«Φέρτε εισαγγελείς να αναγνώσουν τα κατηγορητήρια, φέρτε ανακριτές να βγάλουν την αλήθεια στο φως, φέρτε δικαστές να με δικάσουνε, φέρτε…
«Φέρτε εισαγγελείς να αναγνώσουν τα κατηγορητήρια, φέρτε ανακριτές να βγάλουν την αλήθεια στο φως, φέρτε δικαστές να με δικάσουνε, φέρτε…», φέρεται να φωνασκεί, συχνά – πυκνά, αναγνώστες μου, ο παρά έτος αιωνόβιος μικροσυνταξιούχος, «η καλή μας η Τι-Βι επαυξάνει τη ζωή», «Μήτσος», αφότου στα κανάλια εμφανίστηκε το άναρχο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο που αποφάσισε να συγυρίσει, καλοκαιριάτικα, το κουβέρνο, για να «φχαριστηθούμε» «καυτή» επικαιρότητα, λέτε και χάθηκαν οι χειμώνες.
Ναι, για(!), και πριν μας πάρετε από φόβο, σπεύδουμε να διευκρινίσουμε ότι κάθε ενδεχόμενο να εγκληματήσουμε, εξ αφορμής των προοιωνιζόμενων περικοπών και στον τηλεοπτικό πλουραλισμό, απορρίπτεται λόγω του φιλήσυχου χαρακτήρα μας, μάρτυς μας και τα μητρώα με τη σήμανση «ΛΕΥΚΟ».
Όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι κι εμείς, οι νομοταγείς «μαθουσάλες», καλό, ε(!), δεν δικαιούμαστε να αγανακτούμε, όταν στην αλληλουχία των «ευχάριστων» της εξαετούς κρίσης – ξέρετε, τώρα. Επιχειρήσεις κλείνουν, για να μένουν άνεργα τα εγγόνια και να μισεύουν τα δισεγγόνα, ελλείψει γονικής βοήθειας, ένεκα οι συντάξεις των παιδιών ημών και παππούδων των ξενιτεμένων που φθίνουν καθώς οι λυπητερές αυξάνονται, τα χαράτσια μέσα(!), κ.λπ. κ.λπ. – εσχάτως προστέθηκε η «δεύτερη φορά αριστερά» επιμονή να λάβουν άδεια πανελλαδικής εμβέλειας μόνον τέσσερις από τους έντεκα, ως τη ώρα που γράφονταν αυτές οι αράδες, υποψήφιους καναλάρχες, και το χειρότερο;
«Παπά, δεν θα φέρουμε, να εξομολογήσει τον κατά φαντασίαν κατάδικο, προ της “εκτελέσεως” διά του ισοβίου περιορισμού του ζωογόνου ζάπινγκ, βόηθα Παναγιά(!);» είναι η παρηγορητική επωδός της μανδάμ «Μήτσαινας», στις διαμαρτυρίες τού συζύγου.
Που αποκρίνεται, ευλόγως, τι γράφω ο άνθρωπος(!): «Μανδάμ, αν εννόησες τον αρμόδιο υπουργό τηλοψίας, συγγνώμη, Επικρατείας, Νίκο Παππά, μισό να παραφράσω Στράτο Διονυσίου, για να εισπράξει τον εξάψαλμο εμού του ιδίου, άδοντος:
Θέλω να τα πω…
Άκου να σου πω, / κανάλια πας να κλείσεις.
Και σου απαντώ, / χωρίς να με ρωτήσεις, / πως δεν συμφωνώ / χαρές να μου στερήσεις.
Εξ ου και θα στα πω, / όπως υπάρχουν στο μυαλό, / άλλο εξομολόγηση / και άλλο απαντήσεις.
Εγώ κατηγορώ, σαν να παραμιλώ(!), έλαβαν το μήνυμα οι κυβερνώντες;
Αν όχι, η μανδάμ να μην τσιρίζει: «Έναν ειδικό, έναν ειδικό. Λαλήσαμε, βλέπετε, κι αν δεν θεραπευτούμε, εγκαίρως, το χάπι θα το χορηγείται με σφεντόνα, προσεχώς, “αίλουροι” οι “μαθουσάλες” κι άντε να μας πιάσετε γαρ».
Διότι, τις κομπογιαννίτικες εικασίες διαψεύδει, λέμε τώρα μέσα στο παραμιλητό(!), έγγραφο της Ε.Ε., που εγείρει…
Αντιρρήσεις στις χειραγωγήσεις.
Αναδρομή στην Κυριακή, 3 Ιουλίου, όταν η ηλεκτρονική έκδοση της «Καθημερινής» αποκάλυψε επιστολή τού επιτρόπου τής Κομισιόν, Γκίντερ Έτινγκερ, με την οποία υπενθύμιζε στο ελληνικό κουβέρνο, αν δεν απατόμαστε, τις ευρωπαϊκές οδηγίες περί ελευθεροτυπίας, που αναθέτουν τον έλεγχο των ΜΜΕ σε Ανεξάρτητες Αρχές, απαγορεύοντας ακόμα και τις σκέψεις τυχόν κρατικού πατερναλισμού επ’ αυτών, ως γνωστόν.
Αμφιβάλλει κανείς; Δεν νομίζω(!), όταν ο «Μήτσος» απαγγέλλει, με τον τρόπο του Αλέξανδρου Σούτσου:
Είν’ ελεύθερος ο Τύπος, δεν αντέχει παρεμβάσεις,
απ’ του Κράτους Υπαλλήλους,
ούτε κι απ’ τους Υπουργούς μας και των Υπουργών τους φίλους·
είν’ ελεύθερος ο Τύπος, σ’ όσα κόσμια θα γράψεις,
αλλά εδώ το χαρτί τέλειωσε, δυστυχώς.
Έτσι, οι εκτιμήσεις μας θα συνεχιστούν, από της αυριανής στήλης, κι ως τότε; Η εξομολόγηση κάνει καλό, θυμηθείτε το!
-Ω-
