Ο Γιώργος Χαρισόπουλος δεν είναι μόνο ένας μεγαλοαγρότης που παράγει αρκετά αγροτικά προϊόντα και καλλιεργεί μποστάνια με καρπούζια και πεπόνια και οπωροφόρα δέντρα με κεράσια και κυδώνια και σύκα και καρύδια, ανοιχτά και αφύλακτα για «κάθε έχοντα ανάγκη».
Ούτε μαζεύει τους καρπούς του και τους μοιράζει αφειδώς στα γηροκομεία, στις δομές του Κρατικού Νοσοκομείου, σε ευπαθείς κοινωνικές ομάδες και σε γνωστούς και φίλους. Είναι και χρηματοδότης, για δεύτερη φορά, μιας ωραιότατης έκδοσης, με φροντίδα του ρέκτη διδασκάλου Γιώργου Μπέγκου, με τη συνδρομή και του γιού του Χρήστου Μπέγκου, βελτιωμένης και επαυξημένης, με μεγάλη πληρότητα ως «μαθηματικό ολοκλήρωμα» για την προϊστορική και τη νέα Χράνη, με όλες τις «περιπέτειές» της στη διαδρομή των αιώνων.
Τα ευρήματα της περιοχής που καλλιεργεί ο Γιώργος Χαρισόπουλος, παραδίδονταν, μετά φόβου Θεού, στους αρχαιολόγους της Εφορίας Κλασικών και προϊστορικών Αρχαιοτήτων, αξιοποιήθηκαν από τους αρμόδιους παράγοντες και η Χράνη πέρασε στην «Εφημερίδα της Κυβερνήσεως» ως αρχαιολογικός χώρος.
Να που υπάρχει και αυτή η κατηγορία ανθρώπων στη χώρα μας, του «μόνου φιλάνθρωπου έθνους» κατά τον Ισοκράτη.
Φυσικότατα, ο Δήμος Κατερίνης έχει την πλέον ελάχιστη υποχρέωση να τιμήσει αυτόν τον πατριώτη – αγρότη για την εθνική του προσφορά, κόντρα στα πλούσια «σενάρια» ισχυρών αρχαιοκαπήλων στην ευρύτερη περιοχή μας, που την έχουν κατά καιρούς «ρημάξει». Η κοινωνία μας, στη σοβούσα κρίση αξιών και αρχών, έχει ανάγκη από πρότυπα και παραδείγματα. Αλλιώς…