Αρχιμ. Ιωακείμ Οικονομίκος
Ιεροκήρυξ Ι.Μ. Κίτρους
Στις 21 Μαΐου, η Εκκλησία μας τιμά και εορτάζει την μνήμη των Αγίων Θεοστέπτων Βασιλέων και Ισαποστόλων Κωνσταντίνου και Ελένης. Εορτάζει και τιμά την μητέρα και τον υιό, όπου άλλαξαν την ιστορία του ανθρώπου, της Αυτοκρατορίας, και του Χριστιανισμού.
Η Εκκλησία τιμά του δύο Ισαποστόλους και πρώτους Ρωμηούς Αυτοκράτορες, αυτούς πού ίδρυσαν την Ανατολική Ρωμαίϊκη Αυτοκρατορία. Τιμά αυτούς πού δημιουργήσαν αυτό που λέμε “Βυζάντιο”, αυτούς που με τις ενέργειές τους και με την βοήθεια του Θεού, ανακάλυψαν τα Ιερά Προσκηνύματα στην Αγία Πόλη των Ιεροσολύμων.
Ο πρώτος Ρωμηός Αυτοκράτορας, ο Πρώτος Χριστιανός Αυτοκράτορας στην παγκόσμια ιστορία, ο Πρώτος που συγκάλεσε στην Νίκαια της Βιθυνίας την Α’ Οικουμενική Σύνοδο, ο Πρώτος που ονόμασε τον εαυτό του ” δούλον του Θεού”, αυτός ο Πρώτος της Αυτοκρατορίας, ο Πρώτος της Ρωμηοσύνης, ονομάστηκε από την Εκκλησία “Μέγας”. Γιατί η Εκκλησία και η Ιστορία ονόμασε τον Κωνσταντίνο Μέγα;
Πρώτον, διότι είδε ότι μετά την νίκη του στην γέφυρα της Μουλβίας έξω από την Ρώμη, η παλαιά πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας, η αιωνία πόλη της Ρώμης, είχε χάσει την αίγλη και την αξία της. Η ίδια η καταρρέουσα Αυτοκρατορία ήθελε ανανέωση επάνω σε νέες βάσεις, σε νέες αξίες, σε νέο έδαφος, σε νέο πολιτισμό, σε νέα γλώσσα, σε νέα θρησκεία. γι’ αυτό και μεταφέρει την Πρωτεύουσα από την Ρώμη, στον μυχό της Ελληνικής γης της Ανατολικής Θράκης, και εκεί που αιώνες πριν οι Μεγαρείς με αρχηγό τον Βύζαντα είχαν δημιουργήσει μία αποικία, δημιουργεί την νέα του Πρωτεύουσα. Είναι η Πρωτεύουσα της Ρωμηοσύνης, είναι η Πρωτεύουσα όλων μας, είναι η Έδρα της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας, είναι η αιωνία και παντοτινή Κωνσταντινούπολη.
Ονομάστηκε Μέγας, γιατί ήταν ο μόνος από τους υπολοίπους συναυτοκράτορές του, που νίκησε τους πάντες, ενώ δεν νικήθηκε ποτέ. Είτε πολεμώντας με τους εξωτερικούς εχθρούς, Φράγκους, Αλαμάνους, Βησιγότθους, είτε με τους εσωτερικούς.
Ονομάστηκε Μέγας, γιατί κατάφερε να συνενώσει το Κράτος με την Εκκλησία και να δημιουργήσει έτσι ένα ισχυρό δεσμό ανάμεσα στους δύο αυτούς κορυφαίους θεσμούς της Αυτοκρατορίας.
Ονομάστηκε Μέγας, γιατί αναδιοργάνωσε πλήρως το οικονομικό και φορολογικό σύστημα της Αυτοκρατορίας, κόβοντας μάλιστα ένα νέο νόμισμα, το οποίο μέχρι και τον 13ο αιώνα αποτελούσε το ισχυρότερο νόμισμα σε όλο τον τότε γνωστό κόσμο.
Ονομάστηκε Μέγας, γιατί έδωσε νέα πνοή στην διοίκηση του Κράτους, χωρίζοντας τους στρατιωτικούς απο τους πολιτικούς υπαλλήλους. Με τους νέους νόμους που θέσπισε, κατήργησε τους διωγμούς εναντίον των χριστιανών, τα βασανιστήρια που εφεύρισκε το σατανικό μυαλό των διωκτών του χριστιανισμού, αλλά και όλων όσοι ήταν αντίθετοι με το Κράτος. Για την κατάργηση των βασανιστηρίων ο φίλος και σύγχρονός του, Επίσκοπος Ευσέβιος γράφει: “Τα αιματοβαμμένα θεάματα εν μέσω πολιτειακής ειρήνης και της οικιακής ησυχίας είναι επαχθή για το γούστο μας”.
