Αλλάζουμε ή βουλιάζουμε;

Προς αποφυγή τυχόν παρεξηγήσεων, ο εμπειροτέχνης πολιτικός αναλυτής, θείος Αφεντούλης, σπεύδει να διευκρινίσει ότι το κρίσιμο δίλημμα τού τίτλου είναι κομματάκι μπαγιάτικο, για να μην ξεχνιόμαστε, αφού το έχει θέσει, από Καστελλορίζου, ο Γιώργος….

Αλλάζουμε ή βουλιάζουμε;

Προς αποφυγή τυχόν παρεξηγήσεων, ο εμπειροτέχνης πολιτικός αναλυτής, θείος Αφεντούλης, σπεύδει να διευκρινίσει ότι το κρίσιμο δίλημμα τού τίτλου είναι κομματάκι μπαγιάτικο, για να μην ξεχνιόμαστε, αφού το έχει θέσει, από Καστελλορίζου, ο Γιώργος, ο και «μηδέν εις το πηλίκ(ι)ο!» σωτήρας επονομαζόμενος, κατά την ταπεινή άποψη τού πρώην σοσιαλιστή μικροσυνταξιούχου, «Μήτσου», που ενέδωσε στα καλέσματα της Κουμουνδούρου, αποκαλύπτουμε, και να λείπουν οι απορίες.

Διότι, έκτοτε το αίνιγμα παραμένει άλυτο, για να μην προφταίνουμε να μετράμε τις αλλαγές, συγγνώμη, τις λυπητερές, ας όψεται εκείνο το αναθεματισμένο «πιστόλι στο τραπέζι». Το θυμάστε;

Αν όχι, όσο οι αναπτυξιακές μεταρρυθμίσεις καθυστερούν, παραμένει άγνωστο ως πότε θα έχουμε τα κεφάλια μέσα όλοι εμείς οι «βουτηχτάδες», τρομάρα μας(!), και το χειρότερο, με το συμπάθιο κιόλας;

Κάποιες αλλαγές που αναγκάζονται να κάνουν τα κουβέρνα από μνημόνιο σε μνημόνιο, υπό τις πιέσεις των πιστωτών, βουλιάζουν βαθύτερα στο τούνελ τους πιο αδύναμους εξ ημών, δίνοντας λαβή στον «Μήτσο» να τα ψάλλει σε παράφραση, Γιάννη Μηλιώκα, άδοντας ντουέτο με τη φιλελεύθερη σύζυγο:

 Το ξέφωτο κι ο κάβος.

– Ψήφισα την Αριστερά ανάπτυξη να φέρει,

ψήφισα τα μνημόνια να σκίσει σαν χασέ,

να μην απλώνουμε, μανδάμ, σαν ζήτουλες το χέρι

κι έκτοτε ξεροψήνομαι τζάμπα και βερεσέ.

– «Μήτσε», μεγάλο μπλέξιμο, θα σκάσω απ’ το κακό μου,

βλέπεις ετοιμαζόμουνα το ίδιο να σου πω,

αν δεν μου άλλαζες μυαλά, θα ‘κανα το δικό μου,

μα δυστυχώς σε άκουσα και πάω να τρελαθώ.

Ρεφρέν.

Πόσο άλλαξες, πόσο άλλαξα,

μού υπεσχέθης ξέφωτο,

σου υπεσχέθην κάβο,

για να μηνάν οι πιστωτές:

«Κουστούμι που σας ράβω!».

Ανέχεια, λοιπόν, μεγάλη ανέχεια, χρεοφειλέτες μου, αλλά μη μου απελπίζεστε, όταν ουδείς μπορεί να αποκλείσει την ως εκ θαύματος επαλήθευση των «δεύτερη φορά αριστερά» προβλέψεων για τη μέσω του τρίτου μνημονίου επανεκκίνηση, παρεκτός…

Παρεκτός, αν συμβεί καμιά στραβή, χτύπα ξύλο(!), όπως η κατωτέρω, φέρ’ ειπείν, που απεύχεται ο «Μήτσος», αναφωνώντας:

Βάρδα, μην έχουμε δηλώσεις Μάρδα.

Ναι, για(!), και δεν εννοούμε ασφαλώς κάποια επαπειλούμενη σύρραξη με τους εξ ανατολών γείτονες, έξω από δω και μακριά (!), απότοκη της αδυναμίας διπλωματικής τακτοποίησης των μεταξύ μας προβλημάτων που άφησε να εννοηθεί προ ημερών ο υφυπουργός Εξωτερικών, Δημήτρης Μάρδας, για να ανασκευάσει αργότερα, βεβαίως – βεβαίως.

Διάστημα ικανό, ωστόσο, να παρασύρει τον «Μήτσο» το υπό του Ηροδότου ρηθέν: «Πόλεμος πατήρ πάντων», με αποτέλεσμα «όταν πολιτικοί μιλούν, του τάζουν “άσπρη μέρα”, οργίλος να ωρύεται “κουβέντες του αέρα”!», αλλά αυτά ελάχιστα ενδιαφέρουν τέτοιες δύσκολες ώρες.

Όπως ήσσονος σημασίας είναι και τα εύθυμα διαδικτυακά «τιτιβίσματα», ένεκα η πρόσκληση Συρίων επενδυτών, διά στόματος αυτού του ιδίου, καθόσον ωχριούν μπροστά στα πρωινά παράπονα, από τηλεοράσεως «ΣΚΑΪ» (5/3/2016), για τη «φουσκωμένη» προβολή των προσφυγικών ροών από τα ΜΜΕ, που προκάλεσαν την εύλογη απορία του «Μήτσου», διερωτώμενου: «Τι να κάμει κι ένας Μάρδας μόνος με τέτοιο “τσουνάμι”;».

«Τι λες, βρε θηρίον; Απρόβλεπτα τα κύματα Συρίων, όταν ανεξαρτήτως κωμωδίας ή δράματος στερηθήκαμε προγράμματος;» πετάχτηκε, η μανδάμ, σε σενάριο Μποστ, αλλά εδώ το χαρτί σώθηκε.

Έτσι, το αίνιγμα θα ξανατεθεί, από της στήλης, εν ευθέτω χρόνο κι ως τότε πού είστε «βουτηχτάδες» μου; Όχι στα βαθιά!…

-Ω-