– Η απειλή είναι ξεκάθαρη!
– Τι εννοείς;
– Απαγορεύεται το χαλάρωμα!
– Και τι θέλει να πει ο ποιητής;
– Η απειλή είναι ξεκάθαρη!
– Τι εννοείς;
– Απαγορεύεται το χαλάρωμα!
– Και τι θέλει να πει ο ποιητής;
– Ότι το χαλάρωμα κάνει κακό στην υγεία.
– Τόσο πολύ δηλαδή!
– Θέλει σύσφιξη το πράγμα δηλαδή.
– Ε, όσο να πεις με το χαλάρωμα πλαδαρεύεις! Αλλιώς είναι η σύσφιξη, άλλη εμφάνιση έχει, δεν μπορείς να πεις. Αλλά εδώ μιλάμε για άλλη σύσφιξη και άλλο επικίνδυνο χαλάρωμα!
– Δηλαδή;
– Ήλθε είδε και απήλθε!
– Ποιος ρε;
– Ο Μοσκοβισί!
– Α! Αυτός! Πήγε και στη Βουλή!
– Και γιατί να μην πάει;
– Και τι έγινε;
– Τι θες να γίνει; Ήλθε άκουσε και δήλωσε!
– Αυτός δήλωσε για τα χαλαρώματα;
– Εμ…, και δεν εννοούσε τα χαλαρώματα αυτά που κατάλαβες στην αρχή! Σου λέει οι προσπάθειες είναι σε καλό δρόμο, πάμε καλά! Αλλά, προς Θεού, μην τυχόν αλλάξει τίποτα και χαλαρώσετε! Εκεί στην προσπάθεια…, χωρίς χαλάρωμα…, όλοι με τα μούτρα στη σύσφιξη γιατί το χαλάρωμα φέρνει και ραγάδες και οι ραγάδες είναι επικίνδυνες, μπορεί να φέρει απώλειες και να το κυνηγητό πάλι από την αρχή. Για αυτό, μπροστά, τα πισωγυρίσματα δεν είναι αποδεκτά! Περιμένει καμουτσίκι γερό και αλίμονό σας!
– Θα πέσει μαστίγωμα δηλαδή! Και πως έβγαλε το συμπέρασμα ότι πάμε μια χαρά; Δεν κατάλαβε ότι κάποια στιγμή μπορεί να επέλθει χαλάρωμα και θα πέσει χάμω όλο αυτό που αυτός αποκαλεί καλή προσπάθεια; Διότι φίλτατε μου, άμα δεν κινείται η αγορά πώς θα επέλθει η προσπάθεια σύσφιξης και η αποφυγή χαλαρώματος; Εκτός και αν…
– Μα, σου λέει μην ξεχάσετε τη δράση στο πεδίο της φορολόγησης… Πόσο πια; Έχει πλημμυρίσει ο τόπος από άμεσους και έμμεσους φόρους… Η χαρά του Έλληνα… Η ηδονή στα υψηλά για την εποχή επίπεδα! Η χαρά να πληρώνουμε φόρους… Και αλίμονο αν τους κόψουν! Τι θα κάνουμε μετά; Πως θα ζήσουμε χωρίς φόρους; Διότι οι κακές συνήθειες δύσκολα κόβονται!
– Ένα δίκιο το έχεις!
– Εμ, δεν το έχω; Θα τρέχουμε και θα χτυπάμε τις πόρτες στις Εφορίες… Ανοίξτε μας… Σας φέραμε λεφτά! Χώρια τα ψυχολογικά προβλήματα από αυτή τη στέρηση…