Αναγνώστες μου, αν κυριευτήκατε από πανικό, ανοικονόμητου τίτλου ένεκεν, ψυχραιμία! Διότι, ο εμπειροτέχνης πολιτικός αναλυτής, θείος Αφεντούλης, ουδεμία διάθεση έχει να βρεθεί κατηγορούμενος για διασπορά ψευδών ειδήσεων ή ό,τι άλλο σκαρφιστούν τα ισχυρά ιερατεία που απεργάζονται τη φίμωση της στήλης, επειδή δεν τους αφήνουμε σε χλωρό κλαρί, ως γνωστόν, τι ψυχή θα παραδώσουμε οι άτεγκτοι, ήμαρτον Κύριε!
Πάλι μείον το Ταμείο;…
Αναγνώστες μου, αν κυριευτήκατε από πανικό, ανοικονόμητου τίτλου ένεκεν, ψυχραιμία! Διότι, ο εμπειροτέχνης πολιτικός αναλυτής, θείος Αφεντούλης, ουδεμία διάθεση έχει να βρεθεί κατηγορούμενος για διασπορά ψευδών ειδήσεων ή ό,τι άλλο σκαρφιστούν τα ισχυρά ιερατεία που απεργάζονται τη φίμωση της στήλης, επειδή δεν τους αφήνουμε σε χλωρό κλαρί, ως γνωστόν, τι ψυχή θα παραδώσουμε οι άτεγκτοι, ήμαρτον Κύριε!
Όμως, στάθηκε αδύνατο να σιωπήσουμε προ των γραφομένων τού γενικού γραμματέα Δημοσιονομικής Πολιτικής, Φραγκίσκου Κουτεντάκη, που ανέμιζε πομπωδώς ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος (σ.σ. βλέπετε, ΣΚΑΪ στις 6;), την Τετάρτη, 23 του Μάρτη, προκαλώντας την εύλογη ανησυχία τής συζύγου του μικροσυνταξιούχου, «Μήτσου», αναφωνούσης:
Ως πόσες εξαναστάσεις, ανάθεμα τις στάσεις;
Ναι για! Βλέπετε, με το που έσκασε η είδηση, ο αδάμαστος έπιασε να δίνει σκληρή μάχη με τον εαυτό του, μπας κι απορροφήσει νηφάλιος τους κραδασμούς ενός εισέτι, «δεν υπάρχει σάλιο», ταρακουνήματος αλλά πού;
Η άνοδος των «ατμοσφαιρών» ήταν ραγδαία, κι ως εκ τούτου αναγκαστήκαμε να παραφράσουμε, Στράτο Διονυσίου, για να εκτονωθούμε, άδοντες:
Μη μου ξυπνάς το παρελθόν,
δύσκολες καταστάσεις,
στη λήθη και στη μοναξιά,
των πληρωμών οι στάσεις.
– Αντρούλη μου, μη φωνασκείς
με μάτια γουρλωμένα,
ηρέμησε ν’ αφηγηθείς,
τα νέα και σε μένα,
πρότεινε, η μανδάμ, πάντα σε επιφυλακή να γαληνέψει τον φουρκισμένο, ας όψεται το χούι να παίρνουμε ανάποδες στο φτερό, κι ορμήνιες περί του αντιθέτου δεν δεχόμεθα.
Τι θέλετε, δηλαδή; Να βρούμε το ψυχικό σθένος να καταπιούμε ατάραχοι την από τηλεοράσεως παρομοίωση του ΔουΝουΤου με «Σάιλοκ» – «Έμπορος της Βενετίας», διά φαντασίας Σαίξπηρ, απαίδευτοι θιασώτες των πρωινάδικων, την «trash TV» μέσα;
Δεν ελπίζω, στην ύπαρξη καταστήματος με «είδη θάρρους», για να αγοράσουμε πεντέξι κιλά(!), μεγάλη η φουρτούνα γαρ, οπότε αφήστε μας στον φόβο που προξενεί το απευκταίο ενδεχόμενο να ξαναχτυπήσει την πόρτα της Ελλάδας…
Η κατάντια της Ζάμπια.
Κακά τα ψέματα, αναγνώστες μου. Όταν μεταξύ άλλων και σε ελεύθερη απόδοση, το τεφτέρι του τεφτετέρη αναφέρει (σ.σ. καλό, ε!) πως στην απευκταία περίπτωση αδυναμίας εμπρόθεσμης καταβολής μισθών, συντάξεων και δόσεων έναντι του δυσθεώρητου Χρέους, πολλά λεφτά(!), οι πέραν του ατλαντικού συμβουλάτορες προτάσσουν τη φερεγγυότητα ημών προς εξόφληση των πιστωτών σε αντίθεση μ’ εμάς που σκεφτόμαστε το «δάγκωμα» αυτών για να τη βγάλουμε τσίφτικα, τι να κάνει κι ο «Μήτσος»;
Μοιραία, λοιπόν, το φτωχό μυαλό μας «δραπέτευσε» στις περσινές συγκρίσεις με τη Ζάμπια (σ.σ. το θυμάστε, έξω από δω και μακριά;), ένθα η αναλγησία του ΔουΝουΤου ωχριά μπροστά στην άγρια χλωρίδα και πανίδα, για να μην ξεχνιόμαστε.
Έτσι, η μάχη με τους εφιάλτες του παρόντος συνεχίζεται επί αφρικανικού εδάφους και για του λόγου το αληθές απολαύστε μας, άδοντες σε παράφραση, Γιάννη Μαρκόπουλου:
Θα πάω στη ζούγκλα με τον Ταρζάν
να την περνάω φίνα,
να μη στενάζω, ωχ αμάν(!),
«Μήτσαινα», τα κινίνα!
Κι αν μ’ εύρη η ελονοσία
ή μου την πέσουν τα θηρία
έχω κι εγώ αναισθησία
να υπερτερώ με μαεστρία.
Αμάν! Λίγο έλειψε να ξεχάσουμε την Τράπεζα της Ελλάδας που σε τακτά χρονικά διαστήματα δίνει «ανάσες» στις κρατικές δαπάνες, δι’ «οξυγόνου» Γιάννη Στουρνάρα, μεταθέτοντας τις φοβίες μας σε μέλλοντα χρόνο, κι ως τότε;
Ψυχραιμία, βρε παιδιά, το είπαμε!…
-Ω-
