Του Αναστάσιου Ταρενίδη μαθητή τρίτης λυκείου
Για να εξηγήσω και τον τίτλο, ο Ηράκλειτος σε ένα απόσπασμα του αναφέρει ότι οι χοίροι χαίρονται περισσότερο στα λασπόνερα παρά στο καθαρό νερό. Το χωρίο αυτό σαν πολύ να μας θυμίζει τις σύγχρονες μας προτιμήσεις για την διασκέδαση και το ελεύθερο . Και τι προτιμότερο από το να δει κανείς reality show, μια πιο εξελιγμένη- άντε και πιο ευγενική- μορφή του «άρτος και θεάματα» των ρωμαϊκών χρόνων. Αν λοιπόν η εξέλιξη που μεσολάβησε μέσα σε δυο χιλιάδες χρόνια είναι από Κολοσσαίο στο Survivor δε ξέρω τι πρέπει να νιώθουμε. Αλλά αδυνατώ να πιστέψω ότι λαός μου προσκολλάται με μανία στην τηλεόραση (μπουρδοκούτι το λέω εγώ) και καταναλώνει φαιά ουσία για να συζητά για ανθρώπους δήθεν πεινασμένους που πληρώνονται με το αζημίωτο αντί να σηκωθεί απ΄τον καναπέ και να βοηθήσει αυτούς που πραγματικά πεινάνε. Αδυνατώ να πιστέψω ότι ο λαός μου ασχημονεί, ξιπάζεται και βρίζει τηλεοπτικούς χαρακτήρες που ούτε καν γνωρίζει και είναι συνήθως οι ίδιοι που μετά πάνε στην Εκκλησία και προσκυνάνε τις εικόνες. Γι αυτό και υα show είναι ένα αφιόνι, το όπιον που πασάρουν στον κοσμάκη για να ξεχνά τα προβλήματα του. – Χάνεται η γλώσσα σας ρε!- Δε μας νοιάζει.- Δεν έχετε παιδεία ρε!- Δε βαριέσαι.- Δεν έχετε λεφτά να σπουδάσετε τα παιδιά σας! – Ε, όσο χορταίνουμε, το ξεχνάμε. Και απ΄την άλλη, γιατί να πάμε να διαβάσουμε για τους προσωκρατικούς αφού έχει Survirοr;
Κουλτούρα ίσαμε το τηλεκοντρόλ αλλά είπαμε, βορβόρω χαίρειν…
Αναστάσιος Ταρενίδης
Μαθητής τρίτης λυκείου
