλεσμα; Εν μέσω Μαρτίου ανέστειλε μονομερώς τη συμμαχία, υποχρεώνοντας τη σύζυγο να εκδώσει δελτίο έκτακτων ανθρωπιστικών φαινομένων και δώστε βάση.
Οι πρόσφυγες μες τη βροχή
και η Ελλάδα μοναχή,
μ’ ό,τι έχει τους στεγάζει,
δεν πειράζει, δεν πειράζει.
– Άιντε να στήσουμε σκηνές
να βρουν απάγκιο οι ψυχές,
δάκρυα η ζωή στεγνώνει,
ξημερώνει, ξημερώνει,
εισηγήθηκε ο «Μήτσος», πάντα θαρραλέος, το είπαμε, προκαλώντας την εύλογη απορία τής μανδάμ που πήρε από φόβο την ευρωπαϊκή υποκρισία κι ευλόγως αναφώνησε: «Ως πόση προίκα να ύφαινα η καημένη για να ζεσταθεί ολάκερη Ειδομένη; Κουβέρτες τέλος!», πυροδοτώντας τον κάτωθι συζυγικό διάλογο.
Οι εντιμότατοι φίλοι μας.
– Τότε, στρώσου στον αργαλειό. Μπροστά στο ολότελα, καλές κι οι κουρελούδες.
– Γιατί, θα πάει μακριά η βαλίτσα με τα αντίσκηνα;
– Βαλίτσα; Μισό, να ανατρέξω στο ιντερβιού του Δημήτρη Βίτσα που μετέδωσε, από τηλεοράσεως «ΣΚΑΪ», ο συνονόματος ρεπόρτερ Λάππας και τα ξαναλέμε.
– Τζάμπα κόπος. Διότι, Λάππας εδώ, Βίτσας εκεί, ιδού Λαπαβίτσας, να τα λέει στον Σπύρο Μάλλη, από της εκπομπής «Σαββατοκύριακο με Δράση» (12/3/2016) του αυτού σταθμού. Το θυμάσαι;
– Αν εννόησες την εξανάσταση Λαπαβίτσα, ένεκα η κοινοποίηση στη φίλη και σύμμαχο Ελλάδα όλων όσα συναποφασίζουν Γερμανία και Τουρκία, συμφωνώ και επαυξάνω.
– Είναι, λοιπόν, να μην φοβούμαι παρόμοιες δράσεις; Πες κι εσύ…
– Αν δουν οι φίλοι Βρυξελλών,
Ελλάδα ρημαγμένη,
ένα προβλέπω, φωνασκών:
Σεισμός τους περιμένει!
«Μόνον ο Εγκέλαδος παρέμεινε μεθ’ ημών; Φοβούμαι!» επανέλαβε η μανδάμ και με το δίκιο της, όσο να πείτε, αφού έχει σύμμαχο τη λαϊκή σοφία που διδάσκει: «Όταν έχεις τέτοιους φίλους τι τους θέλεις τους εχθρούς».
Αμφιβάλλει κανείς; Έτσι που προσφέρεσαι η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, δεν ελπίζω, τα διπλωματικά «είπες – ξείπες» μέσα! Εσείς;…
-Ω-
