Μετά από πρόσκληση που στάλθηκε στο σχολείο μας από το Ίδρυμα Ελληνικού Πολιτισμού, το Ίδρυμα «Παλλάδιον» του Μονάχου (Stiftung Palladion), την Association Européene des Enseignants (AEDE) σε συνεργασία με την Επιστημονική και Οργανωτική Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Μαθητικών Συνεδρίων, οι μαθητές/-τριες με τη συνοδεία των υπεύθυνων καθηγητριών ενέταξαν τη συμμετοχή στο συνέδριο σε εκπαιδευτική εκδρομή-μετακίνηση στο Μόναχο/Γερμανία από την Παρασκευή 29/11/2024 έως και τη Δευτέρα 02/12/2024 στο πλαίσιο του άρθρου 5 (Εκδρομές – εκπαιδευτικές μετακινήσεις μαθητών/τριών στο εξωτερικό στο πλαίσιο ευρωπαϊκών και διεθνών δράσεων) παρ.1 στ. (συμμετοχές σε διεθνείς συναντήσεις, συνέδρια) του ΦΕΚ 456/τΒ’/13-02-2020.
Η ομάδα των μαθητών/-τριών και των συνοδών καθηγητριών κατά την παραμονή της στο Μόναχο ακολούθησε πρόγραμμα δραστηριοτήτων με βάση το πρόγραμμα του συνεδρίου. Ο λόγος στους/τις συμμετέχοντες/-ουσες:
Την 1η ημέρα, Παρασκευή 29/11/24, αφού κάναμε μια τελευταία πρόβα επί ελληνικού εδάφους, αναχωρήσαμε οδικώς για Θεσσαλονίκη, από όπου αεροπορικώς φτάσαμε στο Memmigen του Μονάχου (άφιξη γύρω στις 17:00). Ξεναγηθήκαμε-σε μια πρώτη γνωριμία με την πόλη- στο ιστορικό κέντρο του Μονάχου που, στολισμένο για τα Χριστούγεννα, μας καλωσόρισε γιορτινό, και έπειτα καταλύσαμε και διανυκτερεύσαμε στο ξενοδοχείο.
Την 2η ημέρα, Σάββατο 30/11/24, μετά το πολύ πρωινό πρόγευμα στο ξενοδοχείο, κάναμε την τελευταία πρόβα και, καθώς η συνεδρία μας ήταν μεσημεριανή, αναχωρήσαμε για την Παλαιά Πινακοθήκη του Μονάχου, που άνοιξε τις πύλες της για το κοινό το 1836, ύστερα από απόφαση του βασιλιά της Βαυαρίας Λουδοβίκου Α΄ να στεγάσει τους θησαυρούς των Βίττελσμπαχ και όταν το νεοαναγεννησιακό κτίριο αποπερατώθηκε, η Παλαιά Πινακοθήκη ήταν το μεγαλύτερο μουσείο του κόσμου που αποτέλεσε υπόδειγμα για αρκετά μουσεία τα οποία κατασκευάστηκαν στη συνέχεια σε αρκετές πόλεις της Ευρώπης. Σε αυτή μαθητές και εκπαιδευτικοί είχαμε την ευκαιρία να θαυμάσουμε πολύτιμους θησαυρούς, μεταξύ των οποίων αριστουργήματα της παλαιότερης γερμανικής ζωγραφικής (Πάχερ, Αλτντόρφερ, Ντίρερ και Γκρίνεβαλντ), έργα Φλαμανδών και Ολλανδών ζωγράφων (Ρούμπενς, Ρέμπραντ και Βαν Ντάικ), Ιταλών δασκάλων (Τζότο, Λεονάρντο, Ραφαήλ, Τιτσιάνο, Τιντορέτο, Τιέπολο) Γάλλων (Σαρντέν και Μπουσέ) και Ισπανών καλλιτεχνών (Ελ Γκρέκο, Θουρμπαράν και Μουρίγιο). Νιώσαμε τέτοια αισθητική ανάταση, αλλά ο χρόνος δεν ήταν αρκετός να τα απολαύσουμε