Σφήνες του Αφεντούλη
Πλάι στο Μεγάλο Ευχέλαιο που θα τελεστεί την εσπέρα, Μεγάλη Τετάρτη, σήμερα γαρ, πιστοί αναγνώστες μου, είναι κι ένα έθιμο που καλεί τις νοικοκυρές να ανάψουν τρία κεριά σε μια σουπιέρα με αλεύρι, ώστε καιόμενα στην εκκλησία να συνδράμουν την επιτυχία των τσουρεκιών τής επαύριον, το γνωρίζετε λάτρεις των παραδόσεών μας;
Αν όχι, εξ ου o τίτλος του εμπειροτέχνη πολιτικού αναλυτή, θείου Αφεντούλη, ας όψεται διάλογος ζεύγους χαμηλοσυνταξιούχων φίλων της στήλης με τον «Μήτσο» αναφωνούντα:
Ποιες κουλούρες για τ’ αντέτι; Ταγούς βλέπω στο κουρμπέτι.
– Αναμένουμε εκπροσώπους της ελληνικής αλευροβιομηχανίας και δεν το γνωρίζω;
– Υπάρχουν ντόπια άλευρα, όταν οι πολιτικοί μας, χάριν ευρωπαϊκών συγκλίσεων πριμοδότησαν αγραναπαύσεις προς μεγάλη χαρά των καλλιεργητών, αφήνοντας στα νιάτα την Άλγεβρα για να χριστούν πτυχιούχοι ιατρικών ή πολυτεχνικών σχολών και να μεταναστεύσουν;
– Δεν ξέρω τι λες εσύ, αλλά ντόπιο ή εισαγόμενο το «άλευρο!», αν δοκιμάσουν στα διεθνή φόρα αυτό που κάνω εγώ θα γλείφουν τα δάχτυλα, αμφιβάλλεις, φιλελεύθερε τιμητή των πάντων, αριστερού κουβέρνου ένεκεν;
– Αν περιμένεις να αναζωπυρωθούν «πλάστρες φωτιές που τρεμοπαίζουν τώρα», προς εξαγωγή αρτοσκευασμάτων, απατάσαι οικτρά, καθόσον με τόσους φόρους:
Κι η φούχτα κάποιου ζυμωτή λίγο σιτάρι αν κλείσει
δε βρίσκει την πυρή ψυχή ψωμάκι να φουρνίσει,
Κωστής Παλαμάς, κυρία «Μήτσαινα», Κωστής Παλαμάς, σε διασκευή εμού του ιδίου.
– Τότε, μισό να προσθέσω στον κατάλογο με τα πεσκέσια και το συνδικάτο αρτοποιών να δεις για πότε παίρνουν φωτιά τα ζυμωτήρια.
– Εντάξει, μανδάμ, αλλά ο Κυριάκος βρίσκεται στη λίστα ή ξεχάστηκε;
– Τυγχάνει αρτοποιός;
– Αρχηγός, συντρόφισσα, αρχηγός, εν δυνάμει Πρωθυπουργός, μόνο η Νέα Δημοκρατία εγγυάται ευημερία.
– Κι εγώ σημειώνω κουλούρι στην Πειραιώς, όμως Μαξίμου δεν βλέπετε, αμ πώς!
– Δουλειά λαού στην κάλπη το τελευταίο, επισημαίνω, αλλά γιατί κουλουράκι στη μεγάλη κεντροδεξιά παράταξη, όταν κουλούρες αναμένουν αυγό να, με το συμπάθιο, ούτε στρουθοκάμηλο να είχαμε στην αυλή;
– Άσε κάτω το αυγό που έτεκε λατρεμένη όρνιθά για τον Αλέξη.
– Κατόπιν της πολύμηνης σκληρής διαπραγματεύσεως με το Κουαρτέτο, συνιστώσα πουλερικών θα μας βγάλει σε ξέφωτο; Δεν ελπίζω(!), έλα Χριστέ και μη χειρότερα!
– Κρυάδες, προπαγανδιστικές κρυάδες, «ας γιούζουαλ». Διότι, το αυγό γεννήθηκε μέρα των από βήματος Κοινοβουλίου επιτιμίων του Πρωθυπουργού για τις σοφίες του κυρίου Σημίτη στο φόρουμ των Δελφών, άκου να ζητάει ρέστα ο πρωτεργάτης της εισόδου στην Ευρωζώνη, την Ευρωζώνη που αποδιοργάνωσε τον παραγωγικό ιστό μας;
– Κουλούρι κι αυτός, δηλαδή;
– Σιμίτι! Κουλούρι μαζί με τον φιλελεύθερο Κυριάκο σου θα λάβει ο Κίμων Κουλούρης, αν δεν μετανιώσω και λάβουν άπαντες οι πολιτικοί «μηδέν εις το πηλήκιο!» που θα ‘λεγε κι ο Γιώργος.
– Σωστή, η κυρία «Μήτσαινα», εδώ που φτάσαμε με τους φόρους, επαναλαμβάνω. Και για να δούμε άσπρη μέρα συνεχίζω εμμέττρως, απαγγέλλοντας:
Ακαλλιέργητο χωράφι; Ζημίες γράφει!…
Αν συνεχίσει έθιμο των τελευταίων χρόνων
να κάνουν αγρανάπαυση τα κτήματα προγόνων,
που ‘χαν κοπάδια στα βουνά, γεννήματα στους κάμπους,
κι έτσι αποστρεφότανε των δανεικών του θάμπους,
Πώς θα ‘χουμε σιτάρκεια, επάρκεια σε φέτα
για να μη χρειαζόμαστε εταίρων τα πακέτα
που κάποτε νομίσαμε θα φέρουν μπερεκέτια,
μα τώρα τα μηνιάτικα δεν φτάνουν για τσουρέκια,
οι εκπρόσωποί μας έλαβαν το μήνυμα; Δεν ελπίζω!…
-Ω-
