Του Κώστα Δαλακιουρίδη
Μας ήλθε μετά από σαράντα τόσα χρόνια κι ενώ νομίζαμε ότι τα είχε τινάξει.
– Για σου παλιόφιλε, επί τέλους τα όνειρά μας γίνονται πραγματικότητα!
– Τα δικά σου όνειρα.
– Έλα τώρα μη κρύβεσαι κρυπτοσυριζαίε, γελούν και τα μουστάκια σου.
– Πρώτον δεν έχω και δεύτερον το κόμμα σου μας διέλυσε. Ούτε το αυτοκίνητο δεν μπορούμε να συντηρήσουμε. Να το πετάξουμε;
– Και βέβαια. Τι λέγαμε; Αν κάθε κινέζος αποκτήσει αυτοκίνητο ο κόσμος θα καταστραφεί από τη μόλυνση του περιβάλλοντος.
– Ναι αλλά τα λέγαμε για τους Κινέζους!
– Μα γιατί είσαι τόσο εθνικιστής; Εμείς νοιαζόμαστε για όλο τον κόσμο!
– Νοιαστείτε λίγο και για τους έλληνες. Για το ότι θα περιορίσουμε το φαγητό τι λες;
– Μα τι λέγαμε; Οι έλληνες είναι από τους πιο παχύσαρκους. Ξέρεις ότι στην Ανατολή ζουν με μια κούπα ρύζι τη μέρα και συ όπως μου είπες πέταξες μια κατσαρόλα φακές;
– Μα αφού δεν έβραζαν!
– Μωρέ για έναν Αιγύπτιο θα ήταν λουκούμι!
– Τέλος πάντων. Να δούμε τι θα μου πεις για τον ΕΝΦΙΑ.
– Μα δεν τα λέγαμε; Η ιδιοκτησία είναι κλοπή.
– Μα τα ακίνητα τα αγόρασα με τον ιδρώτα μου.
– Τότε έκλεψες τον εαυτό σου!
– Έχεις απαντήσεις για όλα, αλλά τώρα σ’ έπιασα: Τι θα μου πεις για το Ταμείο ξεπουλήματος που το δώσατε στους ξένους;
– Μα γιατί πέφτεις θύμα της αστικής προπαγάνδας. Το δώσαμε να το φυλάνε!
– Από ποιους;
– Από τους αστούς πολιτικούς. Ξέρεις πόσα ακίνητα του δημοσίου παραχωρούσαν σε ημετέρους κι αυτοί έπαιρνα δέκα χιλιάδες για ενοίκιο κι έδιναν το ένα; Ε΄ λοιπόν οι δικοί μας δεν θα δίνουν κανένα!
– Θα τα κλέβουν όλα;
– Όχι μωρέ. Τα μισά θα παίρνουν οι ξένοι και τα άλλα μισά το κράτος και κράτος είμαστε όλοι!
– Είμαστε κι εμείς κράτος;
– Μα εσείς δεν είστε του κόμματος!
– Ε΄ να πάμε να γραφτούμε.
– Κρατούμε προτεραιότητα. Προηγούνται οι πασοκτσήδες. Ακόμα και η Φώφη ζήτησε μεταγραφή! Μόνο η Φώφη, τι λέω; Μέχρι ο Μπαλτάκος με τον Καρατζαφέρη!
– Μα αυτοί δεν είναι αριστεροί!
– Γιατί μήπως εμείς είμαστε;
