Εσκόρπισες τη γνώση του και όλα σου τα φώτα, τα μαθηματικά σου στόλισαν όλα τα γεγονότα.
Μπροστά σου ο κάθε έφηβος μ΄ ασφάλεια στεκόταν, όλων τ’ αυτιά αιχμάλωτα, ηχητικά κρεμόταν, στην κάθε σου ανάλυση απ’ τη Γεωμετρία όλα με παιδαγωγική στην κάθε απορία.
Κι ο Πυθαγόρας χαίρονταν για το θεώρημά του που βρέθηκε η σκυτάλη του και στο ανάστημά του.
Την έχτισες, τη σμίλεψες, την κάθε της γωνία μπήκες σ’ όλων τα δώματα μ’ όλη την αρμονία.
Όσοι την τύχη γνώρισαν στα έφηβα τα χρόνια ολόλαμπρος ο ήλιος σου και δεν υπάρχουν χιόνια.
Ήτανε χάρμα οι στιγμές μέσα στο μάθημά σου κι ο σεβασμός αυθόρμητος μπρος στην κορμοστασιά σου.
Οι όγκοι και τα εμβαδά, οι ρίζες και οι σφαίρες πέτρα την πέτρα έμπαιναν μ’ ολόλαμπρες τις μέρες.
Πλανάται ζωντανά, η μνήμη σου, σ’ όλη την Πιερία αιώνια ανάπαυση μ’ όλη την ηρεμία.
Άγγελοι και αρχάγγελοι να σε σκεπάζουν πάντα …
Σεβαστέ μου Δάσκαλε!
Ο μαθητής του
Δημήτρης Κουνατίδης
Κατερίνη 20 και 21 Μαΐου 2024
