Σφήνες του Αφεντούλη
Τελευταία όλα τα είχαμε, προβληματισμένοι περί του ως πότε θα ζούμε με μηνιάτικα γλίσχρα και χαράτσια σκέτη πίκρα αναγνώστες μου, τις δημοσιονομικές πειθαρχίες μέσα(!), και ζυγώνοντας η γιορτή του αγίου Δημητρίου με την επέτειο του «ΟΧΙ» στο κατόπι, μεγάλες γιορτές, για να μην ξεχνιόμαστε, η «κοσμητική» επιστολογραφία μάς έλειπε, βοήθειά μας!
Εξ ου ο τίτλος, λοιπόν, για να μπούμε ψυλλιασμένοι στο ψητό της σημερινής αναδρομής του εμπειροτέχνη πολιτικού αναλυτή, θείου Αφεντούλη, κι ο μικροσυνταξιούχος «Μήτσος», μονίμως αναζητών ευκαιρία να βγάλει καθυστερημένη την ενημέρωση της στήλης – χρονικά, ε, σπεύδουμε να διευκρινίσουμε, προς αποφυγή τυχόν, βάσει χαρακτηρισμών του αναζητητή, λανθασμένων συνειρμών, ντροπή του! – αλλά και συνάμα μόνιμος υπερθεματιστής της εγκυρότητας αυτής, τρομάρα του(!), να μην εξανίσταται, διερωτώμενος: «“Περσινά ξινά σταφύλια” θα σχολιάζουμε τώρα;».
Διότι, οι «δεύτερη φορά αριστερά» κυβερνώντες, με τη βιασύνη που επιδεικνύουν, όταν πρόκειται να απαντήσουν σε επιτίμια ημών των κυβερνωμένων, ευλόγως υπερβαίνουν φορές τα εσκαμμένα, από το φυσιολογικά αναφυόμενο στρεσάρισμα.
Αποτέλεσμα; Στο συρτάρι μας έχει μαζευτεί μπόλικο υλικό, η ποσότητα του οποίου δικαιολογεί τις συνήθεις αργοπορίες μας κι αντί άλλης αποδείξεως ακολουθούν:
Απολυταρχίες στις λογομαχίες.
Κακά τα ψέματα, αναγνώστες μου. Όταν σε καιρούς δεύτερης αξιολόγησης και με τους εταίρους – δανειστές να απαιτούν πιστή τήρηση των συμφωνηθέντων, ο χρεωθείς τον επίπονο εκσυγχρονισμό των κρατικών υπηρεσιών, αναπληρωτής υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης, Χριστόφορος Βερναρδάκης, εξ αφορμής σχολιασμού του διαδικτυακού του άρθρου, «Θείος Μαρξ και θεϊκός Αρθούρος», από τον πρόεδρο των παραολυμπιονικών, Σίμο Παλτσανιτίδη, βρήκε τον χρόνο να αποκαλέσει «φασιστάκι της πλάκας» τον σχολιαστή, αναμενόμενο ήταν κι ο «Μήτσος» να αναλάβει δράση προς αποφόρτιση του όλου κλίματος.
Πρώτα, αναφωνώντας: «Και πλάκα η ατάκα(!), καθόσον ο πρωταθλητής έχει ήδη αποσπάσει τα μετάλλια. Ενώ ο αναμορφωτής μένει να κριθεί εκ του αποτελέσματος, προακτέος ή μετεξεταστέος, κατόπιν της επιμονής του δόκτορος Σόιμπλε να προοιωνίζεται το μέλλον μας σκούρο, δεν παίρνουμε όρκο, οπότε κάλλιο να ρωτήσετε τον θεϊκό Αρθούρο. Νομίζω;».
Έπειτα, άδοντας σε παράφραση Μάνου Ελευθερίου, Χιώτης, ο αδίκως, κατά την ταπεινή άποψή μας, λοιδορούμενος γαρ(!):
Στο διαδίκτυο η μομφή
αριστερού ιππότη
έλαβε μπούμερανγκ τροπή
τι τα ‘βαλε με Χιώτη.
Οι επιπλήξεις υπουργών
κι οι χαρατσιών εκπλήξεις,
κακά μαντάτα οιωνών
τι προμηνάνε ρήξεις.
Όποιος στη Χίο ψάχτηκε βρήκε
σκληρή πικρή μαστίχα
στο «face book» να μην ποιεί
τριχιά την κάθε τρίχα.
Μετέπειτα, μετέπειτα… Μετέπειτα δεν έχει, αναγνώστες μου, μιας και τον ειρμό της σκέψης μας διέκοψαν αιφνιδίως κάτι αναπάντεχες:
Εκπαραθυρώσεις στις ενημερώσεις.
Ο λόγος για τη δι’ «άνωθεν υποδείξεως» του διευθύνοντος συμβούλου της ΕΡΤ, Λάμπη Ταγματάρχη, απομάκρυνση του γενικού διευθυντή Ενημέρωσης, Σταύρου Καπάκου, που αναγκάστηκε να κλείσει την υψηλών τόνων απαντητική επιστολή, με την επισήμανση: «Σας χαιρετώ, δεν σας αποχαιρετώ», δίνοντας λαβή στον «Μήτσο» να παραφράσει Μιχάλη Γκανά, για να ριμάρει τους (απο)χαιρετισμούς, άδοντας:
Στα ίδια πάνελ θα ξαναβρεθούμε,
το βλέμμα να σταυρώσουμε οργίλοι
τα περασμένα ν’ αναστοχαστούμε
και τη λοιπή ποικίλη ύλη.
Χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια,
μόνο τρόπο που κοιτάνε,
ναι, για(!), αναγνώστες μου μακράν βλέποντες. Κι ως εκ τούτου διαβλέποντες πως όσο ερίζουμε αποκλείεται να ορθοποδήσουμε, ομονοείτε κι ευημερείτε, αμήν!
