Είναι οι επίσημοι ομιλητές και καλεσμένοι της Σχολής Γονέων – Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κατερίνης την Δευτέρα 27-10-2025.
Το θέμα της ομιλίας του κ. Νατσιού είναι: “Ο Άγιος Παΐσιος & η Ρωμαΐικη Παιδεία” και του κ. Καρακατσάνη: “Η Πνευματική Ζωή κατά τον Άγιο Παΐσιο”
Η εκδήλωση γίνεται σε Συνδιοργάνωση με την Ένωση Θεολόγων Πιερίας. Η Εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στο Συνεδριακό Κέντρο Κατερίνης (ΕΚΑΒΗ) στις 19:00 και όπως πάντα η είσοδος είναι Δωρεάν.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Δημήτριος Νατσιός
Ο Δημήτρης Ιω. Νατσιός γεννήθηκε το 1965 στο Μοσχοχώρι Πιερίας. Είναι γόνος πολύτεκνης οικογένειας και υπηρέτησε την στρατιωτική του θητεία ως έφεδρος αξιωματικός. Είναι έγγαμος και πατέρας τριών παιδιών. Έχει πτυχίο από την Παιδαγωγική Ακαδημία Θεσσαλονίκης και από την Θεολογική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Διακονεί την Παιδεία εδώ και 30 χρόνια ως μάχιμος δάσκαλος, σε σχολεία των Κυκλάδων και του Κιλκίς.
Ανελλιπώς, εδώ και 25 χρόνια, γράφει άρθρα σε εφημερίδες του Κιλκίς, της Κατερίνης και σε διάφορα πανελλαδικά περιοδικά, του έντυπου και ηλεκτρονικού τύπου. Έχει εκδώσει 12 βιβλία, που πραγματεύονται, κυρίως, θέματα της Παιδείας. Επί μια δωδεκαετία, παρουσίαζε και είχε την επιμέλεια της εκπομπής «Γράμματα Σπουδάματα» στους τηλεοπτικούς σταθμούς «4Ε» και «Δίον τηλεόραση». Με ασίγαστη φλόγα και άδολη αγάπη για τα τιμαλφή του Γένους μας και το μέλλον των παιδιών μας, έχει οργώσει κάθε γωνιά της Ελλάδας με περισσότερες από 350 ομιλίες, αγγίζοντας και αφυπνίζοντας πολλές ψυχές σε θέματα Πίστεως και Πατρίδος. Αγωνίζεται με σθένος κατά των επικίνδυνων σχολικών βιβλίων Γλώσσας, Ιστορίας και Θρησκευτικών, όπως και της σεξουαλικής δήθεν διαπαιδαγώγησης. Το 2006, μάλιστα, έγραψε το πρώτο κείμενο πανελλαδικώς, με το οποίο αποκάλυπτε τις αθλιότητες του βιβλίου Ιστορίας της Στ’ Δημοτικού της Ρεπούση.
Το 2019 δέχθηκε την εισήγηση, από προσωπικότητες με αγάπη για την Ορθόδοξη Πατρίδα μας, να διακονήσει, από την θέση του ιδρυτικού Προέδρου της ΝΙΚΗΣ, ένα εξαιρετικά δύσκολο έργο: να εμπνεύσει, συνενώσει και συστρατεύσει κάθε ζωντανή, σοβαρή, έντιμη και ανιδιοτελή συνείδηση, σε έναν ιερό αγώνα να ξαναχτίσουμε από τα πολιτικά θεμέλια την Πατρίδα μας.
Στις εθνικές εκλογές της 25ης Ιουνίου 2023 κατόρθωσε να εισέλθει στη Βουλή ως επικεφαλής της «ΝΙΚΗΣ» με 3,69% καταλαμβάνοντας την έδρα στην εκλογική περιφέρεια της Α’ Θεσσαλονίκης.
Στην Σχολή Γονέων Κατερίνης ο κ. Νατσιός μίλησε πρώτη φορά την 20-12-2010 μαζί με τον μακαριστό Καθηγητή Χρίστο Τσολάκη με θέμα: «Τα νέα σχολικά βιβλία» και στην περίοδο του κορωνοιου διαδικτυκά την 22-2-2021 στο αφιέρωμα που κάναμε για τα 200 χρόνια από την Εθνική Παλιγγενεσία και θέμα: «Οι ήρωες του 1821 ώς διαχρονικά πρότυπα».
Γεννήθηκε στήν Καλαμάτα τό ἔτος 1946 (ἀπό πρόσφυγες γονεῖς καταγομένους ἀπό τίς Κυδωνίες τῆς Μικρᾶς Ἀσίας). Τίς σπουδές του στή Μέση Ἐκπαίδευση ἐτελείωσε μέ κρατική ὑποτροφία. Εἶναι πτυχιοῦχος (μέ τόν βαθμό «ἄριστα») τῆς Ἰατρικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν καί διδάκτωρ τῆς ἴδιας Σχολῆς μέ τόν ἴδιο βαθμό («ἄριστα»).
