Το θέμα του συμποσίου ήταν «Εκπαίδευση , κλινικές δεξιότητες και δείκτες ποιότητες στην ψυχιατρική και την ψυχική υγεία (προπτυχιακή, ειδικότητα, επαγγέλματα ψυχικής υγείας)».
Ο κ Βαρτζόπουλος επισήμανε ότι στα νοσοκομεία της χώρας, αφενός υπάρχει έλλειψη προσωπικού όλων των βαθμίδων και κυρίως εξειδικευμένων ψυχιάτρων και ψυχολόγων (αλλά εδώ και δεκαετίες, και έλλειψη νοσηλευτικού προσωπικού) αφετέρου ότι το υφιστάμενο ελλιπές προσωπικό δεν έχει τις απαιτούμενες δεξιότητες, οι οποίες προκύπτουν από τις νέες καταστάσεις που δημιουργούνται στην κοινωνία.
«Θα θέσω δύο ζητήματα τα οποία έχουμε τη δυνατότητα να τα συζητήσουμε και ενδεχομένως να σκεφτούμε και να διεκδικήσουμε επ’ αυτών αμέσως μετά. Είναι τα εξής: Πρώτον είναι η έλλειψη προσωπικού όλων των βαθμίδων, κυρίως όμως των εξειδικευμένων. Δηλαδή έχουμε τεράστια έλλειψη σε εξειδικευμένους ψυχιάτρους και εξειδικευμένους ψυχολόγους. Το να πούμε πλέον ότι έχουμε έλλειψη νοσηλευτικού προσωπικού εν γένει, είναι πλέον μία κοινοτοπία, που ισχύει στη χώρα μας εδώ και δεκαετίες. Ξέρετε ότι τα τελευταία στοιχεία του ΟΟΣΑ, τα οποία δημοσιεύτηκαν προ ημερών, δείχνουν ότι η Ελλάς έχει ακριβώς το μισό του μέσου όρου της Ευρώπης ανά μονάδα πληθυσμού σε νοσηλευτές, ενώ έχει το διπλάσιο σε γιατρούς; Και από την άλλη πλευρά, εκτός από την έλλειψη προσωπικού, το δεύτερο σημαντικό είναι η επισήμανση του γεγονότος ότι πριν και από αυτό το υφιστάμενο ελλιπές προσωπικό, δεν έχει τις απαιτούμενες δεξιότητες οι οποίες προκύπτουν πλέον εκ νέων καταστάσεων. Δηλαδή δημιουργούνται νέες καταστάσεις στην κοινωνία, δημιουργούνται νέες καταστάσεις στο δημόσιο βίο, οι οπoίες απαιτούν δράσεις που ζητούν εξειδικεύσεις, τις οποίες αυτή τη στιγμή δεν τις έχουμε στον απαιτούμενο βαθμό» ανέφερε ο κ. Βαρτζόπουλος.
Ο πρόεδρος του συνεδρίου, καθηγητής Ψυχιατρικής και διευθυντής της Γ’ Ψυχιατρικής Κλινικής του ΑΠΘ, Κωνσταντίνος Φουντουλάκης, από την πλευρά του ανέφερε ότι έχει την αίσθηση πως τα περισσότερα νοσοκομεία κατά πάσα πιθανότητα δεν έχουν πραγματική δυνατότητα εκπαίδευσης σε επίπεδο απλής ειδικότητας. «Θα πρέπει να δούμε πώς θα υπάρξει ένα σύστημα το οποίο θα είναι επαρκές με τους πόρους που έχουμε – αυτοί είναι οι πόροι που έχουμε, δεν έχουμε άλλους, αυτούς τους εκπαιδευτές έχουμε και σε αυτό τον αριθμό τους έχουμε – έτσι ώστε η επόμενη γενιά να είναι καλύτερη, για να μπορέσουμε σε δύο ή τρεις δεκαετίες να έχουμε μία κρίσιμη μάζα, ακριβώς στην ποσότητα και στην ποιότητα που χρειαζόμαστε» πρόσθεσε ο κ. Φουντουλάκης.
Στη διάρκεια του συμποσίου επισημάνθηκε μεταξύ άλλων ότι η εκπαίδευση των επαγγελματικών ψυχικής υγείας θα πρέπει να εστιάζει στον σεβασμό και την ικανοποίηση των αναγκών, τόσο των ασθενών και των οικογενειών τους, όσο και του κοινωνικού συνόλου γενικότερα, σε ένα περιβάλλον που γίνεται όλο και πιο δύσκολο και απαιτητικό.
Α.Φ.
