Σφήνες του Αφεντούλη
Σοφή ρήση του αείμνηστου Σερραίου θέτει, σήμερα, ενώπιον σας ο εμπειροτέχνης πολιτικός αναλυτής, θείος Αφεντούλης, εκπληρώνοντας την υπόσχεση να επανέλθουμε επί του χτεσινού «Μπλέξαμε» του κυρίου εκδότη και του προχτεσινού «σφυρίξατε πέναλτι», από «σφηνών», τα θυμάστε, αναγνώστες μου;
Αν όχι, της προσοχής του πενομένου χαμηλοσυνταξιούχου, «Μήτσου», ήταν αδύνατο να διαλάθουν περιπλοκές πολιτικών «φάουλ» ή «φάλτσων», το ίδιο κάνει, αφού ζημιώνουν την κοινωνία αμφότερα, μάρτυς μας κι οι πρόσφατες στατιστικές όπου τι λέτε να ανακαλύψαμε;
Δράματα, σπουδάγματα, της ανέχειας πράματα, καταγράφει η επιστήμη, φιλομαθείς μου, όπως, επί παραδείγματι, το 25% των Ελλήνων, των Ελλήνων, επιφανείς πρόγονοι των οποίων διέδωσαν τη φιλοσοφία και τη δημοκρατία ανά την οικουμένη, που πιστεύει ότι:
Μας ψεκάζουν!…
Αποτέλεσμα; Όταν ένας στους τέσσερις πολίτες καταπίνει αμάσητη πνευματική τροφή και δη μεταφυσική, όλο και θα βρεθούν πολιτικοί να συνδράμουν.
Ιδού, λοιπόν, υφυπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Τάσος Πετρόπουλος, να συναντά εργαζόμενο, αιτούμενο αύξηση των χαμηλών έναντι των προηγουμένων κρατήσεων, έως αποκαλύψεως του σκωπτικού ύφους του χουβαρντά συνοδευμένης με τις ανάλογες πολιτικές αναδιπλώσεις, βεβαίως – βεβαίως, δυσβάσταχτες οι νέες εισφορές γαρ, ή υπουργός Υποδομών, Χρήστος Σπίρτζης, να θεωρεί «αντίμετρο» τη δέκατη τέταρτη σύνταξη, όταν, εκτός από την απούσα δέκατη τρίτη συν τις λοιπές γνωστές μειώσεις, ένας Θεός ξέρει πού θα απαιτήσει να κατεβούν τα μηνιάτικα το ΔουΝουΤου, προς μεγάλη έκπληξη του «μη ψεκασμένου» «Μήτσου», καλό, ε(!), διερωτώμενου:
Μήπως, οι από αρχών ελεύσεως της Τρόικας, πομπώδεις έπαινοι τού τότε προέδρου της Βουλής, Φίλιππου Πετσάλνικου, για τα ελληνόπουλα που χαλάλισαν, υπέρ αποπληρωμής αδηφάγου όσα μάζεψαν ψάλλοντας τα κάλαντα ή οι ευχαριστίες του Γιώργου προς τον ανώνυμο «αιώνιο έφηβο» που παραχώρησε τη σύνταξη, ως πόσες γάτες σκίζει έκτοτε αυτή η ψυχή, άραγε(!), υπολείπονται παρασάγγας έναντι του ανωτέρω λαϊκισμού;
Ναι, για(!), και το χειρότερο, καχύποπτοι εκλογείς μου; Η μάχη αποφυγής των «σταγονιδίων μετα-αλήθειας, ένα το κρατούμενο!» έληξε σε βάρος μας, αφού μη μπορώντας να διατηρήσουμε την ψυχραιμία μας τα «πήραμε από τρελού», άδοντες σε παράφραση Άκη Πάνου, πρώτη εκτέλεση, Μανώλης Μητσιάς:
Ο φτωχός.
Άσ’ τον φτωχό στη φτώχεια του
πλούτη μη του θυμίζεις,
τι κρύβει μέσα το μυαλό
ενός φτωχού γνωρίζεις;
Μπορεί να βρει στη φτώχεια του
αυτά που ’χει ποθήσει
και που λαϊκιστές ταγοί
του τα ‘χουνε στερήσει.
Βρε, άσ’ τον φτωχό στη φτώχεια του,
άσ’ τονε στον καημό του,
τον κόσμο αυτό βαρέθηκε
κι έφτιαξε ένα δικό του,
τι «ποιον κόσμο» και «ποιον κόσμο» φαγωθήκατε να μάθετε πριν αποσώσουμε το άσμα, απογοητευμένοι με τη σημερινή κατάσταση, αναγνώστες μου;
Μισό, να υδρεύσουμε ολίγον τι, να καθαρίσει η φωνή και θα σας καλέσουμε στον κόσμο μας. Κόσμο ουδεμία σχέση έχοντα με «μετα-αλήθειες», πληροφορούμε, κι ως εκ τούτου, για πληρέστερη ενημέρωση, δηλαδή, κατεβάζουμε το κρατούμενο.
Διότι, όσο οι «κατασκευασμένες (ψευδείς) ειδήσεις», «fake news», που λέμε και στα χωριά, ίνα μη το άλλο που ξέφυγε του αγγλομαθή, κυρίου Πετρόπουλου, «εκτοξεύσωμεν» και «κοκκινίσει» κάθε σεμνότυφος ή μη, γίνονται πιστευτές από ανυποψίαστη μερίδα λαού καλύτερες μέρες μην περιμένετε.
Όμως, με το χαρτί να τελειώνει, περισσότερα επί του θέματος αύριο κι ως τότε; Το νου σας, εναγωνίως έξοδο από το τούνελ αναμένοντες αναγνώστες μου. Μας ψεκάζουν!…
-Ω-