Ο φονικότατος και καταστροφικότατος σεισμός, που έπληξε τις χώρες Τουρκία και Συρία δίνει αφορμή σε ποικίλες σκέψεις. Οι ανακοινωθέντες, προ δεκαημέρου, νεκροί στις δύο χώρες προσέγγιζαν τους 45.000 και οι άστεγοι, εκτιμήθηκε ότι, υπερβαίνουν τα 10.000.000. Νεότερα δεδομένα δεν βρήκα αναρτημένα στο διαδίκτυο, καθώς «ξεθύμανε» το ενδιαφέρον για τους πληγέντες! Ο καταιγισμός πληροφοριών έστρεψε σε άλλα θέματα το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης.
Ο πρόεδρος της Τουρκίας επισκέφθηκε τις πληγείσες επαρχίες και εξήγγειλε μέτρα ανασυγκρότησης. Υποσχέθηκε, προεκλογικά, ότι θα αναγείρει το κράτος 200.000 οικοδομές και θα εκτελέσει έργα υποδομής. Βέβαια το κλίμα είναι ελάχιστα ευνοϊκό για το πρόσωπό του και από αυτό επωφελείται η αντιπολίτευση, οι κεμαλικοί, που ορέγονται να επανέλθουν, μετά από καιρό στην εξουσία, κάτι που εύχονται και αρκετοί δικοί μας, δυτικόπληκτοι, που βλέπουν στο πρόσωπο του Ερντογάν την ανόρθωση και ισχυροποίηση του νεοοθωμανισμού, άκρως επικινδύνου για το έθνος μας (άραγε ποθούν την παρουσία του στο ιστορικό γίγνεσθαι;). Λησμονούν αυτοί ότι γενοκτονία δεν διέπραξαν οι άγριοι και αιμοσταγείς σουλτάνοι, αλλά οι «πολιτισμένοι» και καθοδηγούμενοι από τη Δύση Νεότουρκοι! Βέβαια ουδεμία παράταξη της Τουρκίας έχει τη διάθεση να αναγνωρίσει ότι η χώρα τους διέπραξε γενοκτονία, γι’ αυτό καλό είναι να σημειώνουμε ότι αποτελούν τις δύο όψεις του αυτού νομίσματος. Καλό πάντως είναι να διακρίνουμε τα πρόσωπα εξουσίας από τον λαό, ο οποίος έδειξε για μία ακόμη φορά ότι, παρά την έντονη προπαγάνδα σε βάρος μας, δεν τρέφει, στην πλειοψηφία του εχθρικά αισθήματα απέναντί μας, όπως συμβαίνει και με μας, στην πλειοψηφία, απέναντί του. Αχ να μπορούσαν οι λαοί να επιβάλουν τη θέλησή τους στους ηγέτες τους!
Ο σεισμός ανέδειξε την αθλιότητα του κρατικού μηχανισμού. Βέβαια συνελήφθησαν κάποιοι εργολάβοι οικοδομών, ως υπαίτιοι για καταρρεύσεις κτιρίων, όμως πίσω από αυτούς κρύβονται και θα αποφύγουν τη δίωξη, πρόσωπα πολιτικά, και των δύο παρατάξεων, της κεντρικής πολιτικής σκηνής και της αυτοδιοίκησης, στελέχη πολεοδομίας, νομικοί και άλλοι. Είναι μήπως παρήγορο το ότι, ευτυχώς, στη χώρα μας, το μέγεθος της διαφθοράς υπολείπεται του αντιστοίχου τουρκικού και οι συνέπειες είναι κατά πολύ πιο περιορισμένες; (Μάνδρα, Μάτι). Θα δειχθεί, αν σεισμός παρομοίου μεγέθους εκδηλωθεί και στα εδάφη μας, κάτι, που οι σεισμολόγοι δεν αποκλείουν.
Εκείνο, που πρέπει να ενθυμηθούμε τις στιγμές βαρέως πόνου εκατομμυρίων Τούρκων, που απώλεσαν αγαπημένα τους πρόσωπα και τις κατοικίες τους με όλη τη σκευή είναι η υπερφίαλη κίνηση του Ερντογάν να κατασκευάζει πολυτελέστατο συγκρότημα νεοσουλτανικού τύπου. Είχε ανάγκη απ’ αυτό η Τουρκία; Τον λαό της είχαν οδηγήσει στην οικονομική εξαθλίωση οι ασκήσαντες, πριν από τον Ερντογάν, την εξουσία και καταληστέψαντες το δημόσιο χρήμα. Αλλά είναι μόνο η χλιδή, που προκαλεί οργή ακόμη και στους μη Τούρκους εντίμους ανθρώπους; Δεν ενέχονται για οικονομικά σκάνδαλα και πρόσωπα της οικογένειάς του Ερντογάν; Αλλά τα σκάνδαλα, σε συνδυασμό με τη βραχύβια μνήμη των λαών, επαναφέρουν στην εξουσία εκείνους, των οποίων τα «κατορθώματα» έχουν λησμονηθεί. (Ουδεμία αναλογία προς τα συμβάντα στην Τουρκία υπάρχει στη «ευνομούμενη» χώρα μας!).