όλα όσο θα θέλαμε, καθώς ήταν η ώρα να συμμετάσχουμε στη Β΄ Συνεδρία (ώρα έναρξης 12:30) της 6ης ημέρας του Συνεδρίου (30/11/2024), σύμφωνα με το πρόγραμμα που μας στάλθηκε από την οργανωτική Επιτροπή. Η εργασία μας αφορoύσε τις διαπολιτισμικές σχέσεις μεταξύ Ελλήνων και Γερμανών στα ποικίλα πεδία της ανθρώπινης δράσης, μέσα από την επιλογή και καταγραφή στιγμών-σταθμών στην ιστορία των σχέσεων αυτών. Συγκεκριμένα, παρακολούθησε την πορεία της αλληλεπίδρασης επιφανών εκπροσώπων των δύο λαών με έναρξη από την συμβολή της Βυζαντινής αυτοκράτειρας Θεοφανώς στην εισαγωγή της ελληνικής κουλτούρας στην αυλή της γερμανικής αυτοκρατορίας, για να καταλήξει μέσα από μια κατ’ ανάγκη επιλεκτική παρακολούθηση στη σύγχρονη -και βιωματική- πρόσληψη και διαμόρφωση αυτών των σχέσεων. Η δε συμμετοχή μας ήταν απολαυστική. Η ερευνητική δουλειά των μαθητών-τριών και η έμπνευση των καθηγητριών, αλλά και η ομαδικότητα, ο συντονισμός και η σύμπνοια όλων μας οδήγησε σε ένα αποτέλεσμα που ξεσήκωσε τις επευφημίες του κοινού του συνεδρίου. Η πολυδιάστατη παρουσίαση της εργασίας (ηλεκτρονική, έντυπη και δραματοποιημένη), που είχε τη μορφή παραμυθιού, μας επέτρεψε να αφήσουμε ισχυρό το αποτύπωμα της ομάδας του σχολείου και να δεχτούμε θερμά συγχαρητήρια από τις ομάδες των άλλων σχολείων της συνεδρίας, τη δουλειά των οποίων επίσης παρακολουθήσαμε με ενδιαφέρον. Βαθιά ικανοποιημένοι και χαρούμενοι για το αποτέλεσμα αναχωρήσαμε και επιλέξαμε να κάνουμε ένα προσκύνημα στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Νταχάου, που βρίσκεται πολύ κοντά στο Μόναχο, σε μια προσπάθεια ευαισθητοποίησης απέναντι στο ναζισμό, τον φασισμό και τις διακρίσεις κάθε είδους. Στο στρατόπεδο αυτό, το πρώτο από όσα δημιούργησε η Γκεστάπο, μετά την άνοδο στην εξουσία του Αδόλφου Χίτλερ, το 1933, οι Ναζί συγκέντρωναν και βασάνιζαν αρχικά τους αντιστασιακούς Γερμανούς και αργότερα αιχμαλώτους κάθε ηλικίας, κυρίως Εβραίους και άλλες πληθυσμιακές ομάδες ή μειονότητες από τις χώρες που καταλάμβαναν. Ανάμεσα σ’ εκείνους που πέρασαν από το φριχτό αυτό στρατόπεδο ή βρήκαν το θάνατο εκεί, συγκαταλέγονται και 5 Έλληνες αγωνιστές, όπως ο τότε γενικός γραμματέας του ΚΚΕ Νίκος Ζαχαριάδης. Το Νταχάου λειτούργησε μέχρι τη συντριβή της Ναζιστικής Γερμανίας το 1945. Η ομάδα μας ξεναγήθηκε στους χώρους του στρατοπέδου που λειτουργεί ως μνημείο, για να θυμίζει τις δολοφονίες και κάθε λογής φρικαλεότητες που έλαβαν χώρα σε ανάλογους χώρους από τους ναζί.
