Σφήνες του Αφεντούλη
Εύγε, αναγνώστες μου, εύγε(!), καθόσον αν και πενόμενοι, ως γνωστόν, ψάχνετε, ατάραχοι, τα απολλώνια νοήματα τού τίτλου τού εμπειροτέχνη πολιτικού αναλυτή, θείου Αφεντούλη, αντί να τρέξετε σε ευπατρίδες ορκισμένους, μα τον Δία(!), να αποπληρώσουν το Δυσθεώρητο, προσφέροντας σας σεισάχθεια, ως Έλληνες που είστε.
Έλληνες, ταπεινωμένοι επί του παρόντος, δυστυχώς, τα Μνημόνια μέσα(!), μα εξυψωμένοι προσεχώς, αξιόχρεοι και πάλι κατόπιν της δωρεάς γαρ, αλλά «τσιμπάτε» σεις, οι από «σφηνών» εκπαιδευμένοι να μην καταπίνετε αμάσητες παρόμοιες ευκολίες;
Με καμιά κυβέρνηση, εικάζουμε αληθώς, κι ο εθελοντής ρεπόρτερ μας, χαμηλοσυνταξιούχος, «Μήτσος», που έσπευσε να υπενθυμίσει σχετικές οδηγίες μας, άδοντας:
Χάνος είμαι; Θα χαθώ,
πάω ν’ αναστοχασθώ!
Γύλος είμαι; Σε γελώ
και το δόλωμα χαλώ(!),
τζάμπα ξοδεύει ενέργεια, απαραίτητη:
Όσο είμαστε ακόμα ζωηροί,
στη σκηνή σαν ροκ συγκρότημα,
να κάνουμε μια κοζερί,
ξόμπλια περί το δώρημα.
Αναγνώστες μου, μόλις απολαύσατε παράφραση στίχων της Λίνας Νικολακοπούλου, δι’ εμπνεύσεως ρεπόρτερ, βεβαίως – βεβαίως, που βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσει ότι κατωτέρω μας περιμένει:
Ελλήνων συνέλευσις.
Ναι, για(!), «πιο κοντά, πιο κοντά, μουσκεμένα χιλιόμετρα μαζεύονται γύρω μας», ενδεχομένως να επαναλάμβανε κι ο υμνητής της Ρωμιοσύνης, Γιάννης Ρίτσος, μιας και:
Τούτες τις μέρες ο δόκτορας πώς αλυχτά, πώς αλυχτάει,
επίμονα ζητάει τα πλεονάσματα,
να σφίγγουν τις καρδιές μας τα πλεονάσματα,
μικραίνουν τις συντάξεις τα πλεονάσματα,
πολλά ζόρια, πολλά ζόρια, πολλά ζόρια εφέτος,
αμφιβάλλει κανείς;
Δεν νομίζω(!), όταν ουδείς τολμά να παραβεί τους κανόνες του δόκτορος Σόιμπλε και η συμφεροντολόγα, κυρία «Μήτσαινα», να μην προσκαλεί σε βοήθεια την ομώνυμη με τον υπότιτλο πολιτική ή ευσπλαχνική κίνηση, μέχρι να αποφανθεί η διενεργούσα επανέλεγχο σχετικών αποφάσεων, Θέμιδα, ο ιδρυτής, κ. Αρτέμης Σώρρας, ξέρει.
Που, ως εξουσιοδοτημένος να διαχειρίζεται χρεόγραφα αξίας 600 δισ. ευρώ, «much money», πιο «much» δεν γίνεται, όταν ο πλουσιότερος άνθρωπος του πλανήτη, Μπιλ Γκέιτς, έχει καμιά εβδομηνταριά, ογδόντα το πολύ, για να μην ξεχνιόμαστε(!), προσπαθεί πάνω από έξι χρόνια να εξαγοράσει το Χρέος, ελευθερώνοντας τους «συνέλληνες» από τον δανειακό ζυγό αλλά πού;
Ανένδοτοι, οι πιστωτές μας, άτυχοι χρεοφειλέτες μου, και το χειρότερο;
Με κάποια κανάλια να συνδέουν το ιλιγγιώδες ποσό με την εξαγορά της απόρρητης διαστημικής τεχνολογίας του θεού Απόλλωνα από τον απελθόντα πρόεδρο των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, ο «Μήτσος», την είδε κοσμοναύτης, ώστε απαλλαγμένος της «βαρύτητας» του Δυσθεώρητου, καλό, ε(!), να καταφέρει να θέσει το α λα Μποστ κρίσιμο ερώτημα:
Αισθάνεστε απόγνωση κι ήρθατε στην εκτόξευση;
Δεν πορευόμαστε καλώς, με «κόφτη» τις δεσμεύσεις,
κι αντίστροφα μετρήσατε ν’ αρχίσουν εκτοξεύσεις.
Ω, ναι(!), το σκάφος υπερίπταται, μα βλέπω πεδιάδα,
όπου παγώνουν Σύριοι, πρόσφυγες στην Ελλάδα,
πλάι τους κάτι Έλληνες, τρόφιμοι συσσιτίου,
να βλαστημούν τα βάσανα του άχαρου τους βίου,
κι όλοι μαζί οι ανέστιοι την παγωνιά φοβούνται,
τούτη τη βαρυχειμωνιά πικρά την καταριούνται.
Έτσι, το μέλλον σκοτεινό στη γαλανή μας χώρα,
ο άφταστος ο τιμάριθμος θε να μας φέρει μπόρα,
κι αν οσονούπω δεν αρθούν μάσας απαγορεύσεις,
ανέσεις θα επαγγέλλονται «Ελλήνων συνελεύσεις»,
τι πένητες που βρίσκονται σε μαύρη απελπισία,
μοιραία συναθροίζονται στην πρώτη χορηγία,
οι κυβερνώντες αντελήφθησαν τα υπονοούμενα, ώστε να πράξουν τα δέοντα, ελπίζουμε. Ελπίζουμε!…
-Ω-
