Προς αποφυγή τυχόν εξανάστασης των πιστών, μέρες Ανάστασης, ο εμπειροτέχνης πολιτικός αναλυτής, θείος Αφεντούλης, σπεύδει να διευκρινίσει, ότι ο τίτλος δεν αναφέρεται στο όλον «κλίμα» της εορταστικής περιόδου, κατανυκτικό, όπως πάντοτε, «διατί να το κρύψωμεν άλλωστε», και πάμε στην «ανάφλεξη» του μικροσυνταξιούχου, «Μήτσου», όταν ζυγώνοντας η Λαμπρή πληροφορήθηκε, από τηλεοράσεως, το ενδεχόμενο περαιτέρω αναθέρμανσης των τιμών στο ράφι, ΦΠΑ ένεκεν, βοήθειά μας(!), σιγοψιθυρίζοντας:
Πάσχα φωτιά και λάβρα.
Προς αποφυγή τυχόν εξανάστασης των πιστών, μέρες Ανάστασης, ο εμπειροτέχνης πολιτικός αναλυτής, θείος Αφεντούλης, σπεύδει να διευκρινίσει, ότι ο τίτλος δεν αναφέρεται στο όλον «κλίμα» της εορταστικής περιόδου, κατανυκτικό, όπως πάντοτε, «διατί να το κρύψωμεν άλλωστε», και πάμε στην «ανάφλεξη» του μικροσυνταξιούχου, «Μήτσου», όταν ζυγώνοντας η Λαμπρή πληροφορήθηκε, από τηλεοράσεως, το ενδεχόμενο περαιτέρω αναθέρμανσης των τιμών στο ράφι, ΦΠΑ ένεκεν, βοήθειά μας(!), σιγοψιθυρίζοντας:
Κάποιο λάκκο έχει η «κάβα»…
Εντάξει, διαστρεβλώσαμε ολίγον τι τη λαϊκή σοφία, με το συμπάθιο κιόλας, αλλά αυτό σας πείραξε, αναγνώστες μου, όταν η επερχόμενη ακρίβεια ενδεχομένως να κάνει απλησίαστο ακόμα και το πασίγνωστο παλληκαρίσιο έδεσμα (σ.σ. η φάβα ντε!), κι ο «Μήτσος» να μην ξερογλείφεται, αναπολώντας τερψιλαρύγγια, καθόσον οι λέξεις δεν μπαίνουν σε εισαγωγικά για καλό.
Φουρτούνες προοιωνίζονται, μαντρωμένες εκεί μέσα, οι «κασσάνδρες», κι εν προκειμένω, 3,6 δισ. ευρώ, πλέον του λογαριασμού της πρώτης αξιολόγησης, που θέλει να ζαλωθούμε ο ευρωπαίος υπέρμαχος του ΔουΝουΤου, δόκτωρ Σόιμπλε, αν, είπαμε αν(!), εξοκείλει και το τρίτο πρόγραμμα, χτύπα ξύλο!
Ναι, για(!), και κατόπιν τούτων (σ.σ. μεγάλη ζημιά) επιτρέπουμε στον «Μήτσο» να κατεβάσει τα κρασάκια του, για να αντλήσει θάρρος και να εκτιμήσει τα της ηρωικής διαπραγμάτευσης του «συριζανέλ», «επί των επάλξεων υπέρ σωσμού συντάξεων», κουβέρνου, με το Κουαρτέτο, «κάντε τις περικοπές να τελειώνουμε μαθές», των Θεσμών, απαγγέλλοντας:
Μισθωτοί, συνταξιούχοι είναι οι προνομιούχοι,
γονατίστε τους στους φόρους να γεμίσουμε απόρους,
ο Αλέξης να τους θάλπει,
ΣΥ.ΡΙΖ.Α. να βγάζει η κάλπη.
«Αμ δε, μαύρη η ώρα που τους ψηφίζαμε(!) αλλά κι οι βακχικές κατασπαταλήσεις, δεν ωφελούν. Τι θέλεις, δηλαδή; Οι πιστωτές, διαισθανόμενοι τον κίνδυνο να κυβερνήσει την Ελλάδα κανένα κόμμα βαρελοφρόνων ή κίνημα λεχριτών, δεν παίρνω όρκο, να ρίξουν πράμα στην “κάβα”;» τσίριξε, η μανδαμ «Μήτσαινα», στο σημείο αυτό, και με το δίκιο της, όσο να πείτε, δυσβάσταχτα τα μέτρα γαρ, ως γνωστόν, κι αβάσταχτα τα προληπτικά, το είπαμε.
Δίκιο που κάλλιο να ψάξει αλλού, όμως, μήπως πάρουμε σειρά για να πούμε το από καρδιάς «Χριστός ανέστη», πρώτη κυκλοφορία της στήλης μετά την πασχαλινή ανάπαυλα, σήμερα, καλοζωισμένους σας βρίσκω, αναγνώστες μου, μεγάλη η χάρη του Κυρίου ημών σε πείσμα των αξιολογήσεων αυτών!
Αμάν! «Αληθώς ανέστη, να ελεεί τον “Ανέστη” (σ.σ. τα “προσώπατα” είναι φανταστικά. Αμ πώς!) που διακομίσθηκε κατεπειγόντως στην εντατική αγκαλιά με τη φορολογική δήλωση!» αντευχήθηκε, ο «Μήτσος», κι ως εκ τούτου το μικρόφωνο επιστρέφει στη σύζυγο για να συμπαρασταθεί στον αναξιοπαθούντα συνάνθρωπο, άδοντας σε παράφραση Λευτέρη Παπαδόπουλου:
Το Ανεστάκι.
Δε θέλω εγώ μπερδέματα,
παρηγοριές και ψέματα,
δεν θέλω εγώ πλανέματα
για να συμμορφωθώ.
Θέλω να γιάνει το Ανεστάκι
που ‘ναι πολύ βαριά,
αχ το καλό μου το γειτονάκι
που ‘μεινε από καρδιά.
Χαρείτε τα κελάρια σας,
τα μέτρα στα συρτάρια σας,
χαρείτε τα κελάρια σας
δεν σας κακολογώ.
«“Χριστός ανέστη”, καλοί μου άνθρωποι(!), ιδού και το εξιτήριο, ω του θαύματος!» φώναξε, αίφνης, ο παθών, με τον «Μήτσο» αναφωνούντα: «Υπερέβης τα εσκαμμένα, βρε θηρίο;» κι οι επινοητές της «κάβας» ας έχουν υπόψη πως «όποιος σκάβει τον λάκκο του αλλουνού, ενίοτε πέφτει ο ίδιος μέσα». Αμφιβάλλει κανείς;…
-Ω-
