Ο Έντυ στη συνέχεια προσέφερε στον Ζέρβα, όπως ακριβώς λέει «..τους άνδρες και τα μικρά εφόδια που είχα στη διάθεσή μου και του ζήτησα να αναλάβει της διεύθυνση της επιχείρησης. Του είπα ότι θα ήμουν ευτυχής να θεωρηθώ σαν Επιτελάρχης του» (MYERS, E. 1975; σελ. 67). Ο Ζέρβας με την επιφύλαξη ότι θα συμφωνήσει και η ομάδα των ανταρτών του, διατύπωσε την άποψη ότι θα έπρεπε να ζητήσουν από τον Άρη να συμμετάσχει στη διεύθυνση της επιχείρησης. Ο Έντυ του απάντησε ότι δεν μπορούσε να καταλάβει πώς τρεις άνδρες θα διευθύνουν την ίδια επιχείρηση και ο Ζέρβας, καθησυχάζοντάς τον του απήντησε: «Θα τη διευθύνω εγώ, αλλά για τις κύριες αποφάσεις και τα σχέδια θα συμφωνήσουμε και οι τρεις»
Αντώνη Ι. Ζαρκανέλα
π. Γενικού Διευθυντή Ανάπτυξης
της Νομαρχίας Θεσσαλονίκης.
Ο Έντυ στη συνέχεια προσέφερε στον Ζέρβα, όπως ακριβώς λέει «..τους άνδρες και τα μικρά εφόδια που είχα στη διάθεσή μου και του ζήτησα να αναλάβει της διεύθυνση της επιχείρησης. Του είπα ότι θα ήμουν ευτυχής να θεωρηθώ σαν Επιτελάρχης του» (MYERS, E. 1975; σελ. 67). Ο Ζέρβας με την επιφύλαξη ότι θα συμφωνήσει και η ομάδα των ανταρτών του, διατύπωσε την άποψη ότι θα έπρεπε να ζητήσουν από τον Άρη να συμμετάσχει στη διεύθυνση της επιχείρησης. Ο Έντυ του απάντησε ότι δεν μπορούσε να καταλάβει πώς τρεις άνδρες θα διευθύνουν την ίδια επιχείρηση και ο Ζέρβας, καθησυχάζοντάς τον του απήντησε: «Θα τη διευθύνω εγώ, αλλά για τις κύριες αποφάσεις και τα σχέδια θα συμφωνήσουμε και οι τρεις» (MYERS, E. 1975. σελ. 68). Στην παραπάνω εξέλιξη με μικρές, μη ουσιώδεις, παραλλαγές συμφωνούν και ο ΜΥΡΙΔΑΚΗΣ (1984) και ο ΜΑΡΙΝΟΣ (1994), πρωτεργάτες και οι δύο της επιχείρησης.
Συνάντηση Βελουχιώτη-Μάγιερς
Ο Βελουχιώτης, όπως είδαμε πιο πάνω, όταν έφθασε η ομάδα Ζέρβα-Βελουχιώτη-Γουντχάουζ στην Κολοκυθιά, τους είπε ότι θα παραμείνει για μια δουλειά και ότι θα τους ακολουθούσε την επομένη. Αργότερα εκμυστηρεύθηκε ο ίδιος και στον Πυρομάγλου και στον Γουντχάουζ – και το αναφέρουν και οι δύο στα βιβλία τους- ότι έμεινε στην Κολοκυθιά γιατί στις 16 Νοεμβρίου έφθασε εκεί επιτροπή του ΕΑΜ από τη Λαμία με σκοπό να εμποδίσει οπωσδήποτε τη συμμετοχή του ΕΛΑΣ στην Επιχείρηση (ΜΑΡΙΝΟΣ, 1994, σελ. 96). Παρέμεινε εκεί άλλες τρεις ημέρες, περιμένοντας όπως φαίνεται απάντηση από την Αθήνα και τελικά ξεκίνησε για το Μαυρολιθάρι στις 20 Νοεμβρίου το απόγευμα.
Την ίδια ημέρα και με πολύ άσχημες καιρικές συνθήκες, χιόνιζε όλη τη νύκτα, όλα τα μέλη της Επιχείρησης Χάρλινγκ, ο Ζέρβας με την ακολουθία του και ο Νικηφόρος με την ομάδα του και 20 μουλάρια φορτωμένα με τα εκρηκτικά και τα άλλα υλικά που ήταν προσυσκευασμένα για την τελική χρήση, ξεκινούσαν από τη σπηλιά της Στρώμνης για το Μαυρολιθάρι από όπου και θα ξεκινούσαν για τον Γοργοπόταμο, γιατί ήταν πλησιέστερα. Η πρώτη, λοιπόν, συνάντηση Βελουχιώτη-Μάγιερς έγινε στο Μαυρολιθάρι πέντε, μόλις, ημέρες πριν από το εγχείρημα. Από την πρώτη αυτή συνάντηση και συζήτηση ο Μάγιερς συμπέρανε ότι ο Άρης «..συμφωνώντας να συνεργαστεί μαζί μας στην ανατίναξη του Γοργοποτάμου, παρέβαινε τις οδηγίες των ανωτέρων του στην Αθήνα να μην επιτίθεται σε συγκροτημένες εχθρικές δυνάμεις και ότι η παράβαση αυτή θα του στοίχιζε πιθανόν σοβαρές εκπλήξεις. Δεν απόκλεισε το ενδεχόμενο να φθάσουν στο μεταξύ διαταγές που να του απαγορεύουν να μας βοηθήσει αλλά στην περίπτωση που οι διαταγές αυτές δεν θα έφθαναν, ήταν έτοιμος να συνεργαστεί μαζί μας.» ((MYERS, E. 1975, σελ. 70).
Γενικό «Πολεμικό Συμβούλιο»
Στις 20 Νοεμβρίου 1942 έγινε μια συνάντηση, ένα πολεμικό συμβούλιο, στο οποίο συμμετείχαν οι: Εντυ, Βελουχιώτης, Ζέρβας, Γουντχάουζ και Μυριδάκης. Ο Έντυ ανέπτυξε και στους δύο αρχηγούς, Βελουχιώτη και Ζέρβα, το γενικό σχέδιο για την επίθεση που είχε συμφωνηθεί μεταξύ τού ιδίου και του Ζέρβα. Κατά την ανταλλαγή απόψεων έκανε και ο Άρης παρατηρήσεις που θα λαμβάνονταν υπόψη στη διατύπωση του τελικού σχεδίου που θα συντασσόταν στον πλησιέστερο προς τον στόχο σταθμό. Ημερομηνία εκτέλεσης της επιχείρησης ορίστηκε κατ΄αρχήν η 22α ή 23η του μηνός Νοεμβρίου 1942 αλλά ο Άρης ζήτησε νέα παράταση 2-3 ημερών, επειδή ήλπιζε ότι μέχρι τότε θα ερχόταν και «η απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΕΑΜ». Το βράδυ της ίδιας ημέρας ο Άρης και ο Ζέρβας έστειλαν μια μικρή ομάδα ανταρτών για αναγνώριση του εδάφους και καθορισμό των δρόμων προσέγγισης της γέφυρας και κίνησης των ομάδων.
(Συνεχίζεται)
