Καθόλα επεισοδιακή ήταν η πρώτη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Κατερίνης μετά τις αυτοδιοικητικές εκλογές. Απίστευτοι χαρακτηρισμοί, εντάσεις και πυρά εκατέρωθεν, εκτροχίασαν την κατάσταση.
Ωστόσο, ένα πολύ συγκεκριμένο σχόλιο που ακούστηκε, το οποίο φυσικά δεν είναι ανάγκη να αναπαράγουμε, ας σταθεί η αφορμή να επαναπροσδιορίσουμε κάποια πράγματα… μέσα μας!
Βρισκόμαστε στην εποχή, που οι καμπάνιες ευαισθητοποίησης για την αποδοχή της διαφορετικότητας ελκύουν ολοένα και περισσότερο το ενδιαφέρον της κοινωνίας.
Έτσι, το να ακούγονται τέτοιου είδους υποτιμητικές φωνές, ειδικά μέσα σε μια αίθουσα που αποτελεί τον πρώτο βωμό δημοκρατίας, είναι σίγουρα τεράστιο πρόβλημα. Καθώς, οι διακρίσεις δεν γνωρίζουν περιορισμούς.
Σήμερα, διακρίνεται μια κοινωνική ομάδα, και αύριο μια άλλη. Ίσως ακόμη πιο ευαίσθητη…
Ας πούμε λοιπόν, σε όσους κρύβουν δικούς τους «δαίμονες» κάτω από ένα φάσμα επίκρισης των άλλων, πως είναι εντάξει να τρως οποιαδήποτε τροφή θέλεις χωρίς τύψεις, και πάλι να αγαπάς τον εαυτό σου, πως είναι εντάξει να νιώθεις καλά με σένα, και το οποιοδήποτε διαφορετικό βλέμμα, ανδρικό ή μη, δεν κρίνει ποιος πραγματικά είσαι.
Εντάξει όμως δεν είναι οι τοξικές συμπεριφορές!
Το να κρίνεις απερίσκεπτα, απροκάλυπτα τα χαρακτηριστικά των άλλων δίχως να γνωρίζεις, και ακόμη χειρότερα δίχως να σε νοιάζει ποιο αντίκτυπο μπορεί να έχει η «άποψη» σου –δεν στη ζήτησε κανείς-, στην ψυχολογία του άλλου.
Τέλος, σίγουρα δεν είναι εντάξει όταν οι γύρω ακούν και –πλην ελαχίστων εξαιρέσεων- δεν παίρνουν θέση.
Διότι όσο δεν αντιδρούμε, όσο δε συζητάμε γι’ αυτά τα φαινόμενα, το μόνο βέβαιο είναι πως θα συνεχίσουν να πολλαπλασιάζονται…