Μετεκπαιδεύτηκε τρεῖς φορές -τήν πρώτη φορά μέ ὑποτροφία τῆς Διεθνοῦς Ἐπιτροπῆς Ἀτομικῆς Ἐνεργείας- σέ Πανεπιστημιακά Νοσοκομεῖα τοῦ Λονδίνου στό γνωστικό ἀντικείμενο τῆς Πυρηνικῆς Ἰατρικῆς.
Διορίσθηκε ὡς Ἐπιμελητής στήν Ἰατρική Σχολή τοῦ Α.Π.Θ. τό ἔτος 1976 καί ἀφοῦ ἀνῆλθε προοδευτικῶς ὅλες τίς πανεπιστημιακές βαθμίδες, ἐξελέγη Καθηγητής τῆς Πυρηνικῆς Ἰατρικῆς στό ἴδιο Πανεπιστήμιο τό ἔτος 2007.
Ἀπό τό ἔτος 1995 ἕως καί τόν Αὔγουστο τοῦ ἔτους 2013 ὑπῆρξε ἐκλεγμένος Διευθυντής τοῦ Α΄ Πανεπιστημιακοῦ Ἐργαστηρίου τῆς Πυρηνικῆς Ἰατρικῆς. Συνταξιοδοτήθηκε τόν Σεπτέμβριο τοῦ ἔτους 2013, ἀφοῦ ὑπηρέτησε ἐπί τριάντα ὀκτώ συναπτά ἔτη στήν Ἰατρική Σχολή τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Τό ἔργο του περιελάμβανε διδασκαλία τῶν φοιτητῶν στήν Ίατρική Φυσική καί στήν Πυρηνική Ίατρική, κλινικο-εργαστηριακό ἔργο στό Νοσοκομεῖο καί ἔρευνα στό γνωστικό ἀντικείμενο τῆς Πυρηνικῆς Ἰατρικῆς.
Ἔχει ἐπίσης ἀσχοληθῆ στό παρελθόν μέ διάφορα θέματα βιοηθικῆς, στά ὁποῖα περιλαμβάνονται ἡ ὑπογεννητικότητα καί οἱ ἀμβλώσεις (γιά τό θέμα αὐτό ἔχει συγγράψει καί βιβλίο), ἡ “Ὁμοιοπαθητική” καί ὁ προβληματισμός σχετικῶς μέ τήν ἔννοια τοῦ “ἐγκεφαλικοῦ θανάτου” καί τῶν μεταμοσχεύσεων ζωτικῶν ὀργάνων, τά ὁποῖα λαμβάνονται ἀπό τούς ἀποκαλούμενους “ἐγκεφαλικῶς νεκρούς” ἀσθενεῖς. Ἐπίσης, ἔχει συγγράψει βιβλίο γιά τήν θεώρηση τῆς ψυχιατρικῆς ὑπό τό φῶς τῆς ἐμπειρίας Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας.
Γιά τό θέμα τοῦ “ἐγκεφαλικοῦ θανάτου” ἔχουν δημοσιευθῆ ἄρθρα του τόσο σέ ἰατρικά καί νομικά περιοδικά -ἑλληνικά καί ξενόγλωσσα- ὅσο καί στόν κοινό περιοδικό τύπο. Στά ξενόγλωσσα ἄρθρα του παραπέμπουν διάφοροι ἀνά τόν κόσμο ἐρευνητές, ὅπως ἐπίσης καί τό Ἐθνικό Συμβούλιο Βιοηθικῆς τῶν Η.Π.Α.
Γιά τό ἴδιο θέμα (τῆς μεταμόσχευσης ζωτικῶν ὀργάνων ἀπό «ἐγκεφαλικῶς νεκρούς ἀσθενεῖς») ἔχει συγγράψει στήν ἀγγλική καί στήν ἑλληνική καί ἕνα βιβλίο. Τέλος, τά τελευταῖα χρόνια, εἶναι πολύ συχνές (σαράντα πέντε καί πλέον) οἱ τιμητικές προσκλήσεις πού τοῦ ἀπευθύνονται, γιά συμμετοχή του σέ παγκόσμια συνέδρια σχετιζόμενα μέ τό θέμα τοῦ “ἐγκεφαλικοῦ θανάτου” καί τῶν μεταμοσχεύσεων ζωτικῶν ὀργάνων ἀπό «ἐγκεφαλικῶς νεκρούς» ἀσθενεῖς.
Ὑπηρέτησε τήν στρατιωτική του θητεία (28 μῆνες) στό ἀρχηγεῖο τῆς Ἀεροπορίας.
Εἶναι ἔγγαμος οἰκογενειάρχης καί πατέρας τεσσάρων τέκνων.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
ΚΩΝ. ΚΑΡΑΚΑΤΣΑΝΗΣ
Γεννήθηκε στήν Καλαμάτα τό ἔτος 1946 (ἀπό πρόσφυγες γονεῖς καταγομένους ἀπό τίς Κυδωνίες τῆς Μικρᾶς Ἀσίας). Τίς σπουδές του στή Μέση Ἐκπαίδευση ἐτελείωσε μέ κρατική ὑποτροφία. Εἶναι πτυχιοῦχος (μέ τόν βαθμό «ἄριστα») τῆς Ἰατρικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν καί διδάκτωρ τῆς ἴδιας Σχολῆς μέ τόν ἴδιο βαθμό («ἄριστα»).
