Και, αλήθεια, είναι θλιβερό και ανησυχητικό το φαινόμενο που προδικάζει ζοφερό μέλλον. Κάποιος είπε: «Ο σχολικός εκφοβισμός είναι μέρος του γενικότερου εκφοβισμού των πολιτών, αφού το σχολείο είναι μικρογραφία και καθρέφτης της κοινωνίας που ζούμε».
Του Γεωργίου Σ. Κανταρτζή
Στην κοινωνία μας υπάρχει άκρατος ανταγωνισμός και βία κι αυτό μεταδίδεται και στο σχολείο σε όλες τις βαθμίδες του, που ενώ θεωρητικά καταδικάζει την τρομοκράτηση, τις απειλές, τους εκβιασμούς, στην πράξη προάγει τον ανταγωνισμό. Πολλά παιδιά και νέοι δεν μπορούν να αντέξουν, τον άγριο εκφοβισμό. Η τρομοκράτηση, οι εκβιασμοί, ο εκφοβισμός, η φυσική και η λεκτική βία που έχει σχέση με τη διαφορετικότητα της φυλής, της οικογένειας, του κόμματος, της ομάδας, της εμφάνισης …
Μερικοί προτείνουν για την καταπολέμηση του εκφοβισμού και των άλλων παθογενειών στο σχολείο και στην κοινωνία, να γίνουν ενημερωτικά σεμινάρια, διαλέξεις και συνέδρια. Και τα σεμινάρια αυτά να τα παρακολουθήσουν οι γονείς, αλλά ποιοι γονείς;
Αυτοί «που με καμάρι στέλνουν τα παιδιά τους στα πρωινάδικα για πασαρέλα και στα talent show για τραγούδι ή οι προοδευτικοί καθηγητές που στο όνομα σύγχρονων παιδαγωγικών μεθόδων προτιμούν να σιωπούν διότι τα όρια, οι απαγορεύσεις και οι ποινές θα καταστρέψουν τον ψυχισμό του παιδιού;» Η κατάσταση έφτασε εκεί, γιατί η οικογένεια έπαψε να είναι αυτή που έπρεπε να είναι. Το παιδί, στην οικογένεια θα μεγαλώσει, εκεί θα ανατραφεί, θα βάλει τα θεμέλια…
Και, δυστυχώς, στην αγαπημένη μας πατρίδα όπου ο θεσμός της οικογένειας ήταν κάποτε πολύ δυνατός, στα τελευταία χρόνια, αποτελεί είδος προς εξαφάνιση. Η οικογένεια είναι άρρωστη. Οι γονείς, έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί οι απαιτήσεις της ζωής, δεν μπορούν να βρίσκονται κοντά στα παιδιά τους.
Δεν τους προσφέρουν χρόνο και αγάπη. Τη θέση τους έχουν αναλάβει μερικές συσκευές, που έχουν, ναι μεν, μερικά καλά, αλλά είναι και ψυχοφθόρες. Τα παιδιά για ώρες ανεξέλεγκτα βλέπουν ακατάλληλα έργα με σκηνές βίας, κακοποίησης… Οι γονείς πρέπει να καταλάβουν ότι έχουν τη μεγάλη ευθύνη για τη σωστή διαπαιδαγώγηση των παιδιών. Ο ιερός Χρυσόστομος αποκαλεί «παιδοκτόνους» τους γονείς εκείνους που με την κακή ανατροφή των παιδιών τους καταστρέφουν οτιδήποτε ωραίο ανθίζει στην καρδιά ων παιδιών τους.
Επίσης, σημαντικό ρόλο παίζει και το σχολείο στη διαπαιδαγώγηση των παιδιών. Υπάρχουν πολλοί εκπαιδευτικοί που έχουν συνειδητοποιήσει την υψηλή αποστολή τους και γι αυτό κοπιάζουν για να προσφέρουν όχι απλές εγκυκλοπαιδικές γνώσεις, αλλά συμβάλλουν και στη διαμόρφωση του χαρακτήρα των παιδιών.
Υπάρχουν όμως και εκπαιδευτικοί που, δυστυχώς, κάνουν το έργο τους πλημμελώς. Βέβαια, και οι γονείς και οι δάσκαλοι για να έχουν θετικά αποτελέσματα πρέπει οι ίδιοι να ζουν αυτά που διδάσκουν. Οπωσδήποτε, πρέπει να σημειώσουμε και τη συμβολή της Εκκλησίας στη διαπαιδαγώγηση, από κατάλληλους κατηχητές και κληρικούς. Δυστυχώς, κι εδώ σε αρκετές περιπτώσεις περισσεύει η υποκρισία.
Ο γνωστός ιεροκήρυκας Μπίλλυ Γκράχαμ, πριν μερικά χρόνια είπε ότι, «τα παιδιά μας μεγαλώνουν σ’ ένα δύσκολο πολιτισμικό περιβάλλον. Και αυτό έγινε επειδή έχουμε βγάλει τον Θεό έξω από τα εκπαιδευτικά μας συστήματα, γιατί, έτσι, νομίζαμε όλα θα πήγαιναν καλά…Έχουμε σπείρει τον άνεμο, και θερίζουμε τον ανεμοστρόβιλο…
Περιφρονήσαμε τον Θεό, τη θρησκεία και την Αγία Γραφή… Μεγαλώνουμε τα παιδιά μας σε μια άθεη εποχή. Πολλοί χριστιανοί γονείς φοβούνται ότι δεν μπορούν να διαπαιδαγωγήσουν σωστά τα παιδιά τους σε μια άνομη και ασεβή εποχή, και ρωτούν, τι μπορώ να κάνω με το γιο μου ή την κόρη μου;…
Αρχίζουμε να θερίζουμε ό,τι σπείραμε στην περασμένη γενιά… Έχουμε διδαχθεί τη φιλοσοφία του Διαβόλου, που λέει, “κάντε αυτό που σας αρέσει…»
Πολλοί ηγέτες μας στην εκπαίδευση χλευάζουν ως παλιομοδίτικη την ιδέα περί Θεού και περί ηθικού κώδικα… Ταινίες προβάλουν το σεξ, την αμαρτία, το έγκλημα και το αλκοόλ. Οι έφηβοι βλέπουν όλα αυτά τα δελεαστικά στην οθόνη και αποφασίζουν να τα δοκιμάσουν…
Αν αποτύχουν οι γονείς να πειθαρχήσουν τα παιδιά τους, τότε παραβαίνουν τους νόμους, τις εντολές και τις διδασκαλίες του Θεού …
Η Αγία Γραφή λέει ότι αν αποτύχουν οι γονείς να πειθαρχήσουν τα παιδιά τους, τότε, στην πραγματικότητα τα μισούνε…
Ο καλύτερος τρόπος για να επηρεάσουν οι γονείς τα παιδιά τους, είναι να δείξουν καλό παράδειγμα, επειδή, η πλειοψηφία των παιδιών αποκτούν τα χαρακτηριστικά και τις συνήθειες των γονέων τους…
Υπάρχει μόνο μία λύση για την καταπολέμηση των προβλημάτων που ταλανίζουν τους νέους, και η απάντηση είναι ο Χριστός: Ο Χριστός στο σπίτι, στη ζωή των γονιών, είναι η μοναδική μόνιμη λύση για τα απειλητικά κοινωνικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι νέοι…
Ευχόμαστε, όλα αυτά να προβληματίσουν όλους τους γονείς που έχουν να κάνουν με παιδιά, εφήβους και νέους.
