Την ερχόμενη Παρασκευή, 24 Ιανουαρίου 2025 θα γιορτάσουμε την Διεθνή Ημέρα Εκπαίδευσης σε ολόκληρο τον κόσμο. Την ημέρα αυτή την καθιέρωσε η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών σε συνεδρίαση ολομέλειας στις 3 Δεκεμβρίου του 2018, για να αναδεικνύεται ο ρόλος που διαδραματίζει η εκπαίδευση σε παγκόσμια κλίμακα για την ειρήνη και την ανάπτυξη.
Η εκπαίδευση είναι το ισχυρότερο μέσο που διαθέτουμε για να σπάσουμε τον κύκλο της φτώχειας, να εξαλείψουμε τις ανισότητες μεταξύ των φύλων και να τονώσουμε την οικονομική ανάπτυξη.
Το δικαίωμά κάθε ατόμου για πρόσβαση και ένταξη σε δομές εκπαίδευσης παραβιάζεται σε πάρα πολλές χώρες του Πλανήτη μας και αυτό είναι απαράδεκτο όχι μόνο διότι ακυρώνει την έννοια της δημοκρατικής ισότητας αλλά επιπρόσθετα διότι απολήγει σε καταστροφικές για άτομα και κοινωνίες καταστάσεις…
Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ, στην Τρίτη δεκαετία του 21ου αιώνα σε παγκόσμια κλίμακα 244 εκατομμύρια παιδιά και νέοι είναι εκτός σχολείου και 771 εκατομμύρια ενήλικες είναι αναλφάβητοι.
Φέτος η έκτη Διεθνής Ημέρα Εκπαίδευσης μετά την καθιέρωσή της το 2018 θα επικεντρωθεί στη «Μάθηση με σκοπό τη βιώσιμη ειρήνη», καθώς την παρούσα περίοδο βιώνουμε παγκοσμίως έξαρση της βίας, των διακρίσεων, του ρατσισμού, της ρητορικής μίσους για να τονισθεί έτσι η επιτακτική ανάγκη να διατηρήσουμε την προσήλωσή μας στην ειρήνη.
Εδώ χρειάζεται να σημειωθεί ότι τα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης στηριζόμενα από τα 27 Κράτη-μέλη συνεισφέρουν περισσότερο από το ήμισυ του συνόλου της παγκόσμιας βοήθειας για την εκπαίδευση, στηρίζοντας τον τομέα της εκπαίδευσης σε περισσότερες από 100 χώρες σε ολόκληρο τον κόσμο.
https://www.un.org/en/observances/education-day
Με αφορμή, λοιπόν, τον εορτασμό της ημέρας της Παιδείας καταθέτω την προσωπική μου εκτίμηση ότι στις δομές της Παιδείας, ανέκαθεν ο δάσκαλος και η δασκάλα υπήρξαν και συνεχίζουν να είναι το Α και το Ω στις διαδικασίες της Εκπαίδευσης, (να θυμηθούμε αυτό που είπε ο Μέγας Αλέξανδρος αναφερόμενος στον Αριστοτέλη «Στους γονείς μου οφείλω το ζην, αλλά στον δάσκαλό μου το ευ ζην»).
Τον υπέρτατης παιδαγωγικής αξίας ρόλο των δασκάλων ανέδειξα στο άρθρο μου: «Δάσκαλος: το Α και το Ω της Παιδείας» που φιλοξενήθηκε εδώ στον αγαπημένο ιστότοπο.
Σήμερα προσθέτω ότι σημαντικός, και σε κάποια σημεία καθοριστικός, για δασκάλους και άλλα πρόσωπα που λειτουργούν σε δομές Εκπαίδευσης και ταυτόχρονα για τους μαθητές και τους γονείς τους είναι και ο ρόλος που διαδραματίζουν οι Διευθυντές και οι Διευθύντριες που ουσιαστικά απαιτείται συχνά να συμπεριφέρονται και να λειτουργούν ως σύγχρονοι «μάνατζερ».
Τα θέματα των δομών της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Παιδείας και την δημιουργικά παραγωγική διοίκησή τους έχουμε αναπτύξει διεξοδικά στο ηλεκτρονικής μορφής βιβλίο που συγγράψαμε με την κόρη μου Dr Αναστασία-Νατάσσα Πιπεροπούλου το οποίο είναι γραμμένο στην αγγλική γλώσσα καθώς κυκλοφορεί σε παγκόσμια κλίμακα και μπορούν οι φίλες και φίλοι αναγνώστες ως εκπαιδευτικοί ή γονείς και άλλοι ενδιαφερόμενοι να το κατεβάσουν δωρεάν από το διαδίκτυο χρησιμοποιώντας τον παρακάτω σύνδεσμο:
https://bookboon.com/en/managing-primary-secondary-schools-ebook?mediaType=ebook
Ω συνταξιούχος πανεπιστημιακός «δάσκαλος» δηλώνω Σωκρατικά ότι «γηράσκω αεί διδασκόμενος», χαιρετίζω την Παγκόσμια Ημέρα Παιδείας, χειροκροτώντας αφυπηρετήσαντες και εν ενεργεία συναδέλφους και μαθητές από το νηπιαγωγείο μέχρι το Πανεπιστημιακό αμφιθέατρο και μαζί και τους γονείς τους…
