Σφήνες του Αφεντούλη
Τελικά, οι αριστεροί διαβάζουν ανεβασμένα συγγράμματα, πιάσατε το υπονοούμενο του εμπειροτέχνη πολιτικού αναλυτή, θείου Αφεντούλη, φιλελεύθεροι αναγνώστες μου, επιμένοντες να αντλείτε αποκλειστική ενημέρωση από τις διά φυλλάδων του κυρίου εκδότη «εξακοντιζόμενες» συντηρητικές «σφήνες», τιμή και καμάρι μας, υπομονή να έχει να φιλοξενεί τους «ψαλμούς» μας προς τους απανταχού ισχυρούς, ο άνθρωπος – διαβάστε, «Ιώβ», με όλα όσα σκαρφίζετε η ατίθαση πένα μας;
Αν όχι, ο λόγος για το πνευματώδες άρθρο, «Απέναντί μας η Δεξιά και ως νοοτροπία», του συμβούλου Στρατηγικού Σχεδιασμού του Πρωθυπουργού, κ. Νίκου Καρανίκα, που επικοινώνησε στο φιλοσοφημένο, πλην αγρίως φορολογημένο σαν όλους εμάς τους υπόλοιπους, κοινό, για να μην ξεχνιόμαστε, η προοδευτική εφημερίδα «Αυγή», τις προάλλες.
Δημοσίευμα, τις επιδράσεις τού οποίου εις τον εν γένει δημόσιο βίο, μιας και σήμερα έλαχε να υποδεχόμαστε τον προπομπό τής άνοιξης Μάρτη, καλό μήνα(!), απελπισμένοι με τα σε πείσμα «ευωδών» προεκλογικών εξαγγελιών «δεύτερη φορά αριστερά» χαράτσια, νοικοκυραίοι μου, θα επιχειρήσουμε να εκτιμήσουμε κατωτέρω, παραφράζοντας ολίγον τι την εαρινή δημιουργία του μέγιστου Λευτέρη Παπαδόπουλου:
Μάρτης: γδάρτης μήνας ή φιλόσοφος μαικήνας;…
Είχα γράμμα του πως θα ‘ρθει
με τα σύννεφα του Μάρτη
και τα χελιδόνια,
να κρεμάσει στο κατάρτι
τον καημό μου τον αντάρτη,
που ‘φεραν Μνημόνια.
Μάρτη μου, καλέ μου μήνα,
ζέστανε νωρίς,
του χειμώνα τα μπουρίνια
διώξε τα, μπορείς.
– Στον Μπρυκνέρ και στον Πασχάλη(!),
αναθέσατε την πάλη
με τυχόν κακοκαιρία,
τι αύριο, μόλις ροδίσει,
ίσως χιόνι σας ξυπνήσει,
να ξασπρίσει η ιστορία,
διεμήνυσε ο Μάρτης, αναγνώστες μου, απορρίπτοντας τις παρακλήσεις μας για πρώιμες καλοσύνες, μήπως μέσα στους τόσους βραχνάδες εκλείψει ο μπελάς των εξόδων θέρμανσης, οπότε τι να πούμε κι εμείς κατόπιν τούτων;
Καλό κουράγιο και καλύτερο Απρίλη, ευχόμαστε, ας όψεται αβλεψία του αρθογράφου ή του «τυπωθήτω», δεν παίρνουμε όρκο, στην επίμαχη φράση « Εμείς – οι σύντροφοι όταν σπουδάζανε, ντε! – κάναμε κουβέντες τα διαβάσματά μας και βγάζαμε συμπεράσματα από τον Πασκάλ και τον Μπρικνέρ».
Αποτέλεσμα; Η από «twitter» θύελλα αντιδράσεων φυσικό ήταν να παρασύρει και τον συντηρητικό χαμηλοσυνταξιούχο, «Μήτσο», που έπιασε να θέτει αράδα τα θαυμαστικά, πομπωδώς αναφωνών:
O tempora! Ο mores!
Ναι, για! Βλέπετε, στις αριστερές επικρίσεις ότι διαβάζαμε «4 τροχούς» και «Moto» αντί Μαρξ, Μπακούνιν, ή άλλα ποιοτικά, όπως προαναφέραμε, σκεφτήκαμε να αντιπαραθέσουμε Κικέρωνα – ω καιροί, ώ ήθη! – αφού ο εκ των λεγόμενων «νέων φιλοσόφων» Γάλλος συγγραφέας, Πασκάλ Μπρυκνέρ, είναι το ίδιο πρόσωπο, ως γνωστόν, και το χειρότερο;
Με τον «Μήτσο» να ομολογεί: «Αν η προοδευτική ευρυμάθεια έχει τοιουτοτρόπως(!), τότε κι εγώ γνωρίζω τους επτά σοφούς τής αρχαιότητας, εκ των οποίων, λόγω περιορισμένου χώρου, αναφέρω τους εξής δύο: Τον Θαλή και τον Μιλήσιο!», επαυξάνοντας την κριτική, το πνευματικό αβαντάζ της Αριστεράς που προσπάθησε να αναδείξει ο αρθογράφος μάλλον ακολούθησε την τύχη του ηθικού πλεονεκτήματος, νεοφιλελεύθερου κυβερνητικού βίου ένεκεν.
Ήτοι έτρεξε να χαθεί σε βουνά και λαγκάδια, διευκρινίζουμε κι έτσι, πριν αγριέψει ο Μάρτης περαιτέρω, σπεύδουμε να κλείσουμε την ακαδημαϊκή αντιπαράθεση, με το επίγραμμα:
Τους εκλογείς πώς συγκινούν τ’ αριστερά πονήματα,
«κόφτες», χαράτσια, μαρξισμός, τρανά πλεονεκτήματα,
αμφιβάλλετε, ανεμοδαρμένοι χρεοφειλέτες μου;
Αν όχι, άλλο κακό να μη μας βρει, αμήν!…
-Ω-
