Σφήνες του Αφεντούλη
Αναγνώστη μου, αν οι ορμήνιες του εμπειροτέχνη πολιτικού αναλυτή, θείου Αφεντούλη, σε άφησαν εκ προοιμίου ενεό, ελληνιστί «παγωτό» ίνα μη «κάγκελο» «εκτοξεύσωμεν», παρωθώντας τον εκ της συμπαθούς τάξεως των σιδηρουργών προερχόμενο χαμηλοσυνταξιούχο, «Μήτσο», να αναλάβει το «ξεκόλλημα» έναντι «πινακίου φακής» ή άλλου οσπρίου ελάχιστη σημασία έχει, αρκεί να βρεθεί χορηγός γλίσχρη η σύνταξη γαρ, εύλογη η απορία, παραδεχόμαστε.
Διότι, Μνημόνια, Μεσοπρόθεσμα ή ένας Θεός ξέρει με τι άλλο οι πολιτικοί θα θελήσουν να σώζουν εμάς για να συνεχίζεται η μετά των διόλου ευκαταφρόνητων απολαβών επανεκλογή αυτών, κάνουν τον άνθρωπο να θέλει φορές να χαθεί σε βουνά και λαγκάδια, όσο να πεις.
Όμως, επειδή σε παρόμοια φάση δεν σε και μας κόβουμε – προσώρας, ε! Μετά το 2018, που «κόφτες» προοιωνίζονται χαμήλωμα συντάξεων κι αφορολόγητου, τα όρη, τ’ άγρια βουνά τα βουνά είναι ένα άλλο ζήτημα… – προφταίνουμε να αποσαφηνίσουμε τον τίτλο, παραθέτοντας τις κάτωθι:
Αυταπάτες στις κάλπες.
Ιστορικό προηγούμενο, εξ αφορμής τού οποίου σκεφτήκαμε να διερευνήσουμε το εδώ και καιρό αίτημα της αντιπολίτευσης να πάμε σε πρόωρες εκλογές για να μην καταστρέφεται άλλο ο τόπος κι έχουμε και λέμε:
Κοντά τρεις δεκαετίες πριν πει το «δυστυχώς επτωχεύσαμεν», ο Πρωθυπουργός Χαρίλαος Τρικούπης, που έγινε γέφυρα ζεύξης τού Ρίου με το Αντίρριο για να εγκαινιάζει ο σημερινός διάδοχος, Αλέξης Τσίπρας, τους πέριξ αυτοκινητοδρόμους και να βλαστημάει ο «Μήτσος» την τύχη του στις ουρές, κατά την επιστροφή από την πασχαλινή έξοδο (σ.σ. την κάναμε από «Εγνατία» Γιάννενα να γιορτάσουμε Ανάσταση με το παιδί αλλά χάριν αναψυχής της κυρίας «Μήτσαινας» επιστρέψαμε Μακεδονία από «Ιόνια» και Πατρών – Κορίνθου, ενοχλούμε, μην πιάσει το στόμα μας τη μανδάμ και γίνει της γαλαρίας;) διετέλεσε υπουργός Εξωτερικών, το γνωρίζεις αναγνώστη μου;
Αν όχι, τότε, ο βασιλεύς Γεώργιος βρήκε να παντρευτεί Ρωσίδα πριγκιπέσσα, ονόματι Όλγα, αδιαφορώντας αν δυσαρεστηθούν Άγγλοι και Γάλλοι, με την προτίμηση της τρίτης των εγγυητριών δυνάμεων και μάλιστα σε περίοδο που η εξεγερμένη εναντίον των Οθωμανών Κρήτη «σμίλευε» στην ιστορική μνήμη το Αρκάδι.
Αποτέλεσμα; Προς απάντηση του άνακτος, ο επικεφαλής της διπλωματίας εισηγήθηκε παραίτηση τής κυβέρνησης, εισπράττοντας την ατάκα του Προέδρου αυτής, Αλέξανδρου Κουμουνδούρου:
Μη χάνεσαι! Τα γενόμενα ουκ απογίγνονται…
Εννόησες, αναγνώστη μου; Στο «όσα έγιναν δεν ξεγίνονται» παραπέμπει η σοφία Κουμουνδούρου κι όχι η έδρα των καλών συριζαίων, ξεκόλλα από το παρόν επί τέλους, το είπαμε.
Για τον δεκάκις Πρωθυπουργό μας μιλάμε και οι αναμένοντες νέα λαϊκή ετυμηγορία που όταν κυβερνούσαν έκαναν όσα λάθη μπορούσαν, ώστε η πίκρα των εκλογέων να αναδείξει κυβερνήτη τον Τσίπρα, καλό, ε(!), ας έχουν υπόψη πως τώρα είναι αργά για δάκρυα.
Πολύ αργά, αναγνώστη μου, όταν ο «Μήτσος» που ψήφισε Αριστερά για να περιμένει στην ουρά παραφράζει Φίλιππο Πλιάτσικα, άδων:
Είδα μια κάλπη στις όχθες του Βόλγα,
κι άγνωστο πως τη φώναξα Όλγα.
Μεγαλειοτάτη, διόρθωσε εκείνη,
ο Αλέξης στο Μαξίμου χρόνια θα μείνει.
Έτσι, αν μπορούσα σελίδα να άλλαζα,
θα έβλεπα κάλπη να πλέει στη θάλασσα,
που τα «παιδιά» κολυμπώντας θα φτάνουν
να ξέρω μούσκεμα θα μας τα κάνουν.
κι όσο για εμάς τους εκλογείς, αναγνώστη μου; Όχι στα βαθιά, κατόπιν τούτων!…
-Ω-
