Ο Ντόναλντ Τραμπ επιδιώκει να μεταφέρει το μεγαλύτερο μέρος αυτού του οικονομικού βάρους στις ευρωπαϊκές χώρες, γεγονός που θα μπορούσε να ωθήσει την Ευρωπαϊκή Ένωση στα όριά της.
Ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ έχει ήδη αρχίσει να στέλνει σαφή μηνύματα προς τους Ευρωπαίους ηγέτες για τις υποχρεώσεις που θα πρέπει να αναλάβουν, εάν θέλουν να διασφαλίσουν την ειρήνη στην Ουκρανία.
Μετά την επικοινωνία που είχε με τον Ρώσο πρόεδρο, Βλαντίμιρ Πούτιν και την έναρξη των ειρηνευτικών συνομιλιών, ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ, Πιτ Χέγκσεθ, εξήγησε στους Ευρωπαίους συμμάχους ότι η κύρια ευθύνη για τη χρηματοδότηση της συμφωνίας θα πρέπει να πέσει στους ίδιους.
Αιφνιδιασμός των Ευρωπαίων
Οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι έμειναν έκπληκτοι από το τηλεφώνημα του Τραμπ με τον Πούτιν, μια σημαντική διπλωματική κίνηση για την οποία οι βασικοί σύμμαχοι δεν είχαν λάβει καμία ειδοποίηση, δήλωσαν δύο αξιωματούχοι.
Ευρωπαίος υποστηρικτής της Ουκρανίας έκανε λόγο για ξεπούλημα, λέγοντας ότι οι ΗΠΑ υποχωρούν στις βασικές απαιτήσεις του Πούτιν, πριν καν αρχίσουν οι συνομιλίες.
Οι δραματικές εξελίξεις αποκάλυψαν το μέγεθος της πρόκλησης που αντιμετωπίζουν οι Ευρωπαίοι και είναι μια πρόκληση για την οποία, αυτή τη στιγμή, είναι σε μεγάλο βαθμό απροετοίμαστοι.
Η ανάλυση του λογαριασμού
Το Bloomberg Economics εξέτασε το κόστος της στήριξης της Ουκρανίας μέσω των μελλοντικών διαπραγματεύσεων, της ανοικοδόμησης της κατεστραμμένης από τον πόλεμο χώρας και της άμυνας της καθώς και την ενίσχυση της στρατιωτικής ισχύος των ευρωπαϊκών χωρών, ως αποτρεπτικού μέσου για τη ρωσική επιθετικότητα.
Η ανασυγκρότηση του στρατού της Ουκρανίας θα μπορούσε να κοστίσει περίπου 175 δις. δολάρια σε διάστημα 10 ετών, ανάλογα με την κατάσταση που θα είναι οι δυνάμεις της όταν επιτευχθεί μια συμφωνία ειρήνης με το ποια έκταση θα χρειάζεται να υπερασπιστεί.
Μια ειρηνευτική δύναμη 40.000 ανδρών θα κόστιζε περίπου 30 δις. δολάρια για το ίδιο χρονικό διάστημα, αν και ο Ζελένσκι λέει ότι θα χρειαστούν πολύ περισσότερα στρατεύματα.
Το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων θα πήγαινε στη στρατιωτική ενίσχυση των χωρών της ΕΕ και στην αύξηση του συνολικού αμυντικού προϋπολογισμού τους κοντά στο 3,5% του ΑΕΠ, σύμφωνα με τις τελευταίες συζητήσεις που έγιναν στην έδρα του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες.
Η πρόσθετη χρηματοδότηση θα αφορούσε συστοιχίες πυροβολικού, συστήματα αεράμυνας και πυραύλων. Θα ενίσχυε τα ανατολικά σύνορα της ΕΕ, θα προετοίμαζε τους στρατούς της ΕΕ για ταχεία ανάπτυξη και θα οδηγούσε σε μαζική αύξηση της ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας.
Αν οι τεράστιες αυτές δαπάνες χρηματοδοτηθούν με έκδοση χρέους, θα αυξάνονταν κατά επιπλέον 2,7 τρισ. δολάρια οι δανειακές ανάγκες των πέντε μεγαλύτερων ευρωπαϊκών χωρών-μελών του ΝΑΤΟ κατά την επόμενη δεκαετία, σύμφωνα με το Bloomberg Economics.
Μεγάλες αλλαγές στους προϋπολογισμούς
Για να κινητοποιήσουν πόρους σε μία τόσο μεγάλη κλίμακα, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις θα πρέπει να επανεξετάσουν ριζικά τον τρόπο με τον οποίο καταρτίζουν και τις προτεραιότητες στους προϋπολογισμούς τους, να συνεργαστούν με ειδικούς για να ανασχεδιάσουν τις αμυντικές τους βιομηχανίες και να συμφωνήσουν σε κοινή έκδοση χρέους.
Αυτό θα απαιτήσει ένα επίπεδο πολιτικής βούλησης, μακρόπνοης σκέψης και θυσίας που πολλά μέλη της ΕΕ δεν έχουν καταφέρει μέχρι στιγμής να επιδείξουν, ιδίως στη Δυτική Ευρώπη, όπου ορισμένοι εξακολουθούν να βλέπουν τον πόλεμο ως ένα μακρινό πρόβλημα.
Το Βερολίνο, η Ρώμη και το Παρίσι έχουν επίσης αντιδράσει στις προσπάθειες να κατασχεθούν περίπου 300 δις. δολάρια από δεσμευμένα περιουσιακά στοιχεία της ρωσικής κεντρικής τράπεζας και να χρησιμοποιηθούν αυτά τα χρήματα για να βοηθηθεί η Ουκρανία.
Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να γίνουν δύσκολες επιλογές όσον αφορά τις δαπάνες για την υγεία, την εκπαίδευση και την κοινωνική πρόνοια. Και αυτές οι αποφάσεις θα ληφθούν σε ένα σκηνικό λαϊκής αναταραχής.
Αλλά με ένα αυταρχικό κράτος να απειλεί τα ανατολικά σύνορά της και την αυξανόμενη συνειδητοποίηση ότι δεν μπορούν να βασίζονται στον Λευκό Οίκο, το κόστος της αδράνειας θα μπορούσε να είναι πολύ υψηλότερο για τις ευρωπαϊκές χώρες.
Ορισμένοι ηγέτες και πολλοί αξιωματούχοι ασφαλείας προειδοποιούν ότι αν οι Ευρωπαίοι αποτύχουν να δημιουργήσουν μια πειστική αποτροπή, τότε ο Πούτιν θα αυξήσει τις προσπάθειές του να αποδυναμώσει και τελικά να διαλύσει ακόμη και την ΕΕ και τη συμμαχία του ΝΑΤΟ.
