Τα ερωτήματα που πλανώνται πλέον στον αέρα είναι κατά πόσο μπορούν να ενωθούν μεταξύ τους τα ακροδεξιά κόμματα προκειμένου να έχουν αποτέλεσμα και το κατά πόσο μπορούν να ενσωματωθούν με τα υπόλοιπα κόμματα του ευρωκοινοβουλίου.
Τα παραπάνω ερωτήματα γεννούν και ένα τρίτο μεγαλύτερο: Κατά πόσο η ακροδεξιά μπορεί να επηρεάσει την μελλοντική πολιτική και τις αποφάσεις της ΕΕ.
Σε κύριο άρθρο του, το BBC, καταπιάνεται αρχικά με την περίπτωση της Γαλλίας και την απόφαση του Εμανουέλ Μακρόν να «τζογάρει» όπως λέει προκηρύσσοντας πρόωρες εκλογές τέλος Ιουνίου.
Η συντριβή του στη δημοσκόπηση από τους Γάλλους σκληροδεξιούς εθνικιστές ήταν αναμενόμενη. Η απόφασή του να διαλύσει το εθνικό κοινοβούλιο της Γαλλίας ως αποτέλεσμα, προκάλεσε σοκ.
Οι προκλήσεις πλέον στην ΕΕ είναι πολλές
Είχε παίξει με την ιδέα πέρυσι, αφού είχε υποστεί ήττα στις τελευταίες γενικές εκλογές στη Γαλλία, αλλά λίγοι περίμεναν αυτή την κίνηση τώρα. Πρόκειται για ένα τεράστιο στοίχημα. Από μια θέση αδυναμίας.
Ο Εμανουέλ Μακρόν περιγράφει τον εαυτό του ως κεντρώο και παθιασμένο Ευρωπαίο.
Μακρόν και Λεπέν; Πρωτόγνωρο!
Αυτές οι πρόωρες βουλευτικές εκλογές, που θα διεξαχθούν σε δύο γύρους στις 30 Ιουνίου και στις 7 Ιουλίου, θα μπορούσαν να τον οδηγήσουν στο να πρέπει να συνεργαστεί με έναν Γάλλο πρωθυπουργό που προέρχεται από την ευρωσκεπτικιστική ακροδεξιά.
Η Μαρίν Λεπέν, η οποία παρουσιάζεται τακτικά ως η πολιτική του νέμεση, δήλωσε την Κυριακή ότι το κόμμα της είναι έτοιμο να κυβερνήσει.
Έχει ξανασυμβεί στη Γαλλία ο πρόεδρος, που είναι ο ισχυρότερος πολιτικός της χώρας, και ο πρωθυπουργός να προέρχονται από διαφορετικά πολιτικά κόμματα.
Αλλά αν ο νέος πρωθυπουργός προερχόταν από την άκρα δεξιά, αυτό θα ήταν κάτι πρωτόγνωρο για τη Γαλλία.
Η Μαρίν Λεπέν έχει εργαστεί σκληρά τα τελευταία χρόνια για να προσπαθήσει να διευρύνει την απήχηση του πολιτικού της κινήματος και να αμβλύνει την εξτρεμιστική του εικόνα.
Η ίδια και οι υποστηρικτές της ελπίζουν ότι αυτή η σημαντική νίκη σε επίπεδο ΕΕ (το κόμμα της Εθνικός Συναγερμός συγκέντρωσε υπερδιπλάσιο αριθμό ψήφων από το κόμμα Αναγέννηση του προέδρου Μακρόν) θα μεταφραστεί σε τεράστιες νίκες στις πρόωρες εκλογές στην πατρίδα της.
Το όνειρό της θα ήταν ότι αυτές οι επιτυχίες θα έφερναν στη συνέχεια την ίδια, ή τον εξαιρετικά δημοφιλή θαυμαστή της, τον 28χρονο Ιορδάνη Μπαρντελά, ένα μεγάλο βήμα πιο κοντά στο να γίνει τελικά πρόεδρος της Γαλλίας – κάτι που έχει επιχειρήσει και αποτύχει να επιτύχει αρκετές φορές στο παρελθόν. Η επόμενη προεδρική ψηφοφορία στη Γαλλία είναι προγραμματισμένη για το 2027.
Μπορεί η ακροδεξιά να επηρεάσει την πολιτική της ΕΕ
Παραμένοντας σε αυτές τις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, η σκληρή δεξιά και η εθνικιστική δεξιά σημείωσαν κέρδη σε πολλά μέρη της ΕΕ, με τους ψηφοφόρους να ανησυχούν για τη μετανάστευση, τον πληθωρισμό και το κόστος των περιβαλλοντικών μεταρρυθμίσεων.
