– Αχ! Πάει κι αυτό το καλοκαίρι!
– Μην αρχίζεις σε παρακαλώ! Πάει το καλοκαίρι…, έρχεται ο χειμώνας…, στο κάτω κάτω μετά το χειμώνα είναι το φθινόπωρο, έχουμε ακόμη!
– Καλά κρασά! Πάει το καλοκαίρι και χτυπήσου όσο θες εσύ! Πήγες διακοπές;
– Όχι ρε δεν πήγα! Γιατί να πάω και πώς να πάω και που να πάω; Άσε με ρε κάτω!
– Εγώ πήγα!
– Εσύ θα είσαι ή από τους τυχερούς που έχουνε λεφτά ή θα είσαι από αυτούς που δεν πληρώνουν τι να σου πω τώρα… τις ΔΕΕΣ..
– Τι είναι αυτό;
– Ο πληθυντικός της ΔΕΗ.
– Έχει η ΔΕΗ πληθυντικό;
– Αμέ; Γιατί να μην έχει; Δεν είμαι μία η ΔΕΗ, είναι πολλές, ΔΕΗ στο σπίτι, ΔΕΗ στο μαγαζί, ΔΕΗ στα κοινόχρηστα… Είναι να μην έχει πληθυντικό αριθμό; Και έχει και συνέχεια… Τράπεζες ΕΦΚΑ…, κουράστηκα δεν συνεχίζω άλλο…, έτσι κι αλλιώς τα ξέρεις. Βάλε και λίγο να σκεφτείς τον χειμώνα, τι θα γίνει με την θέρμανση; Θα φτουρήσει; Να πάρω ξύλα να έχω κάβα μπας και παγώσουμε…, είμαστε και σε μια δύσκολη ηλικία…
– Πάντως το χιούμορ σου δεν το χάνεις!
– Είναι το μόνο που δεν το πληρώνεις και είναι το μόνο που σου ανθίζει την καρδιά σου, αλλάζει τη διάθεση, αλλιώς κλάφτα Χαράλαμπε! Και μετά με ρωτάς αν πήγα διακοπές! Και πες ότι πάω, και πες ότι έχω κάποια λεφτά στην άκρη, πες λέω…, δεν έχω, αλλά πολύ θα ήθελα να είχα… τέλος πάντων και πας διακοπές. Θα περάσεις καλά;
– Γιατί να μην περάσω καλά;
– Εγώ πάντως όχι, διότι θα με τρώει κάθε μέρα από μέσα μου, αχ με αυτά τα λεφτά θα ξοφλούσα αυτό, την άλλη μέρα αχ με αυτά τα λεφτά θα ξοφλούσα το άλλο… Διακοπές είναι αυτές; Να πας και να γυρίσεις κατάκοπος από την κούραση, όχι των διακοπών, αλλά της μιζέριας σου που θα λες, γιατί το έκανα αυτό; Γιατί; Θα σέρνεσαι και θα καταριέσαι την ώρα και τη στιγμή που ξεκίνησες να πας!
– Τι να σου πω ρε φίλε μου! Και δίκιο έχεις και δίκιο δεν έχεις!
– Δίκιο έχω ρε, διότι αυτή την περίοδο ξημερώνει και βραδιάζει με τον ίδιο τον σκοπό!
– Ποιόν;
– Καν’ υπομονή και ο ουρανός θα γίνει πιο γαλανός!
– Και μετά ξύπνησες!
– Σωστά! Πως το βρήκες;
