Του Γιάννη Κορομήλη
Ο κ.Τσίπρας και οι σύντροφοι του της «ριζοσπαστικής αριστεράς» βολεύτηκαν καλά στις κυβερνητικές καρέκλες. Που αν δεν ερχόταν η κρίση αμφίβολο αν τις έβλεπαν ποτέ. Τα σημερινά τουλάχιστον στελέχη της. Βρέθηκαν όμως στην εξουσία – όχι όλη ασφαλώς- αλλά στο μεγαλύτερο κομμάτι της, γι΄αυτό και τα παράπονα της συντρόφου του Πρωθυπουργού (και του ίδιου παλιότερα) ότι πήραν την Κυβέρνηση όχι όμως και την εξουσία. Παρά το γεγονός ότι το πολίτευμα μας είναι πρωθυπουργοκεντρικό και ότι ελέγχουν ( οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ) και την Εκτελεστική και τη Νομοθετική Εξουσία. Προσπαθούν να πάρουν και την τρίτη (και τελευταία), τη Δικαστική αλλά δεν τα καταφέρνουν. Ως τώρα τουλάχιστον.
Περίεργη πάντως η απαίτησή τους να ζητούν το μονοπώλιο όλων των προβλεπόμενων από το Σύνταγμα Λειτουργιών (εξουσιών). Στη Δημοκρατία πάντως αυτές οι τρεις Εξουσίες είναι – πρέπει να είναι, αλλιώς δεν εν είναι δημοκρατικό το καθεστώς – ξεκάθαρα διακριτές και ανεξάρτητες κάθε μια από τις άλλες. Όλες σε ένα πρόσωπο και το κόμμα του είναι μόνο στα κομμουνιστικά καθεστώτα, τα ελάχιστα που απέμειναν (π.χ. Β. Κορέα) και στην με «καπιταλιστική» οικονομία κομμουνιστική Κίνα. Επίσης σε αρκετές χώρες της Λατινικής Αμερικής (π.χ Βενεζουέλα), που τόσο συμπαθεί ο πρωθυπουργός μας. Κατά το παρελθόν και τα κομμουνιστικά καθεστώτα ήταν πολλά και τα αυταρχικά – δικτατορικά της Λατινικής Αμερικής.
Σ΄εμας πολλοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν ότι στην ΚΝΕ που ανδρώθηκαν τα ηγετικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, κι όχι μόνο, έμαθαν σίγουρα πώς ο «επιστημονικός σοσιαλισμός» για να οδηγήσει σίγουρα στον κομμουνισμό- που θα επικρατήσει «νομοτελειακά» (;) – τα αστικά κόμματα πρέπει να εξαφανιστούν, δεν έχουν λόγο ύπαρξης και επιτρέπεται να υπάρχει ένα μόνο κόμμα το Αριστερό κόμμα δηλ. της εργατιάς («νόμος είναι, το δίκιο του εργάτη») και της αγροτιάς. Όταν λοιπόν ζητούν οι του ΣΥΡΙΖΑ όλη την εξουσία- και δεν μένουν στα λόγια- αυτό επιδιώκουν. Το «ένα είναι το κόμμα».
Είναι θα πείτε και «το δεκανίκι του ΣΥΡΙΖΑ», οι ΑΝΕΛ. Αυτοί δεν είναι βέβαια Αριστεροί ούτε βέβαια και όλοι αυτοί που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ στις προηγούμενες εκλογές. Έχουν όμως οι του Π. Καμμένου ένα κοινό με τους του Α. Τσίπρα: Είναι το ίδιο λαϊκιστές (αυτοί της Δεξιάς) και τους αρέσει υπερβολικά η εξουσία. Εκεί που διαφωνούν είναι στην Ορθοδοξία. Οι των ΣΥΡΙΖΑ δεν πιστεύουν ούτε σε Θεό ούτε σε Ορθοδοξία. Πιστεύουν στο Μαρξ κι άλλοι στον Λένιν, στον Μάο, στον Τρότσκι. Διαφωνούν επίσης και στα εθνικά θέματα.
Το πρώτο δεν φαίνεται να τους ενοχλεί. Θεϊστές και άθεοι έχουν μπερδευτεί στις μέρες μας. Τι δεύτερο όμως; Εκεί υπάρχει πρόβλημα . Ο Π. Καμμένος π.χ δεν συναινεί στη γνώμη του Α. Τσίπρα να δοθεί στους Σκοπιανούς ονομασία με συνθετικό το Μακεδονία. Όλα δείχνουν ότι ο κ. Καμμένος το εννοεί και δεν «κάνει απλά πολιτική», που λέει ο λαός μας. Ιδού λοιπόν ο πρώτος λόγος που συνηγορεί στο ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών. Γι΄αυτό και δεν εμφανίζονται μαζί τελευταία. Γι΄αυτό έγινε ο Φ. Κουβέλης Αναπληρωτής Υπουργός υπό τον Καμμένο. Γι΄αυτό σήμερα θα συναντηθούν πρωθυπουργός και ο αρχηγός του «Ποταμιού» Σ. Θεοδωράκης.
Οι αναλυτές θεωρούν δεδομένο ότι ο κ. Τσίπρας κάλεσε τον κ. Θεοδωράκη διερευνώντας το ενδεχόμενο να στηρίξει το «Ποτάμι» κυβερνητικά τον ΣΥΡΙΖΑ που χωρίς τους ΑΝΕΛ χάνει τη δεδηλωμένη. Βέβαια το όνειρο της Αριστεράς να κυβερνήσει τη χώρα, δε θα γινόταν πραγματικότητα αν: α) δεν ίσχυε ο καλπονοθευτικός νόμος που έδωσε στο 36% των εγκύρων, δηλ. στο 24% του εκλογικού σώματος, 145 έδρες. Αν ήταν απλή αναλογική (που ψήφισε , βλέποντας ότι δύσκολα θα ξαναδεί πρωτιά, ο κ. Τσίπρας, θα έπαιρνε 108 έδρες (επί των εγκύρων) ή 72 κανονικά, επί του εκλογικού σώματος. Και στις δυο περιπτώσεις θα ήταν αδύνατο να εξασφαλίσει τη δεδηλωμένη με δεκανίκια. Τώρα όμως τρία και πλέον χρόνια στηρίζεται στο δεκανίκι των ΑΝΕΛ και ελπίζει ίσως, ότι αν το δεκανίκι Καμμένου τον εγκαταλείψει, να αντικατασταθεί με αυτό του Θεοδωράκη. Αλλά ο Σταύρος πολλές φορές ως τώρα είχε δηλώσει: «Δεν θα γίνουμε το δεκανίκι του ΣΥΡΙΖΑ». θα κάνει κι αυτός κωλοτούμπα (ή κυβίστηση αν προτιμάτε);
Συνεχίζεται