Όμως δεν είναι σαφές αν θα μπορέσουν να επηρεάσουν πραγματικά τη μελλοντική πολιτική της ΕΕ.
Η πλειονότητα των εδρών στην αίθουσα της ΕΕ, όπου συζητούνται, τροποποιούνται, ψηφίζονται ή απορρίπτονται οι νόμοι του μπλοκ, παραμένει σταθερά στα χέρια των κεντρώων κομμάτων.
Για να επηρεάσουν την πολιτική της ΕΕ, τα σκληρά δεξιά κόμματα από όλο το μπλοκ θα πρέπει να ενωθούν, ώστε να αποκτήσουν επιρροή.
Θα συμφωνούν ότι διαφωνούν
Και αυτό είναι μια πρόκληση. Έχουν διαφορετικές εθνικές προτεραιότητες και κάποιες βαθιά ριζωμένες διαφορές, όπως το κατά πόσο θα υποστηρίξουν την Ουκρανία έναντι της Ρωσίας.
Ένα θέμα που επηρεάζει τη ζωή όλων των πολιτών της ΕΕ, το οποίο η σκληρή δεξιά έχει ήδη επηρεάσει, είναι η περιβαλλοντική μεταρρύθμιση. Πρόκειται για μια προτεραιότητα τρισεκατομμυρίων ευρώ για την ΕΕ, η οποία εδώ και πολύ καιρό είναι φιλόδοξη ως προς την επιθυμία της να είναι παγκόσμιος ηγέτης στη δράση για το κλίμα.
Αλλά τα πράσινα κόμματα έχασαν 20 ολόκληρες έδρες σε αυτή την ψηφοφορία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Οι φορολογούμενοι της ΕΕ, αντιμέτωποι με την κρίση του κόστους ζωής, είναι όλο και πιο νευρικοί, ακόμη και ανθεκτικοί στους νέους περιβαλλοντικούς κανόνες, γεγονός που τους πιέζει να αγοράσουν ένα νέο σύστημα θέρμανσης για το σπίτι τους ή ένα λιγότερο ρυπογόνο αυτοκίνητο.
Οι αγρότες σε ολόκληρη την ΕΕ έχουν οργανώσει μαζικές διαμαρτυρίες για τους περιβαλλοντικούς κανόνες που χαρακτηρίζουν άδικους και καταστροφικούς.
Η σκληρή δεξιά σε όλη την Ευρώπη χρησιμοποίησε εμφανώς τα παράπονά τους για να παρουσιαστεί ως η φωνή του λαού, που αντιστέκεται στις «απομακρυσμένες ελίτ» των Βρυξελλών και των εθνικών κυβερνήσεων.
Και θα την… πληρώνουν οι αποφάσεις
Το αποτέλεσμα: υπό την πίεση που ασκήθηκε ενόψει αυτής της ψηφοφορίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ένας αριθμός περιβαλλοντικών κανονισμών της ΕΕ αμβλύνθηκε ή ακυρώθηκε, συμπεριλαμβανομένου ενός που διέπει τους κανόνες για τα φυτοφάρμακα. Αυτή η αποδυνάμωση των πράσινων στόχων θα μπορούσε κάλλιστα να είναι μια ένδειξη των πραγμάτων που έρχονται.
Και μία τελευταία σκέψη του αρθογράφου του BBC αναφέρει το εξής: Όταν προσπαθούμε να κάνουμε σταθερές προβλέψεις σχετικά με το είδος της δύναμης που θα ασκήσει, ή δεν θα ασκήσει, η εθνικιστική δεξιά στην ΕΕ στο μέλλον, οι ετικέτες συχνά δεν είναι τόσο χρήσιμες.
Ορισμένοι σκληροδεξιοί εθνικιστές γίνονται πιο mainstream για να προσελκύσουν περισσότερους ψηφοφόρους και όλο και περισσότεροι κεντροδεξιοί πολιτικοί μιμούνται τη γλώσσα της ακροδεξιάς σε καυτά ζητήματα όπως η μετανάστευση και το περιβάλλον, σε μια προσπάθεια να κρατήσουν τους υποστηρικτές τους.
Συνολικά, η κεντροδεξιά κέρδισε τον μεγαλύτερο αριθμό εδρών και σημείωσε τα μεγαλύτερα κέρδη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Ωστόσο, μπορεί να μην βλέπετε αυτόν τον τίτλο τόσο συχνά. Είναι λιγότερο εντυπωσιακός από μια συζήτηση για τα κέρδη της ακροδεξιάς.
