Ο μεγαλύτερος Δάσκαλος όλων των εποχών, ο Θεός τε και Άνθρωπος Ιησούς , μας έδωσε με τη διδασκαλία Του τον μοναδικό δυνατό τρόπο, για να ζήσουμε ( και να πεθάνουμε) καλύτερα. Η αλήθεια αποτελεί έναν από τους ακρογωνιαίους λίθους της διδασκαλίας του. «… η αλήθεια απελευθερώσει υμάς», μας είπε. Δηλαδή αν γνωρίζετε την αλήθεια τότε μπορείτε να απαλλαγείτε από τα λάθη, τις αδυναμίες σας, τις κακίες σας, τον εγωισμό σας, και να γίνεται σωστοί και ευτυχισμένοι άνθρωποι. Κι όχι μόνο αυτό αλλά θα έχετε στα χέρια σας μια μεγάλη δύναμη, στην υπηρεσία του καλού καγαθού βέβαια.
Ο μεγαλύτερος Δάσκαλος όλων των εποχών, ο Θεός τε και Άνθρωπος Ιησούς , μας έδωσε με τη διδασκαλία Του τον μοναδικό δυνατό τρόπο, για να ζήσουμε ( και να πεθάνουμε) καλύτερα. Η αλήθεια αποτελεί έναν από τους ακρογωνιαίους λίθους της διδασκαλίας του. «… η αλήθεια απελευθερώσει υμάς», μας είπε. Δηλαδή αν γνωρίζετε την αλήθεια τότε μπορείτε να απαλλαγείτε από τα λάθη, τις αδυναμίες σας, τις κακίες σας, τον εγωισμό σας, και να γίνεται σωστοί και ευτυχισμένοι άνθρωποι. Κι όχι μόνο αυτό αλλά θα έχετε στα χέρια σας μια μεγάλη δύναμη, στην υπηρεσία του καλού καγαθού βέβαια.
Τα σοφότερα ανθρώπινα μυαλά το κατανόησαν και το συμπεριέλαβαν στις δικές τους διδασκαλίες. Ενδεικτικά μόνο (που χώρος και χρόνος για όλα τα σχετικά) αναφέρουμε μερικά αποφθέγματα – γνωμικά- ρήσεις. Αριστοτέλης: «Το αληθινό και δίκαιο έχουν από τη φύση τους μεγαλύτερη δύναμη από το ψέμα και το άδικο». Πυθαγόρας: «Το να παρασιωπάς την αλήθεια, όταν την ξέρεις, είναι σαν να θάβεις χρυσάφι». Πέρσι Σέλεϊ: « Η ζωή αλλάζει μα δεν χάνεται. Η ελπίδα σβήνει, μα δεν πεθαίνει. Η αλήθεια σκεπάζεται, μα πάλι ξαναλάμπει. Τζ. Ρ. Λόουελ: « Οι μεγάλες αλήθειες είναι κομμάτι απ’ την ανθρώπινη ψυχή. Τόμας Μαν: «Όταν λέμε Αλήθεια ταυτόχρονα λέμε Λευτεριά και Δικαιοσύνη. Όταν πάλα μιλάμε για λευτεριά και δικαιοσύνη εννοούμε την αλήθεια». Τζ. Μάντισον: « Η αλήθεια λέγεται πάντοτε μπροστά σε μεγάλους κινδύνου» κ.λπ. κλ.π.
Αξίζει να σταθούμε στις δύο τελευταίες ρήσεις. Τούτο διότι η χώρα μας, ιδιαίτερα αυτή την περίοδο, βρίσκεται σε μεγάλους κινδύνους. Κι έχει μεγάλη ανάγκη από Λευτεριά (εσωτερική προπαντός) και Δικαιοσύνη. Οι κίνδυνοι είναι τόσο οικονομικοί όσο και εθνικοί. Ως προς τη ρήση του Τόμας Μαν, χωρίς να προχωρήσουμε σε λεπτομερή ανάλυση της, σημειώνουμε μόνο πως το να μην λεν οι πολιτικοί την αλήθεια στους πολίτες, ιδιαίτερα τις προεκλογικές περιόδους, και να υπόσχονται πράγματα που δεν μπορούν να υλοποιήσουν μόνο και μόνο για να εκμαιεύσουν όσο γίνεται περισσότερους ψήφους, είναι εξαπάτηση, της κοινής γνώμης και ως τέτοια και αδικία είναι και υπονομεύει την πραγματική ελευθερία των πολιτών.
Και αντίστροφα, αν οι κυβερνήσεις στερούν από το λαό τη σωστή διαμόρφωση γνώμης, παρουσιάζοντας τα ψέματα ως αλήθειες ή μη παρέχοντας τους τη σωστή παιδεία και στερώντας του τις απαραίτητες γνώσεις ώστε να είναι πλήρως ενημερωμένος και να αποφασίζει πραγματικά ελεύθερα και δίκαια, στην ουσία του στερούν την αλήθεια. Τα κόμματά μας δυστυχώς έχοντας ως κύριο και μοναδικό στόχο την κατάληψη ή διατήρηση της εξουσίας ( και τα εξ αυτής οφέλη) διαστρεβλώνουν και παραποιούν την αλήθεια. Αποτέλεσμα να παραποιούνται και η θέληση τμήματος τουλάχιστον του λαού και τα αποτελέσματα των εκλογών.
Αν σ’ αυτά προσθέσετε και την άλλη μεγάλη εφεύρεση των κομμάτων τους καλπονοθευτικούς εκλογικούς νόμους τότε καταδικάζετε τον τόπο να κυβερνάται από κόμματα με τη «δεδηλωμένη» μεν στη Βουλή αλλά με τη στήριξη της μειοψηφίας του λαού στο όνομα του οποίου κυβερνούν. Η σημερινή π.χ κυβέρνηση ( όπως και άλλες παλιότερα) στηρίζεται τυπικά από το 37,5% του εκλογικού σώματος. Τυπικά διότι το ποσοστό αυτό αναφέρεται και υπολογίζεται μόνο στα έγκυρα ψηφοδέλτια. Και η αποχή (40% και περισσότερο) και τα λευκά; Αυτά δεν λαμβάνονται καθόλου υπόψη. Αν όπως έπρεπε, υπολογίζονταν η δύναμη των κομμάτων επί των εγκύρων συν την αποχή, που αποτελεί άρνηση ψήφου σε όλα τα κόμματα πλην μικρού τμήματος δικαιολογημένα απεχόντων ( ασθενείς, υπερήλικοι, κατοικούντες σε μεγάλη απόσταση) τότε το 37.5% θα κατέβαινε στο 25% – 27%.
Κι αν η κατανομή γινόταν με δίκαιο εκλογικό σύστημα ( χωρίς το μπόνους των 50 εδρών) ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ που αρχικά πήραν 155 έδρες θα έπαιρναν το πολύ 90-95.
Και θα είχαμε άλλη κυβέρνηση συνεργασίας. Με άλλα ( καλύτερα) αποτελέσματα για τη χώρα.
Είναι λοιπόν φανερό ότι η Εκτελεστική και η Νομοθετική εξουσία δεν εκλέγονται «με Λευτεριά και Δικαιοσύνη», που θάλεγε κι ο Τόμας Μαν. Δηλαδή δεν έχουμε ένα γνήσιο δημοκρατικό, αληθινά δημοκρατικό πολίτευμα. Νομότυπα Ναι, επί της ουσίας όμως όχι!
Συνεχίζεται
