Του Φώντα Μπαραλιάκου, Οικονομολόγου – Συμβούλου
Η θεωρία του «ελατηρίου» στην οικονομία χρησιμοποιείται για να περιγράψει την ενδεχόμενη μελλοντική ανάπτυξη (και μάλιστα με ιδιαίτερη ένταση) μετά από μία περίοδο ύφεσης και συρρίκνωσης. Όπως ακριβώς εκτινάσσεται όταν απελευθερώνετε ένα συμπιεσμένο ελατήριο, έτσι αναμένεται – κατά κάποιο τρόπο – να εκτιναχθεί και η οικονομία της χώρας μας μετά από την παρατεταμένη πίεση που δέχεται τα τελευταία χρόνια της κρίσης.
Μόνο που για να απελευθερωθεί το ελατήριο και να εκτιναχθεί απαιτούνται μια σειρά από στοχευμένες πολιτικές. Πολιτικές που δυστυχώς η παρούσα κυβέρνηση δεν έχει καμία διάθεση να τις υιοθετήσει – και το αποδεικνύει καθημερινά αυτό- γιατί πολύ απλά δεν τις θέλει, δεν τις πιστεύει.
Για να επιστρέψουμε στην πραγματική ανάπτυξη (και όχι στην fake που παρουσιάζει σήμερα ο κ. Τσίπρας) θέλει σκληρή δουλειά και σχέδιο.
Βασικός παράγοντας για να επιτευχθεί η ανάπτυξη, είναι οι επενδύσεις. Και για να γίνει αυτό οι δυνητικοί επενδυτές να πρέπει να βρουν ένα σταθερό φορολογικό πλαίσιο, με σταδιακά μειούμενους φορολογικούς συντελεστές, ένα πιο φιλικό αδειοδοτικό πλαίσιο και μια Κυβέρνηση η οποία θα θέτει ως πρώτη πολιτική προτεραιότητα την προσέλκυση ιδιωτικών επενδύσεων και τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης.
Χωρίς τα παραπάνω η ανάπτυξη δεν πρόκειται να έρθει ποτέ, ούτε και το ελατήριο να εκτιναχθεί.
Είναι απαραίτητη λοιπόν η εφαρμογή νέου μείγματος πολιτικής, ώστε να εφαρμοσθούν άμεσα πολιτικές μείωσης φορολογίας και ασφαλιστικών εισφορών. Χωρίς μειώσεις σε αυτά (φόρους και ασφ. εισφορές) δεν πρόκειται να μπούμε σε ρυθμούς ανάπτυξης.
Και αν δεν υπήρχε ο τουρισμός, η χώρα δεν θα κατάφερνε να εμφανίζει έστω και αυτή τη μικρή ανάπτυξη (που τελικά είναι αισθητά χαμηλότερη από τις προβλέψεις). Η Ελλάδα βρίσκεται στην τελευταία θέση μεταξύ των χωρών της Ευρωζώνης σε ό,τι αφορά τους ρυθμούς ανάπτυξης της οικονομίας με 1,4%, το οποίο υπολείπεται σημαντικά του 2,3% της Ευρωζώνης και του 2,4% του μέσου ευρωπαϊκού όρου.
Η κυβέρνηση έχει αφαιμάξει την μεσαία τάξη και τους ελεύθερους επαγγελματίες, τιμωρεί την παραγωγική εργασία με δυσθεώρητες φορολογικές και ασφαλιστικές εισφορές με στόχο να ενισχύσει μέσω επιδομάτων την εκλογική της πελατεία.
Το βάρος των φόρων μειώνει τις δυνατότητες και οι αντοχές των πολλών ανθρώπων εξαντλούνται.
Το συμπιεσμένο ελατήριο του κ. Τσίπρα «σκούριασε» και έχασε την ελαστικότητα του … Δυστυχώς η κυβέρνησή του φάνηκε ανίκανη να απελευθερώσει τις δυνάμεις του και να το αφήσει να εκτοξευτεί, αφού η μόνη του «επένδυση» ήταν στον λαϊκισμό, στην επιδοματική πολιτική και στους κομματικούς και ψηφοθηρικούς λόγους.
