Του Κώστα Δαλακιουρίδη
Διαβάστε ονειροπόλημα:
«Όσο θα προσπαθούν να μας πείσουν ότι οι πρόσφυγες είναι ξένοι και δεν χωράνε, όσο οι πολιτικές ηγεσίες της Ευρώπης θα οξύνουν τον τρόμο και επιμένουν στο δόγμα τάξη και ασφάλεια με φράχτες, πολέμους και στρατούς εμείς θα είμαστε εκεί όπου οι κολασμένοι αυτής της γης αναζητούν ένα καλύτερο μέλλον για να γκρεμίσουμε με τα χέρια μας τους φράχτες της ντροπής και να χτίσουμε γέφυρες ανθρωπιάς διεκδικώντας ζωή με αξιοπρέπεια για όλους».
Αυτή ήταν μια διακήρυξη της νεολαίας του Σύριζα στις αρχές του Γενάρη του 2016 προκειμένου να γκρεμισθεί ο φράχτης του Έβρου.
Κι εγώ μαζί σας βρε παιδιά αλλά όταν κυβέρνησε το κόμμα σας γιατί προσγειωθήκατε; Είδατε ότι οι πρόσφυγες χρησιμοποιούνται σαν όπλο από την Τουρκία και ότι η Ελλάδα δεν έχει ούτε τον πληθυσμό ούτε τις δομές για να ανταπεξέλθει.
Καλά τα συνθήματα για να είμαστε σύμφωνοι με τη διεθνιστική μας ιδεολογία, αλλά τι θα γίνει αν δεχθούμε 2 εκατομμύρια πρόσφυγες; Μπορείτε να το φανταστείτε; Θα σκοτωθούμε πριν φτάσουν το μισό εκατομμύριο.
Είναι εύκολο να κάνουν καταλήψεις οι αντεξουσιαστές για να στεγάσουν (σε άθλιες συνθήκες γιατί δεν είδα καμιά συντρόφισσα να πλένει και να μαγειρεύει) μερικές εκατοντάδες δυστυχισμένους, αλλά είναι για το θεαθήναι. Απλά να θυμίζουμε ότι υπάρχουμε και είμαστε ενάντια σε κάθε εξουσία και καταπίεση παρεκτός κι αν προέρχεται από την Τουρκία. Εκεί κάνουμε τις κότες. Ξεχνούμε ότι έχουμε να κάνουμε με ένα δικτάτορα που οπλίζεται σαν αστακός και θέλει σαν άλλος Μουσολίνι να κυριαρχήσει στη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή κι εκεί δεν μιλάμε για φασισμό. Μόκο!
Τι ωραία να είσαι ανεύθυνος και να έχεις γύρω σου πολύχρωμες σαπουνόφουσκες και να πατάς σε ρόδινα συννεφάκια και να βλέπεις κάτω ένα κόσμο ειρηνικό κι αδελφωμένο! Ποιος δεν θα το ήθελε;
Όμως οι άνθρωποι από κοντά είμαστε ωραίοι και λογικοί αλλά αν ξεμακρύνει ο άλλος γίνεται ξένος και μετά εχθρός. Κι εκεί τον αγκαλιάζει το αρχέτυπο της αρχαϊκής κυνηγετικής ομάδας που πρέπει να διώξει την άλλη ομάδα για να έχει η ομάδα του μεγάλη περιοχή για κυνήγι. Κι αν ο αρχηγός θέλει να μείνει στην ιστορία, θα σφαχτούν αμφότερες οι ομάδες για να γλιτώσουν τα έρμα τα ζώα που δεν έχουν πλέον τόπο να ζήσουν και ζουν σε πάρκα και ζωολογικούς κήπους.
Δυστυχώς φίλτατοι νεολαίοι αυτός είναι ο κόσμος που σας παραδίνουμε να ζήσετε και θα ήμασταν ευτυχείς αν τον αλλάζατε προς τα καλύτερο. Αλλά προσγειωμένα και ρεαλιστικά. Κι όχι με όνειρα και αυταπάτες αλλά με όραμα και πρόγραμμα.
Κώστας Δαλακιουρίδης
Ακολουθήστε το Ολύμπιο Βήμα στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις με καθημερινή ενημέρωση
