Του Κώστα Δαλακιουρίδη
Αυτός είναι ένας όρος που χρησιμοποίησε ο Κορνήλιος Καστοριάδης για μερικούς έλληνες αριστερούς. Λέει ότι έχουν πιαστεί σε μια συγκινησιακή μέγγενη που τους συνθλίβει.
Ο ίδιος αναφέρει τον μαρξισμό σαν κάτι που είχε αξία την εποχή του, αλλά σήμερα η χρησιμότητά του από την αριστερή ελίτ είναι είτε η νομιμοποίηση συγγενών καθεστώτων είτε η υφαρπαγή της εξουσίας. Οι συνθήκες άλλαξαν και όπως λέει όπως δεν μπορούμε να πάρουμε την αρχαία δημοκρατία σαν πρότυπο πολύ περισσότερο δεν μπορούμε να πάρουμε τον μαρξισμό. Φυσικά ιδέες μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε.
Βέβαια ο Καστοριάδης δεν ήταν κανένας αντικομουνιστής. Μαρξιστής από παιδί, πέρασε μετά στον τροτσκισμό με τον Άγι Στίνα (τον ξέρει κανείς από τους δικούς μας); Στο Παρίσι αναδείχθηκε σε ένα από τους μεγαλύτερους διανοητές και απογαλακτίσθηκε. Το ίδιο σε κάποιο βαθμό και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής που από δεξιός επανήλθε πιο φιλοσοφημένος και αν μπορούσαμε να πούμε κεντρώος.
Ώστε πολλοί έλληνες αριστεροί χρειάζεται να αυταπατώνται για να ισορροπούν ψυχολογικά. Το ψεύδος είναι ζωτικής σημασίας γι’ αυτούς! Εδώ να σημειώσουμε ότι ο Καστοριάδης ήταν και ψυχαναλυτής. Άρα έχει αξία η διάγνωσή του. Το θέμα είναι τη θεραπεία τους να μην την πληρώνει το αιώνιο θύμα ο λαός. Αν δεν μπορούν να γιατρευτούν εδώ ας πάνε στο Παρίσι. Λιγότερο θα μας στοιχίζουν!
Ένα άλλο στοιχείο που υποστηρίζει ο φιλόσοφος αυτός είναι ότι στις σημερινές δημοκρατίες η εκτελεστική εξουσία (κυβέρνηση αλλά και διοίκηση) πρέπει να ανατεθεί σε ειδικούς ενώ οι υπόλοιπες εξουσίες να ασκούνται από το λαό με μια μορφή άμεσης δημοκρατίας.
Κι ερχόμαστε στο ζητούμενο. Η λεγομένη άρχουσα τάξη έχει εκμαυλίσει τους αντιπροσώπους του λαού ώστε να γίνουν δικοί της αντιπρόσωποι. Ένα σωρό προνόμια και ατιμωρησία. Ειδικά τους υπουργούς τους έχει καταστήσει δικτατορίσκους. Και ποιοι γίνονται υπουργοί; Αυτοί που στηρίζουν είτε οικονομικά ή με ψήφους το εκάστοτε κόμμα της εξουσίας.
Στη διοίκηση λίγο πολύ όσο επιτρέπει ο κομματισμός υπάρχουν και ειδικοί. Στα υπουργεία ελάχιστοι! Μόλις το κάθε κόμμα καταλαμβάνει την εξουσία τα μοιράζει στους οπλαρχηγούς σαν φέουδα. Αυτή η κατάσταση της βαθειάς σήψης πρέπει να αλλάξει από το κεφάλι αν θέλουμε να βγούμε από τα αδιέξοδα.
Οι περισσότεροι που ψήφισαν Σύριζα δεν ήθελαν μόνο τα οικονομικά οφέλη που έταζε σαν τους πολιτικάντηδες της παλιάς εποχής (θα σας κάνουμε και ποτάμια), αλλά και κάποια άλλη νοοτροπία. Αυτοί όμως νόμισαν ότι με το να αρπάξουν την εξουσία όλα θα γίνουν μόνα τους υποκύπτοντας στην αλάνθαστη ιδεολογία τους. Αυταπατήθηκαν; Αυτό είναι άγνωστο. Πάντως εμείς εξαπατηθήκαμε. Και βρισκόμαστε τώρα σε μια κατάσταση όπου μια κυβέρνηση πανηγυρίζει ενώ γονατίζει τον λαό με τους φόρους! Αυταπατάται πάλι; Και πότε θα σταματήσει να αυταπατάται για να δούμε μια άσπρη μέρα; Μια μόνο υπηρεσία μπορεί να προσφέρει ο Αλέξης που τον εμπιστευόμαστε ακόμη ενώ γνωρίζουμε ότι μας λέει ψέματα! Να ξηλώσει όλους αυτούς τους ρεζίληδες και να βάλει ανθρώπους της αγοράς και του μόχθου. Και ο ίδιος να μην εκτίθεται με συμβούλους σαν τον κ. Καρανίκα και τον «Πιτσιρίκο». Ας πάρει κανένα σοβαρό σύμβουλο ίσως και του κάνουν φροντιστήριο στη γεωγραφία.