Ονομάστηκε Μέγας, γιατί ήθελε η νέα του Αυτοκρατορία, το νέο Κράτος, η Νέα Πρωτεύουσά του, να είναι διαποτισμένες από την διδασκαλία της Εκκλησίας και του Ευαγγελίου. Γι’ αυτό και καταργεί όλα τα παλαιά γιατί αντλούσε δύναμη από την Διδασκαλία του Ευαγγελίου.
Ονομάστηκε Μέγας, γιατί κατήργησε με νόμο την βρεφοκτονία, την οποία οι Ρωμαίοι αποδέχονταν. Μέχρι τότε ο νόμος, όπως αυτός συντάχθηκε από τον σπουδαίο Νομομαθή Ρωμαίο Σενέκα, προέβλεπε το εξής: “Πετάμε όσα παιδιά γεννιούνται αδύναμα”. Αυτόν τον βάρβαρο νόμο ο Μέγας Κωνσταντίνος τον καταργεί και μάλιστα επιβάλλει την ποινή του θανάτου στους γονείς που αφήνουν παιδιά με ειδικές ανάγκες θα λέγαμε σήμερα, εκτεθειμένα στον δρόμο για να πεθάνουν.
Ονομάστηκε Μέγας, γιατί προστάτεψε το απαραβίαστο του προσώπου. Για τον Μέγα Κωνσταντίνο, ο κάθε άνθρωπος είναι εικόνα Θεού, είναι μία ξεχωριστή προσωπικότητα. Γι’ αυτό και απαγόρεψε με Νόμο το μαρκάρισμα των δούλων, αφού ο ίδιος κατήργησε τον θεσμό της δουλείας.
Ονομάστηκε Μέγας, γιατί προστάτεψε τον θεσμό της Οικογενείας, την οποία θεωρούσε ως το θεμέλιο και την βάση της κοινωνίας. Καταδίκασε την μοιχεία, ανύψωσε την θέση της μητέρας, προστάτεψε τα παιδιά από την κατάχρηση της πατρικής εξουσίας, “παιδί μου είναι και το κάνω ότι θέλω”, απαγόρευσε την τιμωρία της ατεκνίας, την οποία οι παλαιοί νόμοι την τιμωρούσαν.
Ο Μέγας Κωνσταντίνος είδε ότι η Αυτοκρατορία την οποία είχε κληρονομήσει, κατέρρεε. Για να την συνεχίσει, κάνει όπως είδαμε ριζοσπαστικές τομές, λαμβάνοντας τα μηνύματα των καιρών του. Εκχριστιανίζει, ενοποιεί, αναδιοργανώνει όλους τους θεσμούς, αλλά το σημαντικότερο είναι η μεταφορά της πρωτευούσης σε ελληνικό έδαφος, γιατί ήξερε πώς ο ελληνισμός σε συνδυασμό με τον χριστιανισμό, θα αποτελούσαν την κινητήριο δύναμη για την Ρωμηοσύνη.
Ο Μέγας Κωνσταντίνος αποτελεί μέχρι και σήμερα ένα μοναδικό φαινόμενο Ηγέτου, παρά τις κατηγορίες που δέχτηκε από ορισμένους, που θέλουν να αμαυρώσουν το έργο και την προσφορά του. Ακόμα και η Δύση θέλοντας να παρομοιάσει τον Καρόλο, τον γνωστό και ως Καρλομάγνο με τον Μεγάλο Κωνσταντίνο, δεν μπόρεσε να το καταφέρει.
Η προσωπικότητά του, είναι τόσο ισχυρή, ώστε δέκα Αυτοκράτορες της Ρωμηοσύνης έφεραν το όνομά του. Επίσης Πατριάρχες, Αρχιερείς, Πρίγκηπες, Βασιλείς και εκατομμύρια χριστιανών σε όλο τον κόσμο.
Ο Μέγας Κωνσταντίνος μαζί με την Μητέρα του Αγία Ελένη αποτελούν ένα ηχηρό και ισχυρό παράδειγμα για όλους μας. Άρχοντες και αρχομένους. Οι τομές που έκανε αποτελούν αιωνία παραδείγματα για κάθε κράτος εάν θέλει να λέγεται πολιτισμένο και ευνομούμενο.
