– Τι ψάχνεις να βρεις με τόση φούρια;
– Να δω, γράφει τίποτα για μένα;
– Ποιος να γράφει και γιατί για σένα;
– Εδώ ρε, στις ειδήσεις αν γράφει κάτι για μένα!
– Και τι θες να γράφει δηλαδή;
– Αν ξύπνησα καλά, αν σηκώθηκα με νεύρα, αν μου άρεσε ο καφές που έφεραν, τι άλλο να σου πω… πως θα ντυθώ… αν ακούστηκε που θα πάω διακοπές…
– Καλά, κι εσύ δεν το ξέρεις; Δεν ξέρεις πως ξύπνησες το πρωί; Δεν ξέρεις τι καφέ ήπιες; Σε χτύπησε ο ήλιος κατακέφαλα νομίζω ρε… Τι κατέβασε πάλι η κούτρα σου;
– Μια χαρά είμαι ρε, δεν με πείραξε καθόλου…, θα μου πεις κάνει αρκετή ζέστη, αλλά μην νομίζεις ότι με αυτή τη ζέστη άρχισα να λέω αερολογίες.
– Καλά, και πως σου ήρθαν όλα αυτά; Τι με νοιάζει εμένα, τον άλλον και τον παραδίπλα τι κάνεις εσύ; Χαρά στα μούτρα σου!
– Δεν θες έ; Δεν θες να ξέρεις τι κάνω , αν είμαι καλά, αν κουράζομαι στη δουλειά, αν έχω δουλειά, αν έχω να φάω…
– Αυτό το τελευταίο εντάξει, αλλά δεν είναι για δημόσια θέα, αν δεν έχεις να φας θα σου φέρω εγώ ένα πιάτο φαΐ, θα κοιτάξω να σου βρε καμιά δουλειά, αν και νομίζω ότι δεν χρειάζεσαι βοήθεια να βρεις μια δουλειά, σε έχω ικανό να μπορείς να βρεις μόνος σου!
– Είδες λοιπόν;
– Τι να δω ρε; Τι να δω;
– Ότι δεν σε ενδιαφέρει να γνωστοποιηθεί το ένα και το άλλο και το παρακάτω ό,τι αφορά στην αφεντιά μου!
– Εντάξει δεν χρειάζεται και πολύ μυαλό να το καταλάβεις αυτό!
– Τότε γιατί με ενδιαφέρει να μάθω για τον τάδε τι θα κάνει, με ποια τα έχει, ότι θα πάει διακοπές, και που θα πάει διακοπές, με ποιους θα πάει διακοπές, αφού δεν με ενδιαφέρει. Άσε, τι να τις κάνει τις διακοπές, από ό,τι ξέρω δεν σκοτώνεται και στη δουλειά, και φυσιολογικά οι διακοπές δεν είναι απαραίτητες για τον τάδε παρά για μένα που σκοτώνομαι στη δουλειά. Από την άλλη πάλι, δεν του απαγορεύει κανείς ούτε κι εγώ φυσικά να κάνει ό,τι θέλει, αλλά γιατί να γεμίζω το μυαλουδάκι μου με άχρηστες πληροφορίες. Με ενδιαφέρει που θα πάει διακοπές ο τάδε και η δείνα που κάθε φορά αναρωτιέμαι ποιος είναι αυτός; Ποια είναι αυτή; Και απάντηση ουδεμία διότι κανείς από όσους ρωτάω δεν τους ξέρει. Τότενες; Άσε μας ρε φίλε που θα χάσω τον χρόνο μου και τη φαιά μου ουσία για να μάθω άσχετα και μηδενικά πράγματα.
– Κοίτα να σου πω, έχεις δίκιο αλλά το θέμα είναι απλό! Πως θα γεμίσουν οι σελίδες ηλεκτρονικές και μη και ο αντίστοιχος χρόνος ηλεκτρονικός και μη; Πως θα κρατήσει τη δουλειά του ο κάθε …δημοσιογράφος αν δεν …εξοκείλει τις γνώσεις που και τις πληροφορίες του; Ρίχνε τα μπάζα εσύ και όλο και θα γεμίσουμε την τρύπα μας…
– Και να σου η χαβούζα γεμίζει και γεμίζει μέχρι να εξοκείλει πανταχόθεν και αυτή και να διαταράξει τους νευρώνες μας!
– Αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και κατακυριεύσατε την Γην, ένα πράμα δηλαδή!
– Ναι, αλλά αυτό ισχύει και για τους δήθεν …δημοσιογραφίσκους;
