Σήμερα, ο εμπειροτέχνης πολιτικός αναλυτής, θείος Αφεντούλης, παρότι εξουθενωμένος με τον σχολιασμό των δυσβάσταχτων λυπητερών του παρόντος, βοήθειά μας(!), βρήκε…
Τουρκικές ενστάσεις στις γερμανικές αποφάσεις.
Σήμερα, ο εμπειροτέχνης πολιτικός αναλυτής, θείος Αφεντούλης, παρότι εξουθενωμένος με τον σχολιασμό των δυσβάσταχτων λυπητερών του παρόντος, βοήθειά μας(!), βρήκε, επί τέλους, τη δύναμη για να εκπληρώσει παλαιότερη υπόσχεση, ανατρέχοντας στην από βήματος γερμανικού κοινοβουλίου αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων, που έκανε «πύ-πύ-πύραυλους!» τους εξ ανατολών γείτονες, την Πέμπτη, 2 του μήνα.
Το θυμάστε; Αν όχι, ακολουθούν:
Εναντιολογίες στις νομοθεσίες.
Κακά τα ψέματα, αναγνώστες μου. Η φιλάλληλη, λέμε τώρα, Γερμανία μπορεί να χρειάστηκε 101 χρόνια για να θεσμοθετήσει τη δικαίωση των πολύπαθων Αρμενίων που γνώρισαν την οθωμανική κτηνωδία στο περιθώριο του πρώτου παγκοσμίου πολέμου, όπως κι όλοι εμείς οι Ρωμιοί, άλλωστε, ως γνωστόν, και μάλιστα με την καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ, τον αντικαγκελάριο, Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, και τον υπουργό Εξωτερικών, Φρανκ–Βάλτερ Σταϊνμάιερ, να απουσιάζουν, λόγω σοβαρότερων υποχρεώσεων – αυτοπρόσωπη παρουσία σε εκδηλώσεις προβολής τής ντόπιας βιομηχανίας, περιοδείες ανά τη Λατινική Αμερική κ.λπ. κ.λπ. – αλλά σιγά μην κατεύναζαν την οργή των ευέξαπτων γειτόνων παρόμοια διπλωματικά τερτίπια.
Αμφιβάλλει κανείς; Δεν νομίζω(!), όταν ο πρωθυπουργός, Μπιναλί Γιλντιρίμ, πρώτα άφησε, «on camera», υπονοούμενα περί του Ολοκαυτώματος της ναζιστικής θηριωδίας, έπειτα «κατσάδιασε» τον Γερμανό επιτετραμμένο στην Άγκυρα, «off camera» αυτό, για να μη φανούμε καβγατζήδες ενώπιον της διεθνούς κοινής γνώμης εμείς οι ειρηνοποιοί του Αλλάχ(!), μετέπειτα ανακάλεσε τον πρέσβη τής Τουρκίας στη Γερμανία και τέλος παρέδωσε τη σκυτάλη των λεονταρισμών στον Ερντογάν εφέντη.
Που έκτοτε επιτίθεται, φραστικά, ε, προς αποφυγή τυχόν παρεξηγήσεων(!), στους ευρωπαίους, ανεμίζοντας πομπωδώς το προσφυγικό ή άλλα ακανθώδη ζητήματα. Ημών των Ελλήνων μη εξαιρουμένων, δυστυχώς, παρότι «μαύρο πρόβατο» των εταίρων – δανειστών, τις δημοσιονομικές προσαρμογές μέσα(!), γεγονός που δίνει λαβή στον ιστοριοδίφη μικροσυνταξιούχο, «Μήτσο», αφού καταδικάσει όλες, μα όλες, τις γενοκτονίες, Θεός σχωρέσ’ τις αδικοχαμένες ψυχές(!), να αντεπιτεθεί με «αιχμή του δόρατος» τον φετινό, 61ο, διαγωνισμό της Eurovision, αναφωνώντας:
Μεθοδεύσεις στις επιβραβεύσεις.
Ναι, για(!), και να λείπουν οι απορίες, όταν το πρώτο βραβείο κέρδισε η Ουκρανία, χάρη στην ερμηνεύτρια Τζαμάλα, άδουσα περίλυπη, από σκάλας Στοκχόλμης, τις ένεκα αγαστής συνεργασίας με τους ναζιστές και δι’ αποφάσεως Ιωσήφ Βισαριόνοβιτς «εκκαθαρίσεις» των Τατάρων της Κριμαίας, κατά το 1944, με τον (ακρο)δεξιό Ουκραΐνι πρεζιντέντ, Πέτρο Ποροσένκο, να στηλιτεύει τη ρωσική βαρβαρότητα, έμπλεος πατριωτισμού.
Σε αντίθεση με την ποντιακή γενοκτονία της ελληνικής συμμετοχής που δεν είδε ούτε τελικό, οπότε ιδού «Μήτσος» να ψέγει τα δύο πολιτιστικά μέτρα και δύο πολιτικά σταθμά των κριτών, άδοντας:
Αφυπνισθείτε Έλληνες, Τάταροι εκλιπόντες,
με γέρας δικαιώθηκαν κι οι Πόντιοι απόντες.
Ως πότε, τέλος πάντων, θα ζώμεν στα στενά,
μονάχοι σαν λιοντάρια, στες ράχες, στα βουνά,
σπηλιές να ερευνούμε, να ψάχνουμε κλαδιά,
μήπως και βρούμε κάτι να φάνε τα παιδιά;
Θα ψάχνουμε, θλιμμένοι, φίλους αλλοεθνείς,
να κλάψουμε παππούδες, γονείς και συγγενείς,
καταδικάζοντας, απλώς, τέτοιες θηριωδίες,
ενώ θρηνούμε, σήμερα, καινούργιες τραγωδίες.
Ιδού, ανδρείος Έλληνας με πρόβατο τα βάζει,
που σθεναρά αμύνεται, ακούστε πώς βελάζει,
μα ο πειναλέων μάχεται, το γάλα του αρπάζει,
και με Αρμένιο αδελφό στα δύο το μοιράζει,
αφήνοντας τον Ερντογάν στον βρόντο να φωνάζει,
κι όσο για τη συνέχεια, αναγνώστες μου;
Σκούρα τα πράγματα, κι ως εκ τούτου, ο Μεγαλοδύναμος να βάλει το χέρι Του, αμήν!…
-Ω-





























