Ουδέν σχόλιον ! Γράφει ο Βασίλης Μόσχης
– Τι έπαθες;
– Όλα αυτά τα μεγάλα κεφάλια τα περί των οικονομικών τυρβάζοντα, πώς στα κομμάτια συσκέφτονται; Τι λένε; Έχω μεγάλη απορία όταν θέλουν να κάνουν κατανομή των μνημονίων. Πάρε εσύ, πάρε κι εσύ… Και μετά δώσε μου κι εμένα μπάρμπα… Τα πετάνε στον αέρα και κατά που θα πέσουν; Άμα πέσουν από κει, πάνω σε αυτούς, αν πέσουν από δω πάνε στους άλλους… Και πώς γίνεται κάθε φορά πάντα τα βάρη να πέφτουν σε μια πλευρά είναι ένα θέμα που πρέπει να το βάλουμε κάτω και να το αναλύσουμε. Να κάνουμε τα πειράματα μας, να βάλουμε κάτω τους δοκιμαστικούς σωλήνες μας, διότι όλα χημεία είναι σε αυτή τη ζωή, για να δούμε, βρε αδερφέ, τι είναι αυτό που φταίει. Είναι λάθος τα αντιδραστήρια; Τα επηρεάζει η υγρασία; Φυσάει κατά κει πάντα ο άνεμος και τα πάει και δεν τα φέρνει; Τι μπορεί να είναι; Μπορεί να είναι η πατρίδα μας; Μην είναι τα άγρια βουνά; Τι είναι η πατρίδα μας; Μην είν’ οι κάμποι; Μην είναι τ’ άσπαρτα ψηλά βουνά; Μην είναι ο ήλιος της, που χρυσολάμπει; Μην είναι τ’ άστρα της τα φωτεινά; Διότι ότι κι αν είναι δεν βγαίνει ρε φίλε! Δεν βγαίνουμε με τίποτα. Δεν μπορεί κάθε φορά να είναι έτσι τα πράγματα! Πάντα τα ίδια ινδικά χοιρίδια να είναι ηρωικά πεσσόμενα υπέρ πίστεως και πατρίδος; Διότι έτσι όπως πάει ούτε πίστη βλέπω πουθενά, ούτε ιδεολογία, ούτε και καμιά πατρίδα! Όλα ένας τζερτζελές μέσα στο τσουβάλι και αυτό να σέρνεται πάνω στα κακοτράχαλα μονοπάτια της αγέρωχης πατρίδας μας! Άρα τι είναι το αποτέλεσμα; Τζάμπα τόσα πειράματα; Το αποτέλεσμα είναι από την αρχή δεδομένο; Δεδομένο είναι, ρε φίλε, ποιος θα πληρώσει! Οι υπόλοιποι έχουν αποκλειστεί! Είναι ασθενείς και δεν αντέχουν τόση πίεση; Έχουν στην καβάντζα αντίδοτα και τους σταματάει στο πιτς φιτίλι η διάρροια; Α, ρε πάγαινε από δω! Που κάνεις ότι δεν καταλαβαίνεις!
– Ποιος; Εγώ; Εγώ δεν καταλαβαίνω;
