Του Δημητρίου Δημηνά – Δικηγόρου
Η κατανυκτική υμνολογία της Αγίας και Μεγάλης Εβδομάδος μας προτρέπει να συσταυρωθούμε και συναναστηθούμε με τον Χριστό, καλλιεργώντας, έτσι, μια μυσταγωγική πορεία αυτοκριτικής, αυτογνωσίας και περισυλλογής ,προκειμένου να βιώσουμε ουσιαστικά το νόημα της δραματουργίας του θεανθρώπινου Πάθους.
Μετά την σύλληψη ,τα φρικτά βασανιστήρια και τον σταυρικό θάνατο του Χριστού από τους ισχυρούς θρησκευτικούς και πολιτικούς Του αντιπάλους , οι μαθητές Του καταλείφθηκαν από ανείπωτη απογοήτευση και πικρία .Γκρεμίστηκαν οι ελπίδες τους για τη σωτηρία των ίδιων και του λαού τους από τον Ιησού. Αντίκρισαν το μίσος, το ψέμα ,την αδικία να επιβάλλονται από τις δυνάμεις του σκότους και της διαφθοράς.
Με την Ανάσταση Του ο Χριστός άνοιξε νέους ορίζοντες στους ταραγμένους και απογοητευμένους μαθητές και τους χάρισε τη δύναμη και το ακατάβλητο θάρρος να αναγγείλουν το Ευαγγέλιο της αγάπης και της ειρήνης στα πέρατα του κόσμου, που θα ανακαίνιζε τη ζωή της ανθρωπότητας.
Στην περιρρέουσα ζοφερή ατμόσφαιρα της εποχής μας, που την επισκιάζουν ,όπως και την εποχή εκείνη , η διαφθορά, η αδικία, η πτώχεια, η απόγνωση, ο φόβος του πολέμου και η απαξίωση των πάντων, η ταπεινωμένη και σταυρωμένη από τους φαρισαίους της Δύσης και απειλουμένη από Ανατολάς και Βορρά χώρα μας , καλείται από την Εκκλησία σε εμπειρική ψηλάφηση του ιστορικού γεγονότος της Ανάστασης του Κυρίου. Το μήνυμα της Ανάστασης καθοδηγεί και στηρίζει για πολλούς αιώνες το έθνος μας. Όσες φορές η Ελλάδα «σταυρώθηκε» και έφθασε στα όρια της εξουθένωσης η ελπίδα της Αναστάσεως την ανέδειξε πάλι ρωμαλέα και αναστημένη. Με την ελπίδα έμεινε ζωντανή στα σκοτεινά χρόνια της Τουρκοκρατίας. Χάρη σαυτή καρποφόρησε η Επανάσταση. Πιστεύοντας ακράδαντα στις υποβόσκουσες δυνάμεις της αναστήθηκε από τη βάναυση Γερμανική κατοχή. Έτσι και πάλι θα αντέξει και θα νικήσει την κρίση και την δοκιμασία του παρόντος.
Ο σταυρός ,βέβαια, που κουβαλούν στους ώμους τους οι Έλληνες σήμερα, είναι όντως βαρύς και πολλές φορές ασήκωτος και δεν φαίνεται πουθενά κάποιος « Σίμων Κυρηναίος» να βοηθήσει στη μεταφορά του. Όμως δεν πρέπει να απελπιζόμαστε. Ο Χριστός διαβεβαίωσε τους μαθητές του «εν τω κόσμω θλίψιν έξετε ,αλλά θαρσείτε εγώ νενίκηκα τον κόσμον»[Ιω.16,33]. Με την αναστάσιμη ελπίδα που μεταπλάθει και τις πιο τραγικές συνθήκες, δίνοντας νόημα λυτρωτικό, μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τη σημερινή σκληρή πραγματικότητα και να περάσουμε από το σκοτάδι στο φως και από το σταυρό στην Ανάσταση και τη ζωή.