Την 3η ημέρα, Κυριακή 01/12/24, μετά το πρόγευμα στο ξενοδοχείο, αναχωρήσαμε για το Γερμανικό Μουσείο στο Μόναχο, το μεγαλύτερο μουσείο επιστήμης και τεχνολογίας στον κόσμο με περισσότερους από 1,5 εκατομμύρια επισκέπτες ετησίως και περίπου 125.000 εκθέματα-τεχνολογικούς «θησαυρούς» από 53 πεδία επιστήμης και τεχνολογίας, το οποίο δικαιολογημένα θεωρείται ως το πλουσιότερο μουσείο μηχανικής και τεχνολογίας στον κόσμο. Η ομάδα περιηγήθηκε στο πολυώροφο κτίριο παρακολουθώντας την εξέλιξη σε κάποιους από τους τομείς των επιστημών-μαθηματικά, ναυπηγική, αστρονομία, υφαντουργία, ιατρική, φαρμακευτική, επικοινωνία κλπ- που ξεδιπλώνονται στο μουσείο. Πήραμε μια κατά το δυνατόν επαρκή εικόνα των εκθεμάτων και αναχωρήσαμε για το Σάλτσμπουργκ, την πανέμορφη πόλη της Αυστρίας, πολύ κοντά στα σύνορα με τη Γερμανία. Η πατρίδα του Μότσαρτ μας μάγεψε με την ομορφιά της. Μείναμε εκεί για το υπόλοιπο της ημέρας και αφού ξεναγηθήκαμε σε ένα από τα μεγαλύτερα σε έκταση Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, την παλιά πόλη του Σάλτσμπουργκ, τη γεμάτη ιστορικά κτήρια, μεγάλες πλατείες υψηλής αισθητικής, αλλά και γραφικά στενάκια πλημμυρισμένα από καταστήματα, εστιατόρια και καφέ, ελεύθερα περιδιαβήκαμε την υπέροχη χριστουγεννιάτικη αγορά της, γευματίσαμε και ανακαλύψαμε κι άλλες όμορφες όψεις της: την πλατεία που φέρει το όνομα του μεγάλου τέκνου της, την Mozartplatz, κοντά στον Καθεδρικό ναό της πόλης, το σπίτι στο οποίο γεννήθηκε, το οποίο λειτουργεί ως μουσείο, το παραμυθένιο κάστρο του Σάλτσμπουργκ του 11ου αιώνα, το οποίο δεσπόζει πάνω από την Altstadt και άλλα. Κατάκοποι, παγωμένοι αλλά και πλούσιοι σε εμπειρίες, όμορφες εικόνες, ήχους, μυρωδιές και γεύσεις, επιστρέψαμε στο Μόναχο και στο ξενοδοχείο μας.
Την 4η και τελευταία ημέρα του ταξιδιού μας, Δευτέρα 02/12/24, κινηθήκαμε βόρεια. Μετά το πρωινό μας γεύμα και μια τελευταία επίσκεψη, πρωινή, στο ιστορικό κέντρο του Μονάχου, αναχωρήσαμε για τη Στουτγάρδη, την πρωτεύουσα του ομόσπονδου κρατιδίου της Βάδης-Βυρτεμβέργης, μια πόλη χτισμένη σε μια εύφορη κοιλάδα και περιβαλλόμενη από δάση και αμπελώνες, αλλά και το σημαντικότερο κέντρο δραστηριοτήτων της γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας και των προμηθευτών της. Στο κέντρο της πόλης τα παιδιά και οι συνοδοί είδαμε το παλάτι του Γουλιέλμου Β’, τελευταίου βασιλιά της Βυρτεμβέργης, το δημαρχείο της Στουτγκάρδης, τον πύργο της τηλεόρασης, την Σλόσπλατς, (Schlossplatz), την κεντρικότερη πλατεία της πόλης. Περιηγηθήκαμε και είχαμε και κάποιο ελεύθερο χρόνο μέχρι την αναχώρηση για το αεροδρόμιο. από όπου η πτήση στις 19:35 μας έφερε στο αεροδρόμιο «Μακεδονία» της Θεσσαλονίκης (άφιξη 22:45) και στην συνέχεια το λεωφορείο στην Κατερίνη περίπου στις 01:30 π.μ.
Αρχηγός της εκδρομής ήταν η Διευθύντρια του σχολείου μας, δρ. Ξανθίππη Καραβίδα, και συνοδοί οι καθηγήτριες του σχολείου κκ. Κοτσαφτίκη Αικατερίνη, κλάδου ΠΕ06 και Χατζηιωαννίδου Σοφία, κλάδου ΠΕ78, οι οποίες είχαν και την επιμέλεια της συμμετοχής της ομάδας στο συνέδριο. Ήταν πραγματικά μια πολυδιάστατη εμπειρία, που πρόσφερε σε όλους χαρά, ικανοποίηση, ανάπτυξη δεξιοτήτων, συνεργασία και βιωματική γνώση. Όλα ανεκτίμητα!
Συγχαρητήρια σε όλους όσοι συνεργάστηκαν για την επιτυχία της εκδρομής και της συμμετοχής μας στο συνέδριο! Συγχαρητήρια στα παιδιά και στις καθηγήτριές τους που τίμησαν το σχολείο μας!
