– Καρφώνω, καρφώνεις, καρφώνει…
– Γραμματική μαθαίνεις;
– Ναι!
– Καρφώνω, καρφώνεις, καρφώνει…
– Γραμματική μαθαίνεις;
– Ναι!
– Και βρήκες ρήμα να κάνεις εξάσκηση…
– Είναι επίκαιρο και της εποχής…
– Σαν να λέμε είναι της μόδας…
– Ακριβώς!
– Και δε μου λες; Τι ακριβώς θες να πεις; Διότι να ασχολείσαι με τη γραμματική λίγο δύσκολο μου φαίνεται. Κάπου αλλού θες να το πας…
– Είδες ότι ο ένας καρφώνει τον άλλον…
– Ποιος, που, πότε;
– Αυτό που στην Ελλάδα φταίνε όλοι οι άλλοι έκτος από μας, εκτός από μένα, εκτός από ότι είναι τριγύρω μας αλλά όλοι οι άλλοι που έχουν κάποια απόσταση από μας, είναι εξοργιστικό!
– Είναι στο αίμα μας…
– Άρα τι να σου κάνει και ο απλός λαουτζίκος; Δεν θα κάνει κι αυτός το ίδιο όταν χρειαστεί; Αφού βλέπει τους από πάνω, δεν θα κάνει κι αυτός τα ίδια; Από κάπου δεν πρέπει να μαθαίνουμε κι εμείς;
– Έτσι πάει!
– Και νάσου τώρα που ο ένας ρίχνει το φταίξιμο στον άλλον! Όχι εσύ φταις, δεν φταίω εγώ, εσύ τους κάλυψες, εγώ πήγαινα να βάλω τα πράγματα σε μια σειρά, αλλά ποιος να με στηρίξει; Και αυτή η ιστορία πάει λέγοντας και κλαίγοντας. Τόσα χρόνια δηλαδή, εδώ πέρα, δεν βρέθηκε κανείς να μπορεί να συνεννοηθεί με κανέναν άλλο.
– Έτσι πάει ρε! Αφού εγώ είμαι ο μοναδικός σωτήρας που τα βλέπω όλα σωστά! Όλοι οι άλλοι είστε λάθος! Κοιτάς απέναντι, πάλι μια από τα ίδια ακούς! Κοιτάς δεξιά, κοιτάς αριστερά πάλι μια από τα ίδια! Μια ολίγη από γιουβέτσι, μάστορα!
– Και το αποτέλεσμα; Όλοι ήταν σωστοί και όλοι τα έκαναν στραβά, μη πω τίποτα άλλο, αλλά ας πούμε και κάτι για τον άλλον, διότι εδώ το μόνο που ξέρουν είναι να ρίχνουν το φταίξιμο αλλού και αυτό είναι όλο. Δεν προχωρεί λίγο το θέμα! Εκεί σημειωτόν!
– Μη σου πω και μερικά βήματα πίσω!