Μετεκπαιδεύτηκε τρεῖς φορές -τήν πρώτη φορά μέ ὑποτροφία τῆς Διεθνοῦς Ἐπιτροπῆς Ἀτομικῆς Ἐνεργείας- σέ Πανεπιστημιακά Νοσοκομεῖα τοῦ Λονδίνου στό γνωστικό ἀντικείμενο τῆς Πυρηνικῆς Ἰατρικῆς. Διορίσθηκε ὡς Ἐπιμελητής στήν Ἰατρική Σχολή τοῦ Α.Π.Θ. τό ἔτος 1976 καί ἀφοῦ ἀνῆλθε προοδευτικῶς ὅλες τίς πανεπιστημιακές βαθμίδες, ἐξελέγη Καθηγητής τῆς Πυρηνικῆς Ἰατρικῆς στό ἴδιο Πανεπιστήμιο τό ἔτος 2007.
Ἀπό τό ἔτος 1995 ἕως καί τόν Αὔγουστο τοῦ ἔτους 2013 ὑπῆρξε ἐκλεγμένος Διευθυντής τοῦ Α΄ Πανεπιστημιακοῦ Ἐργαστηρίου τῆς Πυρηνικῆς Ἰατρικῆς. Συνταξιοδοτήθηκε τόν Σεπτέμβριο τοῦ ἔτους 2013, ἀφοῦ ὑπηρέτησε ἐπί τριάντα ὀκτώ συναπτά ἔτη στήν Ἰατρική Σχολή τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Τό ἔργο του περιελάμβανε διδασκαλία τῶν φοιτητῶν στήν Ίατρική Φυσική καί στήν Πυρηνική Ίατρική, κλινικο-εργαστηριακό ἔργο στό Νοσοκομεῖο καί ἔρευνα στό γνωστικό ἀντικείμενο τῆς Πυρηνικῆς Ἰατρικῆς.
Ἔχει ἐπίσης ἀσχοληθῆ στό παρελθόν μέ διάφορα θέματα βιοηθικῆς, στά ὁποῖα περιλαμβάνονται ἡ ὑπογεννητικότητα καί οἱ ἀμβλώσεις (γιά τό θέμα αὐτό ἔχει συγγράψει καί βιβλίο), ἡ “Ὁμοιοπαθητική” καί ὁ προβληματισμός σχετικῶς μέ τήν ἔννοια τοῦ “ἐγκεφαλικοῦ θανάτου” καί τῶν μεταμοσχεύσεων ζωτικῶν ὀργάνων, τά ὁποῖα λαμβάνονται ἀπό τούς ἀποκαλούμενους “ἐγκεφαλικῶς νεκρούς” ἀσθενεῖς. Ἐπίσης, ἔχει συγγράψει βιβλίο γιά τήν θεώρηση τῆς ψυχιατρικῆς ὑπό τό φῶς τῆς ἐμπειρίας Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας.
Γιά τό θέμα τοῦ “ἐγκεφαλικοῦ θανάτου” ἔχουν δημοσιευθῆ ἄρθρα του τόσο σέ ἰατρικά καί νομικά περιοδικά -ἑλληνικά καί ξενόγλωσσα- ὅσο καί στόν κοινό περιοδικό τύπο. Στά ξενόγλωσσα ἄρθρα του παραπέμπουν διάφοροι ἀνά τόν κόσμο ἐρευνητές, ὅπως ἐπίσης καί τό Ἐθνικό Συμβούλιο Βιοηθικῆς τῶν Η.Π.Α.
Γιά τό ἴδιο θέμα (τῆς μεταμόσχευσης ζωτικῶν ὀργάνων ἀπό «ἐγκεφαλικῶς νεκρούς ἀσθενεῖς») ἔχει συγγράψει στήν ἀγγλική καί στήν ἑλληνική καί ἕνα βιβλίο. Τέλος, τά τελευταῖα χρόνια, εἶναι πολύ συχνές (σαράντα πέντε καί πλέον) οἱ τιμητικές προσκλήσεις πού τοῦ ἀπευθύνονται, γιά συμμετοχή του σέ παγκόσμια συνέδρια σχετιζόμενα μέ τό θέμα τοῦ “ἐγκεφαλικοῦ θανάτου” καί τῶν μεταμοσχεύσεων ζωτικῶν ὀργάνων ἀπό «ἐγκεφαλικῶς νεκρούς» ἀσθενεῖς. Ὑπηρέτησε τήν στρατιωτική του θητεία (28 μῆνες) στό ἀρχηγεῖο τῆς Ἀεροπορίας. Εἶναι ἔγγαμος οἰκογενειάρχης καί πατέρας τεσσάρων τέκνων.
