Ο Γάλλος ζωγράφος Ζακ Λουί Νταβίντ, το 1799 δημιουργεί ένα έργο αφιερωμένο στον Σπαρτιάτη βασιλιά. Όντας ακόμη ανολοκλήρωτο το έργο το 1801, πηγαίνει στο εργαστήριο του Νταβίντ ο Ναπολέων, πριν γίνει ακόμη αυτοκράτορας, και προτρέπει τον καλλιτέχνη να μην ασχολείται με ηττημένους.
Παραγγέλνει τότε το δικό του πορτρέτο, καβαλάρη να περνάει τις ‘Αλπεις. Ένα έργο με το οποίο, όπως σημειώνει η Χριστίνα Τσαγκάλια, επιμελήτρια Συλλογών Τελλογλείου Ιδρύματος Τεχνών Α.Π.Θ, «θέλει να χτίσει το προφίλ του».
Το 1815, μετά από αρκετές ήττες ο Ναπολέων πηγαίνει ξανά στο εργαστήρι του Νταβίντ και βλέπει το έργο ολοκληρωμένο, είχε τελειώσει το 1814.
Διαφορετικός πλέον ο ίδιος, καλούνταν να υπερασπίσει τη Γαλλία απ’΄ όλες τις συμμαχικές δυνάμεις, βλέπει διαφορετικά και το πορτρέτο του Λεωνίδα. Καταλαβαίνει ότι ο Λεωνίδας είναι σύμβολο, δεν είναι ο ηττημένος.
Είναι ο αμυνόμενος. Ο Ναπολέων ζητά από τον Νταβίντ να ετοιμάσει αντίγραφα του έργου για να είναι διαθέσιμα σε όλες τις στρατιωτικές ακαδημίες. Στο μεταξύ έχει πεθάνει ο Μπότσαρης, ο οποίος έχει γίνει θρύλος στη Γαλλία και σε όλη την Ευρώπη. Οι πίνακες του Delacroix, του David, του Lipparini, με θέμα το θάνατο του Μπότσαρη, όπως και τα πολύτιμα όπλα του Μάρκου Μπότσαρη βρίσκονται στο Musée de l’Armée στο Παρίσι