Και φτάσαμε Αύγουστο
Ο μήνας της Παναγίας
Αυτή που σε ακούει χωρίς να μιλήσεις
Σε βλέπει χωρίς να Την βλέπεις
Σε αγγίζει χωρίς να το αισθάνεσαι
Την λες Μάνα
Και είναι το καταφύγιό σου
Είναι μαζί σου και ας μην Τη φωνάξεις
Δεν είναι εικόνα στο σπίτι
Είναι το καταφύγιό σου
Τη φωνάζεις και είναι δίπλα σου
“βοήθα με”, “κάνε κάτι εσύ”, “βάλε το χέρι σου”
Και αισθάνεσαι τη γλυκιά Της παρουσία
Όταν όλοι σε ξεχνούν
Εκείνη δεν λησμονεί
Είναι μαζί σου
“τῶν καταφευγόντων τῇ κραταιᾷ σου χειρί”
Μη Τη λησμονήσεις αυτές τις μέρες
Πήγαινε κοντά Της και εναπόθεσε όλες τις ελπίδες σ’ Αυτήν
Όχι από απόγνωση, αλλά από εμπιστοσύνη
Όχι από φόβο, αλλά από ελευθερία
Την “μεσίτρια τοῦ κόσμου” πιάσε από το φουστάνι
Και δεν θα χαθείς
Γιατί η αγκαλιά Της χωράει και σένα και όλους μας
Σωτήριος Θεολόγου, Μεταπτυχιακός Φοιτητής Θεολογίας Α.Π.Θ.
