ΕΙΣ ΩΤΑ ΜΗ ΑΚΟΥΟΝΤΩΝ
Όταν οι κυβερνήσεις θέλουν να κρύψουν λάθη και αδυναμίες καταφεύγουν στις τακτικές του ναυτικού. Δημιουργούν προπέτασμα καπνού και κάνουν παραπλανητικούς ελιγμούς. Σ’ αυτά οι κυβερνώντες είναι μανούλες. Έτσι οι εφημερίδα των συντακτών έβγαλε ένα παλιό βίντεο με τους χρυσαυγίτες σε ναζιστικό παραλήρημα που προφανώς φύλαγε για δύσκολους καιρούς.
Προηγουμένως κι ενώ η διαπραγμάτευση είχε βαλτώσει και ο Αλέξης ως συνήθως αγόραζε χρόνο, είχε βγεί ο κ. Νίκος Ξυδάκης κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Σύριζα και τάραξε τα νερά. Πρέπει λέει να μελετήσουμε την μετάβαση στην δραχμή. Μα κύριε Ξυδάκη τι να μελετήσουμε; αφού το ξέρετε. Όπως μπήκαμε στο ευρώ έτσι και θα βγούμε. Απρογραμμάτιστα και χωρίς προεργασία. Τι το συζητούμε;
Βέβαια αμέσως οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ (κυβέρνηση) κατάλαβαν ότι η πρωτοβουλία δεν ήταν δική του. Πρώτον γιατί ο ίδιος έχει κάποια σοβαρότητα, δεύτερον γιατί γνωρίζει πολύ καλά τα πράγματα και τρίτον δεν είναι από εκείνους που επιδιώκει δημοσιότητα. Άρα πήρε μάλλον εντολή να τα πει για να φοβηθούν οι κομματικοί και οι οπαδοί και να πουν «κλείσε την αξιολόγηση με κάθε κόστος».
Όμως το αποτέλεσμα δεν ήταν το αναμενόμενο αφού ο εν λόγω πολιτικός δεν έχει την θεατρική στόφα άλλων μελών του Υπουργικού Συμβουλίου όπως του κ. Κατρούγκαλου. Γι’ αυτό επιστρατεύτηκε και το βίντεο. Παρά ταύτα προκάλεσε συζητήσεις.
Σε μια από αυτές ήταν ο κ. Αλέκος Αλαβάνος ηθικός αυτουργός των όσων τραβάμε. Να πούμε ότι ο κ. Αλαβάνος τώρα θεωρεί καταστροφική την ομάδα Τσίπρα, Φλαμπουράρη καί Παππά αλλά μέσα του καίει η φωτιά του απατημένου. Ενώ αυτός είχε σοβαρές θεωρητικές ενασχολήσεις για σοσιαλιστικούς μετασχηματισμούς μια ομάδα νεαρών γιάπηδων της εξουσίας τον παραπλάνησε και του πήρε το τιμόνι. Αυτούς δεν τους ενδιέφεραν οι ατέλειωτες συζητήσεις των αριστερών αλλά είχαν συγκεκριμένες βλέψεις: την εξουσία, σε κόμμα και χώρα. Τώρα ο κυρ Αλέκος φωνάζει αλλά ποιος τον ακούει.
Η συζήτηση, λοιπόν, ήταν ένας διάλογος κουφών αφού συνομιλητής του ήταν η κ. Μιράντα Ξαφά που ξεκίνησε την καριέρα της από το Δ.Ν.Τ. Αποτέλεσμα ενημέρωσης μηδέν. Τι τον ήθελες κ. Ευαγγελάτε μου τον κυρ Αλέκο και μάλιστα κόντρα στη Μιράντα; Δεν έφερνες τουλάχιστον τον κ. Λαπαβίτσα;
Για να σοβαρολογούμε. Είναι γνωστό ότι το ευρώ έχει αρκετά μειονεκτήματα. Είναι ισχυρό νόμισμα κατάλληλο για ισχυρές οικονομίες. Μέσα σ’ αυτό όμως πιεζόμαστε στο να γίνουμε μια περιθωριοποιημένη επαρχία της Ένωσης. Αν όμως αγωνιστούμε, εκσυγχρονίσουμε την οικονομία και αποκτήσουμε μια αξιοπρεπή Δημόσια Διοίκηση τότε αλλάζουν τα πράγματα. Όμως για να γίνει αυτό χρειάζεται σοβαρότητα και πού να την βρούμε; Έτσι μόνιμο καταφύγιο των απανταχού αδικημένων, φυγοπόλεμων και αποτυχημένων είναι το εθνικό νόμισμα.
Η δραχμή βέβαια, μπορεί να οδηγήσει σε ανάπτυξη μέσω υποτιμήσεων και διολισθήσεων, συνταγή που την ξέρουν όλοι οι πολιτικάντηδες. Θα υπάρχει ρευστότητα αφού άλλο το να τυπώνεις χαρτιά κι άλλο να παράγεις χρήμα μέσω δημιουργίας. Φυσικά θα υπάρχει πληθωρισμός, μεγάλα επιτόκια και οσονούπω θα καταντήσει κουρελόχαρτο.
Εκείνοι που θα χάσουν θα είναι μισθωτοί και συνταξιούχοι που θα πληρώνονται σε πληθωριστικό χρήμα αλλά θα αγοράζουν ανατιμημένα προϊόντα για να μην αναφέρουμε τα εισαγόμενα. Άλλωστε κάθε νόμισμα είναι καθρέφτης της οικονομίας και όταν συμβεί το μοιραίο, τότε θα συνειδητοποιήσουμε την μιζέρια μας. Αλλά θα είναι πια αργά.
Κώστας Δαλακιουρίδης