Το πρόβλημα της Τουρκίας, λόγω του σεισμού, υπερβαίνει κατά πολύ αυτό, που ο Ερντογάν υποσχέθηκε να αντιμετωπίσει. Ξένοι επιστήμονες, κυρίως εκ των ΗΠΑ, έσπευσαν να μελετήσουν τις γεωλογικές και άλλες σημαντικές συνέπειες. Εξέφρασαν τις έντονες ανησυχίες (να τους πιστέψουμε!) ότι η καταβύθιση τμήματος της παραθαλάσσιας Αλεξανδρέττας, που έκτισαν κάποτε κάποιοι (πού να ξέρουμε τώρα εμείς;) επιβάλλει την πλήρη αναθεώρηση του σχεδιασμού των έργων υποδομής, καθώς αναμένεται να ακολουθήσουν τον σεισμό πλήθος κατολισθήσεων σε διάφορες περιοχές. Συμπέρασμα: Και να τα πουλήσετε όλα, αγαπητοί εξουσιαστές της γείτονος, είναι αμφίβολο, αν θα εξασφαλίσετε τα μέσα για την στοιχειώδη αντιμετώπιση των συμβάντων και των όσων, ενδεχομένως να συμβούν.
Αν τα κόμματα εξουσίας (εκεί όχι εδώ) είχαν στοιχειώδη φιλοπατρία, θα είχαν ήδη χαράξει κοινή γραμμή αντιμετώπισης της κρίσης. Αντί να διαγκωνίζονται, θα συνειδητοποιούσαν ότι εκείνο, που προέχει είναι η εξοικονόμηση και όχι η σπατάλη για τον εντυπωσιασμό, στο εσωτερικό βέβαια, γιατί αμφιβάλλω, αν υπάρχει κάποιος, που χαϊδεύει σήμερα τα αυτιά της Τουρκίας, από εκτίμηση και όχι από συμφέρον, από τις ΗΠΑ και τη Γερμανία μέχρι τη Ρωσία. Όλοι πωλούν και όλοι επωφελούνται από τα ευνοϊκά, για τους επενδύοντες μέτρα, που ισχύουν στη γείτονα. Θα έπρεπε να αφήσουν οι Τούρκοι, επί τέλους, ήσυχη τη Συρία, που δοκιμάζεται περισσότερο, λόγω του ότι εκεί ένοπλες ομάδες, υποστηριζόμενες και από την Τουρκία συντηρούν φονικότατο «σεισμό» επί οκταετία. Θα έπρεπε να πάψουν να «ενοχλούν» τις ΗΠΑ να τους προμηθεύσουν όπλα, που, το πιθανότερο, θα στρέψουν εναντίον της χώρας μας. Ασφαλώς και γνωρίζουν ότι τελικά οι έμποροι όπλων θα κάμψουν τις όποιες αντιρρήσεις των «φιλειρηνικών» πολιτικών των ΗΠΑ και οι πωλήσεις θα πραγματοποιηθούν. Βέβαια οι δικοί μας της εξουσίας θα εκπλαγούν στο έπακρο, καθώς οι ελληνοαμερικανικές ή αμερικανοελληνικές σχέσεις (διαλέξτε) βρίσκονται στο καλύτερο επίπεδο από δεκαετιών!
Σε τελευταία ανάλυση, Τούρκοι της εξουσίας, τί να τα κάνετε τα αεροσκάφη; Εμείς ενδώσαμε στη συνεκμετάλλευση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων, όπως ακούστηκε από χείλη πολιτικών μας, που «αγρυπνούν» για τα δίκαια ενός λαού βυθισμένου σε χειμέρια νάρκη! Άλλωστε τα κοιτάσματα, ουσιαστικά, ανήκουν στους κυρίαρχους! Δεν είναι λογικό να ζητήσετε μηχανήματα ισόποσης αξίας για την ανασυγκρότηση της χώρας σας; Οργανώστε και λίγες ΕΜΑΚ. Ίσως κάποτε να σας χρειαστούμε και μεις.
Λησμονήσαμε την πολύπαθη Συρία! Ε, αυτή είναι με τους άλλους, τους κακούς!
«ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ»
