Ευχαριστούμε τον φίλο της στήλης μας που..
Ευχαριστούμε τον φίλο της στήλης μας που σκιαγραφεί επί της ουσίας τον «ογκόλιθο» της Βουλής των Ελλήνων, Βύρωνα Πολύδωρα (όπως γράψαμε στο δικό μας σημείο στο Ο.Β.) με την ευκαιρία της κυκλοφορίας του νέου του βιβλίου «Με ανοικτά πανιά».
Αυτό το βιβλίο θα παρουσιαστεί στις 12 Φεβρουαρίου στο αμφιθέατρο του βιβλιοπωλείου Μαλλιάρης – Παιδεία «από την αφεντιά μου» και τον ομότιμο καθηγητή της φιλοσοφίας του Α.Π.Θ. κ. Σωκράτη Δεληβογιατζή. Το ίδιο θα γίνει λίγο αργότερα και στην Κατερίνη, στα πλαίσια των σεμιναρίων ιστορίας και γλώσσας που αρχίζουμε στη Λέσχη Λιβαδιωτών σήμερα. Το σημείωμα έχει ως εξής:
Ο συγγραφέας του βιβλίου «Όταν ανοίγαμε πανιά» Βύρων Γ. Πολύδωρας θεωρείται ίσως ως το πιο ελεύθερο πνεύμα στον χώρο της πολιτικής δράσης, της συγγραφής βιβλίων και εν γένει του δημόσιου λόγου στην Ελλάδα (1980-2020). Δεν είναι δέσμιος τού «πολιτικώς ορθού», political correct, γιατί το θεωρεί ως αυτολογοκρισία και αναγκαστική καταπίεση στις επιταγές της παγκοσμιοποίησης. Αυτή η συστημική γλώσσα (το NEWSPEAK του προφητικού G. Orwell) είναι ο ορισμός της υποτέλειας, της hommage, της οποίας τα τελετουργικά στοιχεία περιγράφονται παραστατικά στο «Χρονικόν του Μορέως» του ρομαντικού Μεσαίωνα και της Φραγκοκρατίας στην Ελλάδα. Είναι, συνεπώς, ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων αντικομφορμιστής πολιτικά, συγγραφικά και εν τέλει ιδεολογικά.
Δεν είναι πανεπιστημιακός, αρνούμενος μάλιστα το μονοπώλιο της σκέψης και της έκφρασης, της έρευνας και του ακαδημαϊκού ISO, που εκδίδει το τυπικό πανεπιστήμιο με τις ομοιομορφίες του και τις συμβατικές ακαδημαϊκές και brandnamed ταξινομήσεις του. Η επικυριαρχία των όρων, πολιτικών, επιστημονικών, εμπορικών, που παράγουν και αλλάζουν κατά τις περιστάσεις τα πανεπιστημιακά εργαστήρια, κατά τις ανάγκες και απαιτήσεις των «χορηγών» τους – συνήθως χρηματοπιστωτικών ομίλων – είναι η σύγχρονη δεσποτεία. Που ισοδυναμεί με σκέψη στα συρματοπλέγματα.
Η πολιτική φιλοσοφία του Βύρωνα Γ. Πολύδωρα έπειτα από 13 συνεχείς και νικηφόρες εκλογές του και από 34 χρόνια επιτυχούς θητείας του στη Βουλή, και 4 υπουργικά χαρτοφυλάκια, όπως αυτή αποτυπώνεται στα κείμενά του, μπορεί να αποδοθεί με τον όρο «συντηρητικός ριζοσπαστισμός». Με επιβεβαίωση και αντιστοίχηση στο παράδειγμα των διαθέσεών του προς την Ευρωπαϊκή Ένωση: Λάτρης των κλασσικών Γάλλων διαφωτιστών και Άγγλων φιλοσόφων, των Γερμανών νομικών δασκάλων του 19ου και 20ου αιώνα, των Ιταλών αναγεννησιακών ζωγράφων, αρχιτεκτόνων και γλυπτών από τη μία, και την ίδια στιγμή ευρωσκεπτικιστής πρό του νεωτερικού φαινομένου της «Γερμανικής Ευρώπης» ή της επέλασης του ευρωπαγκόσμιου χρηματοπιστωτικού ολοκληρωτισμού, από την άλλη.
Με ελεύθερη προαίρεση και κατ’ επιλογήν γράφει άτακτα και κλασσικά ταυτόχρονα, εμπνεόμενος διαρκώς και επίμονα από την αρχαιοελληνική ιστορία, φιλολογία και τέχνη. Δεν καταφεύγει στην εκκεντρικότητα και στην παραδοξολογία για να προκαλέσει το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Ομιλεί και γράφει στην ελληνική γλώσσα του Σολωμού, του Σεφέρη και του Ελύτη, των σύγχρονων νομπελιστών ποιητών, που δεν είναι τίποτ’ άλλο παρά η εξελικτική συνέχεια της γλώσσας του Ομήρου. Γι’ αυτή την καλλιέπειά του πολλά από τα βιβλία του έχουν γίνει best sellers στην κατηγορία των κοινωνικο-πολιτικών δοκιμίων. Βραβεύθηκε από την Ακαδημία Αθηνών και άλλους φορείς.
